Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Δεν είναι πάντα ατυχής η στιγμή όταν σου πουν ότι έχει χάσει αέρα το πίσω λάστιχο!

FLASH στις 06/12/2016

Από μηχανής σωτήρας…

kapranos d

|> Δημήτρης Καπράνος

|> Ξύπνησα χαράματα κι έφυγα για το φέρι-μποτ. Η απεργία της ΠΝΟ περιόρισε τα δρομολόγια. Ένα φέρι κάθε δυο ώρες και το Σαββατοκύριακο, που το νησί γεμίζει, πρέπει να σπεύσεις να τη χωθείς. Πήγα, μάζεψα σέσκουλα και λεμόνια από το κτήμα (να δεις πώς στρώνει η μέση όταν σκύβεις κάθε λίγο με το μαχαίρι για να βγάλεις τα χόρτα!), πήρα κι αυγά φρέσκα για την εγγονή, πέρασα κι από το λιοτρίβι που θα μας βγάλει κι εφέτος δυο-τρεις τενεκέδες λάδι, άναψα κι ένα κερί στον παππού μας που μας άφησε το κτήμα και έχουμε κάπου να ακουμπήσουμε και πήρα το δρόμο του γυρισμού.

«Ουρά» για το φέρι του γυρισμού. Μπήκα από τους τελευταίους. Μας στρίμωξαν οι εργάτες (έτσι και βουλιάξει φέρι μποτ θα μας βρουν όλους στον πάτο, χαμογελαστούς στο τιμόνι) και παρκάρισα το σταρλετάκι δίπλα σε μια μερτσέντες.

Άκουγα και τη μουσικούλα στο ραδιόφωνο, άνοιξα το παράθυρο και -ακουσίως αλλά ευκρινέστατα- άρχισα να παρακολουθώ τον καυγά του ζευγαριού στο διπλανό αμάξι.

«Πάλι ρεζίλι με έκανες! Σε γάμο πήγαμε όχι σε κωμωδία! Τι το γελοίο βλέπατε εσύ και οι φίλοι σου κι είχατε σκάσει στα γέλια; Σας κοιτούσαν καλά-καλά όλοι στο τραπέζι και κούναγαν το κεφάλι τους!»…

Η κυρία είχε επιπέσει επί του ατυχούς συζύγου και τον βομβάρδιζε ανηλεώς.

«Αυτά μου κάνεις πάντα! Ακόμη και στην κηδεία του θείου μου, είχατε σκάσει στα γέλια!»…

Ο ατυχής, είχε αρπάξει το τιμόνι και το έσφιγγε, προφανώς για να αποφύγει να σφίξει τον λαιμό της συμβίας, η οποία, όμως, είχε απασφαλίσει και, χωρίς να υπολογίσει το ότι ακουγόταν σε όλο το σκάφος, καταφερόταν εναντίον του… ανάγωγου!

«Μωρέ, καλά τα λέει η μαμά, ότι δεν έχεις ιερό και όσιο, ότι δεν έχεις συναίσθηση του χώρου και του χρόνου! Όχι, πες μου, τι το αστείο έβλεπες στο γάμο της αδελφής μου; Αλλά, έτσι είναι, Αν ήταν η δική σου αδελφή θα γελούσες; Μάλλον θα είχες βάλει τα κλάματα από τη συγκίνηση! Αλλά δεν την άκουσα τη μάνα μου εγώ. Ξεστραβώθηκα και σε πήρα!»…

Ο άτυχος άνδρας σήκωσε το βλέμμα και με κοίταξε ικετευτικά. Έκανε έναν μορφασμό, σήκωσε το δεξί του φρύδι και σαν κάτι να μου έδειχνε με τα μάτια του. Προσπάθησα να καταλάβω τί ήθελε να πει.

Κατάλαβα… Βγήκα από το αυτοκίνητό μου, πλησίασα το παράθυρο της μερτσέντες και του είπα: «Το πίσω αριστερό σας λάστιχο έχει χάσει αέρα». Βγήκε έξω σαν ελατήριο!

«Με έσωσες, άνθρωπέ μου!», είπε. Άναψε τσιγάρο και έκανε ότι κοιτάζει τον τροχό…

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: