Στόχος όλων μας η εξωστρέφεια

|> Βασίλης Κορκίδης*

|> Κατατίθενται στη Βουλή σε δύο άρθρα, τα 140 νέα μέτρα και αντίμετρα του συμπληρωματικού μνημονίου της τριετίας 2018-2020, για την ψήφιση τους από τη Κυβέρνηση και τη καταψήφιση τους από την Αντιπολίτευση μέχρι την επόμενη Πέμπτη 18/5. Είναι μάλιστα αναμενόμενο ότι στο επίσημο κείμενο θα διαβάσουμε όσα ήδη γνωρίζουμε αλλά και πολλά που δεν γνωρίζουμε, αφού οι δυσάρεστες “λεπτομέρειες” συνήθως κρύβονται στα ψιλά γράμματα και τους αστερίσκους.

Ως γνωστό πριν από λίγες ημέρες, επετεύχθη η τεχνική Συμφωνία μεταξύ των Θεσμών και της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία αποτελεί ένα ουσιαστικό βήμα, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και στη συνέχεια για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους, που δεν μπορεί να θεωρηθεί βιώσιμο. Για εμάς, τους ανθρώπους της αγοράς, η επίτευξη Συμφωνίας ήταν άκρως αναγκαία, γρήγορα αλλά όχι πρόχειρα, προκειμένου να σταματήσει ο κύκλος της αβεβαιότητας. Ωστόσο, η συμφωνία άργησε και εμπεριέχει μία σειρά από επώδυνα μέτρα, μεταξύ των οποίων, θα ήθελα να αναφέρω από όσα γνωρίζουμε, τα βασικότερα:

• H μείωση του αφορολόγητου από 8.636 σε 5.681 ευρώ, που θα πλήξει επί της ουσίας το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα και την κατανάλωση, άρα κατ’ επέκταση και τον τζίρο.
• Το «διπλό» ψαλίδι έως και 18% σε 900.000 κύριες και επικουρικές συντάξεις, η μεσοσταθμική μείωση των κύριων συντάξεων στο 9%, η περικοπή της προσωπικής διαφοράς από τις πολύ χαμηλές συντάξεις των 486 ευρώ.
• Αύξηση στο τρόπο υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών, που δημιουργούν νέες επιβαρύνσεις της τάξεως του 18% και 37% για το 2018 και 2019 αντίστοιχα.
• Η άρση των περιορισμών στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, επαναφέροντας ένα θέμα στο προσκήνιο, το οποίο μόνο αναστάτωση δημιουργεί στην αγορά, αποτελώντας παράλληλα συνταγματική εκτροπή, καθώς υπενθυμίζω ότι είχε ρυθμιστεί με την υπ’ αριθμ. 100/2017 απόφαση της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία επί της ουσίας έκρινε την Κυριακάτικη αργία, ως πολύ σημαντική και αναντικατάστατη ημέρα για τη ζωή και την ανάπτυξη της προσωπικότητας, τόσο των εργοδοτών, όσο και των εργαζομένων αυτής της χώρας.
• Μέτρα από 450-660 εκ. ευρώ το 2018 με περικοπές επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, φτώχειας, φυσικών καταστροφών, στήριξης οικογενειών, μείωση του επιδόματος θέρμανσης και κατάργηση έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες.
• Ιδιωτικοποιήσεις και πώληση των ποσοστών που κατέχει το ΤΑ.Ι.ΠΕ.Δ. σε Δ.Ε.Η. (17%), Ε.ΥΔ.ΑΠ., Ε.Υ.Α.Θ. και Α.Δ.Μ.Η.Ε., καθώς επίσης πώληση του 40% των λιγνιτικών μονάδων.

Αντίβαρο στα ανωτέρω αλλά για τη διετία 2019-20 αποτελεί το “πακέτο των αντίμετρων”, το οποίο περιλαμβάνει 1% του Α.Ε.Π. φορολογικές ελαφρύνσεις και 1% του Α.Ε.Π. αυξήσεις δαπανών, υπό τη βασική προϋπόθεση όμως, ότι θα επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα άνω του 3,5%.

• Αυτό είναι το συμπληρωματικό MoU της 23ης Απριλίου της Ε.Ε. και το μνημόνιο “3plus” για να κλείσει η 2η αξιολόγηση.
• Αυτός είναι ο αυθαίρετος προσδιορισμός των τουριστικών περιοχών από το Δ.Ν.Τ. για τη κυριακάτικη λειτουργία, χωρίς να έχει ξεκαθαριστεί στην εθνική μας νομοθεσία.
• Αυτοί είναι οι όροι του Δ.Ν.Τ. για να παραμείνει στο πρόγραμμα που ζητά κάποια μέτρα να εφαρμοστούν ένα χρόνο νωρίτερα, ενώ απαιτεί τη διασφάλιση ότι τα μέτρα του 2020 δεν θα κριθούν αντισυνταγματικά.
• Αυτά είναι τα “αναπτυξιακά αντίμετρα” αντί φιλικών παροχών, με φοροελαφρύνσεις, μείωση του βαρύτατου κόστους της Ενέργειας και Μεταφοράς, εκλογίκευση των ασφαλιστικών δαπανών.
• Αυτό είναι το “μεταμνημόνιο” του τρίτου μνημονίου, που υποτίθεται ότι θα έληγε το καλοκαίρι του 2018, αλλά τελικά θα διαρκέσει μέχρι και το 2021, διακόσια χρόνια ακριβώς μετά την ελληνική επανάσταση του 1821.
• Αυτό είναι το “πολιτικό μνημόσυνο” των τριών δημοσιονομικών μνημονίων από το 2010 μέχρι σήμερα.
• Σε αυτό το πλαίσιο και με δεδομένο το έλλειμμα στρατηγικής, που υπάρχει στη χώρα μας για τη πραγματική οικονομία, θα ήθελα να επισημάνω ότι οι μεταρρυθμίσεις αποτελούν αναγκαιότητα, προκειμένου να αυξηθεί το Α.Ε.Π. της χώρας μας.

Μέσα σε όλο αυτό το αρνητικό κλίμα, υπάρχουν και κάποια σημάδια που αποδεικνύουν ότι η ελληνική επιχειρηματικότητα είναι παρούσα σε κάθε πρόκληση για ανάπτυξη και επενδύσεις. Είναι εδώ, για να αποδείξει πως, είναι σε θέση να αναλάβει πρώτη το βάρος της επιστροφής της οικονομίας στην κανονικότητα και την ανάκαμψη που απαιτείται, για να κερδίσουμε ξανά το χαμένο έδαφος. Κατ’ επέκταση, η ανάκαμψη, που θα διασφαλίζει ισχυρή και βιώσιμη οικονομία, ισόρροπη ανάπτυξη, δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας, προώθηση της τεχνολογικής προόδου και εξωστρέφεια πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα και στόχο όλων μας.
ΜΑΚΑΡΙ ΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΡΑ ΝΑ ΗΤΑΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ… ΑΝΤΙΜΕΤΡΑ!

(*) Ο κ. Β. Κορκίδης είναι πρόεδρος της ΕΣΕΕ και του ΕΒΕΠ