Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται ο εν Ελλάδι “εργασιακός Μεσαίωνας” και ουδείς δείχνει να ενοχλείται…

Χωρίς κατηγορία στις 14/07/2017

Ποιός “έστειλε” την 42χρονη;

|> Στέλιος Κοπανίδης

|> Η αυτοκτονία 42χρονης στα Γιαννιτσά φέρνει για άλλη μια φορά στην επιφάνεια την τραγική κατάσταση που βρίσκονται χιλιάδες εργαζόμενοι στη χώρα μας, οι οποίοι είναι εγκλωβισμένοι σ’ έναν φαύλο κύκλο απλήρωτης εργασίας και ανεργίας, χωρίς δυνατότητα απεμπλοκής, αποτέλεσμα του μεσαιωνικού πλέον καθεστώτος που διέπει τις εργασιακές σχέσεις.

Δεν είναι η πρώτη φορά, και δυστυχώς δεν θα είναι και η τελευταία, που ένας συνάνθρωπός μας οδηγείται στο απονενοημένο διάβημα λόγω της τραγικής οικονομικής κατάστασης που έχει επέλθει στον κοινωνικό ιστό. Χιλιάδες Ελληνες οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία την οκταετία της κρίσης που βιώνει η ελληνική κοινωνία.

Η συγκεκριμένη γυναίκα, όπως και 1.400 συνάδελφοί της, παρέμενε απλήρωτη επί 15 μήνες. Τελευταία της ελπίδα η Δικαιοσύνη, στην οποία αποτάθηκε. Η απόφαση του Αρείου Πάγου ότι «η μη καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών του μισθωτού, έστω και μακροχρόνια, δεν αρκεί από μόνη της να θεμελιώσει την έννοια της βλαπτικής μεταβολής των όρων της σύμβασης εργασίας του» ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ενα ποτήρι που ήταν ήδη γεμάτο δάκρυα, αλλά και οργή… Το οξύμωρο είναι ότι ο εργοδότης της συνεχίζει ανενόχλητος την «επιχειρηματική» του δραστηριότητα επενδύοντας εκατομμύρια ευρώ σε ποδοσφαιρική ομάδα της Θεσσαλονίκης, της οποίας είναι πρόεδρος, ενώ διατηρεί και άλλη επιχείρηση.

Η εταιρεία του («Καρυπίδης»), διαθέτει 131 σούπερ-μάρκετ στη Μακεδονία και στη Θράκη και οι εργαζόμενοι σ΄αυτά αποτελούν θύματα ενός ακραίου φαινομένου, το οποίο εσχάτως βρίσκει πολλούς μιμητές, που κρύβονται πίσω από μια διάτρητη νομοθεσία. Επιχειρήσεις σταματούν τη δραστηριότητά τους, χωρίς να προβούν σε καταγγελίες συμβάσεων, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην έχουν δικαίωμα επιδόματος ανεργίας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και να μένουν για μήνες ή και χρόνια απλήρωτοι.

Γεγονός είναι ότι οι εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα, με την αρωγή όλων ανεξαιρέτως των κυβερνήσεων της περιόδου της κρίσης, κονιορτοποιήθηκαν σε όφελος μιας στρεβλής επιχειρηματικότητας κάποιων μεγαλόσχημων που είδαν τα κέρδη τους να απογειώνονται (όπως συνέβη και στην Κατοχή) εις βάρος του συνόλου του ελληνικού λαού και δη των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα. Αυτοί είναι που υπαγόρευσαν όλες αυτές τις αντεργατικές πολιτικές στους κάθε λογής Σόιμπλε και Τόμσεν και εκείνοι με τη σειρά τους τις επέβαλαν ως υποτιθέμενες μεταρρυθμίσεις.

Μεγάλες επιχειρήσεις ανά πάσα στιγμή έχουν τη δυνατότητα να καλέσουν τους εργαζόμενους τους και να τους επιβάλουν την υπογραφή νέων συμβάσεων εργασίας με μειωμένες αποδοχές (8%, 15%, 20% όσο θέλουν, ποιος άλλωστε θα τους εμποδίσει). Μόνιμη επωδός ότι η εταιρεία δεν… πάει καλά και όλοι πρέπει να βοηθήσουν προκειμένου να ορθοποδήσει. Όλοι βεβαίως πλην των διοικούντων… Όποιος δεν υποκύπτει στον εκβιασμό εισέρχεται αυτομάτως στον θάλαμο της ανεργίας, η οποία βρίσκεται σε δυσθεώρητα επίπεδα. Μέσα σ΄αυτόν τον θάλαμο βρίσκονται χιλιάδες άνθρωποι που έναντι πινακίου φακής θα πάρουν τις θέσεις αυτών που δεν θα υποκύψουν και θα θελήσουν να διαφυλάξουν τουλάχιστον την αξιοπρέπειά τους, σε πρώτη όμως φάση. Γιατί, δυστυχώς, όποιος θα μπει μέσα στο τούνελ της ανεργίας δύσκολα θα βγει…

Αυτήν τη στιγμή η αγορά εργασίας χαρακτηρίζεται από δραματική μείωση μισθών και αποζημιώσεων λόγω απόλυσης, από πλήρη αποδυνάμωση πλαισίου συλλογικών διαπραγματεύσεων, από τις λεγόμενες «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης, από την αύξηση του ορίου απολύσεων, από ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία και το κυριότερο από καθεστώς τρομοκρατίας και άθλιων συνθηκών απασχόλησης. Αυτό το μικρό, πλην όμως πανίσχυρο, κομμάτι του εγχώριου οικονομικού κατεστημένου ωφελήθηκε (και ωφελείται) από την πλήρη εργασιακή απορρύθμιση, μεγεθύνοντας υπέρμετρα τα κέρδη του…

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: