Με αφορμή τον κ. Γρηγοράκο…

|> Στέλιος Κοπανίδης

|> «Εκ παραδρομής» καταψήφισε τον νόμο για την ίση μεταχείριση στην εργασία ο εκλεγμένος με το ΠΑΣΟΚ και νυν ανεξάρτητος βουλευτής, Λεωνίδας Γρηγοράκος. Ο κ. Γρηγοράκος αναγκάστηκε να αποστείλει επιστολή προς τον πρόεδρο της Βουλής, Νίκο Βούτση, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, μετά τον σάλο που ξέσπασε με την αρνητική ψήφο του, γεγονός που σχολίασε ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής.

Η δικαιολογία, όμως, αυτή του κ. Γρηγοράκου είναι περισσότερο επιλήψιμη από την ίδια την καταψήφιση του νόμου. Η υπερψήφιση ή καταψήφιση ενός νομοσχεδίου ή μιας τροπολογίας είναι πολιτική θέση και ο κάθε βουλευτής κρίνεται αναλόγως. Αντιθέτως υπεκφυγές του τύπου «δεν κατάλαβα» ή «δεν ήξερα τι ψήφισα», «έγινε λάθος», κ.ο.κ. καταδεικνύει το επίπεδο των εκλεγμένων εκπροσώπων του έθνους και δικαιολογεί εν μέρει το πώς φτάσαμε στη σημερινή τραγική κατάσταση.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγονται παρόμοιες δικαιολογίες. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα υπουργών, ας μην θυμηθούμε ονόματα, που παραδέχθηκαν στο Σώμα ότι δεν είχαν διαβάσει το 1^ο και 2^ο Μνημόνιο, αλλά τα υπερψήφισαν.

Οι κύριοι βουλευτές, που δεν είδαν τις αποδοχές τους να ψαλιδίζονται όπως συνέβη με το σύνολο μισθωτών και συνταξιούχων, απλώς έχουν το δικαίωμα του λάθους, ανεξαρτήτως αν με τη θετική ή αρνητική ψήφο τους διακυβεύεται η τύχη εκατομμυρίων πολιτών. Αν, όμως, ένας άμοιρος συνταξιούχος κάνει ένα λάθος στη φορολογική του δήλωση, είτε γιατί δεν είχε χρήματα να αποταθεί σε κάποιον λογιστή για τη συμπλήρωσή της είτε γιατί πολύ απλά δεν ήξερε γράμματα, ο πέλεκυς θα είναι βαρύς.

Τα λάθη δυστυχώς δεν συγχωρούνται για τους απλούς πολίτες, συγχωρούνται όμως γι΄ αυτούς που ορίζουν τις τύχες τους.