Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Σκληρή απάντηση από Κορκίδη σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Ενημερωτικό Δελτίο του ΣΕΒ

Χωρίς κατηγορία στις 07/04/2017

Υπέρ αυτοαπασχόλησης

|> Σε μακροσκελή και “επιθετική” απάντηση προέβη ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ και του ΕΒΕΠ Βασίλης Κορκίδης, σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Ενημερωτικό Δελτίο του ΣΕΒ. Με τον τίτλο “Η προκατάληψη συγκεκριμένων κατά της οικογενειακής αυτοαπασχόλησης εμπεριέχει φτώχεια επιχειρημάτων και εμπάθεια”, ο κ. Κορκίδης γράφει:

Η στατιστική στην υπηρεσία μιας προαποφασισμένης θέσης ή αλλιώς η φτώχεια των επιχειρημάτων είναι έκδηλη σε ένα άρθρο του εβδομαδιαίου ενημερωτικού ηλεκτρονικού έντυπου της 30ης Μαρτίου, του Συνδέσμου βιομηχάνων χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο, με εξαίρεση ίσως την ατυχή τοποθέτηση από πιθανώς προσωπική προκατάληψη του υπεύθυνου συντάκτη. 

Παραφράζοντας τον τίτλο του έργου του Άνταμ Σμιθ “Ο πλούτος των εθνών” στο εβδομαδιαίο δελτίο του ΣΕΒ για την οικονομία, προβαίνει για μια ακόμα φορά στη επιλεκτική χρήση στοιχείων για την υπεράσπιση κάποιας θέσης του. Με ύφος επιστημονικό, αλλά με μια απολύτως αντιεπιστημονική μεθοδολογία και με στυλ καταγγελτικό καταλήγει σε μια άκρως επιφανειακή ανάλυση.

Εκτός πάλι εάν η ιδέα προήλθε από το βιβλίο του David S. Landes Ο πλούτος και η φτώχεια των εθνών όπου συμπερασματικά φαίνεται ότι το κλειδί για την ανακούφιση της φτώχειας στον κόσμο βρίσκεται στην κατανόηση των μαθημάτων της ιστορίας, κάτι που δυστυχώς οι συντάκτες του εβδομαδιαίου δελτίου του ΣΕΒ δεν μοιάζει να συμμερίζονται. Πιο συγκεκριμένα, εκκινώντας από την ανάλυση της δομής της απασχόλησης στην Ελλάδα πέφτει σε δύο σοβαρά ολισθήματα: α) εκτινάσσει το ποσοστό των αυτοαπασχολουμένων από 22,9% σε 34% και αυτό με την πρόσθεση των εργοδοτών 7,3% (αυτοαπασχολούμενοι με προσωπικό) αλλά και των βοηθών στην οικογενειακή επιχείρηση (3,9%) / Έρευνα Εργατικού Δυναμικού β’ τρίμηνο του 2016. Βέβαια στη συνέχεια της ανάλυσης στην οποία τα στοιχεία παρουσιάζονται όπως «βολεύουν», εμφανίζονται και τα εν λόγω στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ σε κάποιους πίνακες ωστόσο το επιχείρημα- η αφήγηση έχει ήδη υφανθεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στις αναλύσεις του ΟΟΣΑ και οι δύο αυτές ομάδες εντάσσονται στην ίδια κατηγορία. Ωστόσο, σε εθνικό επίπεδο ακολουθούμε τη διάκριση  σε αυτοαπασχολούμενους με προσωπικό, σε αυτοαπασχολούμενους χωρίς προσωπικό και σε βοηθούς στην οικογενειακή επιχείρηση. Η σύγκριση, λοιπόν, δυο διαφορετικών μεγεθών που προκύπτουν από άλλη μεθοδολογία δεν επιφέρει ασφαλή συμπεράσματα, αλλά δημιουργεί την εντύπωση ότι υποκρύπτονται αλλότριοι σκοποί.  

Το δεύτερο ολίσθημα σχετίζεται με τη γνωστή πλέον θέση του ότι οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις είναι αντιπαραγωγικές, φοροδιαφεύγουν κλπ. Και όλα αυτά χωρίς να λαμβάνονται υπόψη μια σειρά παράγοντες της ιστορικής συγκυρίας όπως η αλματώδης εξέλιξη της τεχνολογίας η πολύ υψηλή ανεργία που ωθεί τα κοινωνικά υποκείμενα στην επιχειρηματικότητα (κάτι που θα έπρεπε να χαροποιεί τον ΣΕΒ όταν μάλιστα κάνει λόγο για «εχθρική προδιάθεση για τον καπιταλισμό»!). Κυρίως όμως, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι οι 6.000 μεγαλοοφειλέτες που χρωστούν τα 29 δις από τα 45 δις ευρώ κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια στις τράπεζες και τα 7.300 ΑΦΜ που οφείλουν τα 74 δις από τα 93 δις ευρώ στην εφορία δεν είναι σίγουρα μικροί, ούτε καν μικρομεσαίοι.

Οι Αυτοαπασχολούμενοι και οι Εργοδότες στην ελληνική οικονομία είναι μια διάδοχη κατάσταση εξέλιξης. Ο αντίκτυπος των αυτοαπασχολουμένων στην αγορά εργασίας δεν εξαντλείται αποκλειστικά στον αριθμό των ατόμων που χαρακτηρίζονται ως αυτοαπασχολούμενοι, καθώς οι τελευταίοι αποτελούν μία ιδιαίτερα κρίσιμη συνιστώσα για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Σύμφωνα με την JPMorgan (Self-employment in Europe Report, Jan 2015), παρατηρούνται αξιοσημείωτες διαφορές στους αυτοαπασχολούμενους  στις χώρες της Ευρώπης. Για παράδειγμα στο Η.Β. μόνο το 17% των αυτοαπασχολουμένων απασχολεί προσωπικό. Το γεγονός αυτό απλά υπογραμμίζει την επικράτηση διαφορετικών επαγγελμάτων και κλάδων σε κάθε χώρα για πολλούς λόγους. Επίσης υπάρχει και μια μεγάλη κατηγορία οι ψευδο-αυτοαπασχολούμενοι, δηλαδή άτομα που τυπικά ορίζονται ως αυτοαπασχολούμενοι, ενώ υποκρύπτουν τη σχέση μισθωτής απασχόλησης. Άλλωστε το Δικαστήριο της ΕΕ έχει αποφανθεί ότι ο χαρακτηρισμός κάποιου ως “αυτοαπασχολούμενου” κατά το εθνικό δίκαιο δεν εμποδίζει το εν λόγω πρόσωπο να χαρακτηριστεί ως μισθωτός κατά την έννοια του δικαίου της Ένωσης, αν η ανεξαρτησία του είναι πλασματική και καλύπτει μια σχέση εργασίας (Allonby, C-256/01).

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πρόσφατα ολοκληρώθηκε από τους Συνδέσμους Βιομηχανιών ΑΤΤΙΚΗΣ και ΠΕΙΡΑΙΩΣ, της ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ, της ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ και ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, της ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ και ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, την ΧΑΛΚΟΡ, ΗΡΑΚΛΗΣ, ΕΛΒΑΛ, ΕΛΜΙΝ και άλλες μεγάλες βιομηχανίες η διαδικασία ίδρυσης της Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρίας με την επωνυμία «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ – Συμβούλιο Βιομηχανιών για την Ανάπτυξη», ώστε να ασχοληθεί ως φορέας περισσότερο με τη βιομηχανία και λιγότερο με τους άλλους κλάδους.

Σε κάθε περίπτωση, οι αυτοαπασχολούμενοι αποτελούν βασική συνιστώσα της αγοράς εργασίας και δεν νομίζω ότι σήμερα στερούν χέρια εργασίας στα μέλη του ΣΕΒ. Είτε λοιπόν πρόκειται για «επιχειρηματικότητα ανάγκης», η οποία κακώς έχει διογκωθεί τα χρόνια μετά την εκδήλωση της οικονομικής ύφεσης, είτε ως ένδειξη επιχειρηματικού πνεύματος και επιθυμίας, να είναι κάποιος «επιχειρηματίας ευκαιρίας» το γεγονός είναι ότι αναλαμβάνει προσωπικά και το αντίστοιχο ρίσκο. Κάτι που οι εκδότες του ενημερωτικού δελτίου είτε αγνοούν, είτε δεν τολμούν, ενώ εκθέτουν τους εργοδότες τους, οι οποίοι πριν λίγες μέρες έκαναν δήλωση μετάνοιας για το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία στην εργασία.

Η αυτοαπασχόληση είναι πολύ σημαντική για να αγνοηθεί ή να πολεμηθεί με φλύαρα εβδομαδιαία δελτία, που μάταια προσπαθούν να πείσουν ότι για όλα φταίνε οι άλλοι και ποτέ οι ίδιοι. Τελικά φαίνεται ότι οι “τωρινοί” δεν πείθουν πλέον ούτε τα δικά τους μέλη. Συνεχίζουν όμως να προσπαθούν να πείσουν τους “θεσμούς” που είδαν μόνοι τους, χωρίς βεβαίως τους άλλους κοινωνικούς εταίρους, στις 8.3.17 στο Hilton.

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: