Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Εντείνεται η τουρκική προκλητικότητα με την Ελλάδα να βυθίζεται σε “φινλανδοποίηση”…

Χωρίς κατηγορία στις 16/02/2018

Απαραίτητη η ενότητα

|> Στέλιος Κοπανίδης

|> Η τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα με τις συνεχείς παραβιάσεις και παραβάσεις ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου αποτελεί σταθερή στρατηγική της Άγκυρας από το 1996, μετά την κρίση στα Ίμια, η οποία τείνει πλέον να παγιωθεί ως de facto.

Το πρόσφατο επεισόδιο στον θαλάσσιο χώρο ανοικτά των Ιμίων, με τον εμβολισμό σκάφους του Λιμενικού από τουρκική ακταιωρό, καταδεικνύει τις διαθέσεις της γείτονος, η οποία επιδιώκει να προκαλέσει ένα θερμό επεισόδιο, δεδομένου ότι όλα συνηγορούν ότι το περιστατικό της Δευτέρας πραγματοποιήθηκε βάσει σχεδίου. Άλλωστε επιβεβαιώνεται και από τις δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι «η εξερεύνηση του φυσικού αερίου στα ανοικτά της Κύπρου και των βραχονησίδων του Αιγαίου δεν διαφεύγουν της προσοχής μας».

Η Τουρκία που εξουσιάζεται απολύτως από ένα συνταγματικά νομιμοποιημένο απολυταρχικό και στρατοκρατικό κατεστημένο, με έναν απρόβλεπτο ισλαμιστή πρόεδρο που έχει φιμώσει και φυλακίσει κάθε αντίθετη φωνή στη χώρα του, το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει όλο το φάσμα της αναθεωρητικής ατζέντας της διεκδικώντας ολοένα και περισσότερα, με κινήσεις όπως η επέμβαση στο Αφρίν της Συρίας έως τον ναυτικό αποκλεισμό του οικοπέδου 3 της κυπριακής ΑΟΖ. Υπενθυμίζεται ότι τα τουρκικά πολεμικά πλοία που παρεμπόδισαν τον πλουν του γεωτρυπάνου της ιταλικής εταιρείας ΕΝΙ βρίσκονται στην περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ στο πλαίσιο παράνομης navtex που εξέδωσε η Άγκυρα στις 2 Φεβρουαρίου για τη διενέργεια στρατιωτικής άσκησης. Βεβαίως την τουρκική navtex ακύρωσε η Λευκωσία, με την έκδοση αντι-navtex, αυτό ωστόσο δεν εμπόδισε την τουρκική επιθετικότητα.

Όσον αφορά το περιστατικό στα Ίμια, αυτό έρχεται ως συνέχεια ανάλογου επεισοδίου, που σημειώθηκε στις 17 Ιανουαρίου όταν σκάφος της τουρκικής ακτοφυλακής, που βρισκόταν εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, παρ’ ολίγον να εμβολίσει την κανονιοφόρο «Νικηφόρος», που πραγματοποιούσε προγραμματισμένη περιπολία.

Από το 1996 η Άγκυρα εγείρει το θέμα των λεγόμενων «Γκρίζων Ζωνών», με όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις από τότε να επενδύουν στην πολιτική κατευνασμού της γείτονος, με αποτέλεσμα σε συγκεκριμένες ευαίσθητες περιοχές η χώρα μας να τείνει σε «φινλανδοποίηση», διεθνολογικός όρος που καταδεικνύει τους κινδύνους που συνεπάγονται οι «επιθέσεις φιλίας» που γίνονται στο πλαίσιο μιας ιστορικής αντιπαλότητας, η οποία, όμως, δεν αίρεται. Αντιθέτως παγιώνεται τόσο λόγω της στρατιωτικής ανισότητας ανάμεσα στις δύο χώρες, όσο και από την απουσία πολιτικής βούλησης και αποτρεπτικής στρατηγικής εκ μέρους της φαινομενικά μικρότερης χώρας, στην προκειμένη περίπτωση της Ελλάδας.

Σημειώνεται ότι ο όρος «φινλανδοποίηση» περιγράφει και κωδικοποιεί το ιστορικό των σχέσεων της Φινλανδίας με την τσαρική Ρωσία και αργότερα με τη Σοβιετική Ένωση έως τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου. Περιγράφει, δε, τη διαδικασία με την οποία μια μικρότερη σε μέγεθος χώρα που συνορεύει με μία μεγαλύτερη αποκτά εξάρτηση από τη δεύτερη, αντιδρώντας συγκαταβατικά σε κάθε αίτημα του θεωρητικά πάντα ισχυρού γείτονα. Η συμπεριφορά αυτή υποκρύπτει μία αμυντική λογική, απότοκη ενός συνδρόμου φοβίας ότι μία μη κατευναστική συμπεριφορά θα οδηγήσει σε σύγκρουση και η μικρότερη (σε μέγεθος) χώρα θα χάσει περισσότερα.

Στο πλαίσιο δυστυχώς αυτό λειτουργούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις στο Αιγαίο τις τελευταίες δύο δεκαετίες και πλέον. Μη λησμονούμε ότι και πέρυσι, τέτοια εποχή, η Τουρκία είχε προβεί σε ανάλογες προκλήσεις, λόγω αφ’ ενός της απόφασης του Αρείου Πάγου να μην εκδοθούν οι 8 Τούρκοι στρατιωτικοί που ζητούσε (και ζητεί ακόμη) η Άγκυρα και αφ’ ετέρου των συνομιλιών που διεξάγονταν υπό την αιγίδα του ΟΗΕ στη Γενεύη για το Κυπριακό. Η Τουρκία, στην παρούσα φάση, έχει συναντήσει υπέρμετρες δυσκολίες στον πόλεμο που διεξάγει κατά των Κούρδων μαχητών στο Αφρίν της Συρίας, με τη ανοχή της διεθνούς κοινότητας. Αυτό, όμως, δεν την εμποδίζει στη διάνοιξη και άλλων μετώπων αψηφώντας ενδεχόμενες συνέπειες και παραμέτρους. Άλλωστε διαχρονικά μεθοδεύει τη δημιουργία τετελεσμένων, ενώ γνωρίζει άριστα να «κατασκευάζει» την Ιστορία και να απαλλάσσεται από το ένοχο παρελθόν της.

Η Ελλάδα τελεί υπό ασφυκτικό κλοιό. Από τη μια υποφέρει από την οικονομική κρίση, που έχει συνθλίψει τον ελληνικό λαό, ενώ από την άλλη έχει να αντιμετωπίσει τόσο τις αμερικανογερμανικές πιέσεις για λύση στο θέμα της ονομασίας της FYROM όσο και την εντεινόμενη τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα.

Ενώπιον αυτής της κατάστασης απαιτείται ένα αρραγές μέτωπο στα εθνικά μας θέματα, πρωτίστως του πολιτικού κόσμου, ο οποίος, όμως, δυστυχώς για μία ακόμη φορά εμφανίζεται κατώτερος των περιστάσεων επιδιδόμενος σε μικροπολιτικά παιχνίδια και σε εμφυλιοπολεμικές άναρθρες κραυγές.

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: