Νομοθετούνται αυστηρές ποινές για τους παραβάτες της οδικής κυκλοφορίας, αλλά εκτός λογικής και πραγματικότητας

Γιάννης Αν. Καζάκος* |> Νομοθετούμε ότι προστατεύουμε το ακατάσχετο της σύνταξης ή του μισθού. Και ο ίδιος Νομοθέτης παραβιάζει το ακατάσχετο, να παρακρατεί τη σύνταξη ή το μισθό, για οφειλές υπαρκτές ή ανύπαρκτες με το νομικίστικο τέχνασμα ότι δεν τις κατάσχει, διότι δεν έχουν κατατεθεί στο λογαριασμό του! Δηλαδή παρακρατεί τη σύνταξη κ.λ.π. για να μην γίνει τυπικά ακατάσχετη (!)που αυτό δεν γίνεται ούτε με δικαστική απόφαση! Είναι αυτό Κράτος Δικαίου;

Νομοθετούμε αυστηρές ποινές για τους παραβάτες της οδικής κυκλοφορίας. Επί της αρχής όλοι σύμφωνοι. Αλλά νομοθετούμε εφαρμογές του αυστηρού Νόμου εκτός λογικής και πραγματικότητας. Αυτός που συλλαμβάνεται χωρίς κράνος π.χ. σε μηχανάκι, του παίρνει το δίπλωμα -άδεια κυκλοφορίας και πληρώνει ακριβά. Κατ’ αρχήν σωστά. Dura lex, sed lex! Αλλά ποιό δίπλωμα παίρνει; Όλοι πιστεύουμε ότι παίρνει το δίπλωμα του οχήματος που οδηγεί, π.χ. από το μηχανάκι. Αυτό λέγει η λογική.

Ο νομοθέτης, όμως, είναι εκτός λογικής. Διότι παίρνει ΟΛΑ τα διπλώματα του παραβάτη που ενσωματώνονται στην άδεια κυκλοφορίας ήτοι και τις άδειες ερασιτεχνικής οδήγησης και τις άδειες επαγγελματικής οδήγησης! Δηλαδή καταδικάζει τον επαγγελματία οδηγό για ένα μήνα, που είναι η αφαίρεση της άδειας, να σταματήσει τη δουλειά του! Αφαιρεί το δικαίωμα σε κάθε οικογενειάρχη να χρησιμοποιήσει το Ιδιωτικό αυτοκίνητό του, για τις οικογενειακές του και κοινωνικές του υποχρεώσεις π.χ. να μη μπορεί να πάει τα παιδιά του στο σχολείο, τους γονείς του στους γιατρούς ή σε νοσοκομείο, να μην μπορεί να εκπληρώσει τις κοινωνικές του υποχρεώσεις. Και αυτό γιατί;

Για μια παράβαση από το μηχανάκι (είναι πραγματικό το παράδειγμα)! Είναι αυτό Κράτος Δικαίου; Και ας πάμε παραπέρα…

Τις ίδιες αυτές ποινές επιβάλλεις και σε οδηγούς που είναι ανεπίληπτοι δέκα και είκοσι χρόνια και δεν έχουν υποπέσει σε κανένα παράπτωμα; Δεν λαμβάνεται υπόψη η πρότερη συμπεριφορά του τροχαίου παραβάτη; Πού είναι το αίσθημα δικαίου, η αρχή της επιείκειας, η αρχή της κοινωνικότητας του Νόμου; Τι αναλγησία, τι αυταρχικότητα, τι αποκοτιά εκπέμπουν τέτοιες νομοθετήσεις; Είναι αυτό Κράτος Δικαίου; Αυτές οι συμπεριφορές και πρακτικές κλονίζουν συθέμελα το οικοδόμημα της Πολιτείας!

(*) Ο κ. Γιάννης Αν. Καζάκος, είναι δικηγόρος και πρώην δήμαρχος Ζωγράφου