Αλέξανδρος Αρδαβάνης: “Ιμάντες και Μετα-ποιητές’’ – Παρουσίαση την Παρασκευή 7 Νοεμβρίου στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων

|> «Σκέψεις και ιδέες ως ένα ρέκβιεμ για μια Εποχή που φεύγει ανεπίστρεπτα αλλά και Εμβατήριο αγρύπνιας και δράσης για την νέα Εποχή που έχει ήδη έρθει και θρονιαστεί σε κάθε γωνιά της ζωής μας».

Αυτά τα λόγια ανήκουν στον λογοτέχνη και δρ. Ογκολογίας Αλέξανδρο Αρδαβάνη, που την ερχόμενη Παρασκευή 7/11 το απόγευμα, παρουσιάζεται στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, το νέο του πόνημα με τον τίτλο “Ιμάντες και Μετα-ποιητές – Μια Πλοήγηση στο θολό ημίφως της Υγείας”, των εκδόσεων “Γκοβόστη”.

Αναφερόμενος στο βιβλίο του ο Αλέξανδρος Αρδαβάνης το χαρακτηρίζει ως «ημερολόγιο ενός άτολμου γιατρού» και δηλώνει πως: «Όσα περιέχονται σε αυτή τη συλλογή, προέρχονται από αναρτήσεις στο ‘’βιβλίο των προσώπων’’ και αποτελούν μια βιωματική προσέγγιση της επαγγελματικής ζωής μου μέσα από τις απροσμέτρητες αφορμές Συνειδητότητας που μου παρέχει, μετά από τόσα χρόνια ενεργού αλληλεπίδρασης με τους εμπλεκόμενους στο διαρκές εγχείρημα της Υγείας».

Αυτό το «βιωματική προσέγγιση της επαγγελματικής ζωής μου», μαζί με τον ανθρωποκεντρισμό, είναι τα στοιχεία όπου βασίζεται το συγγραφικό έργο αυτού του μοναδικού λειτουργού της Ιατρικής και σημαντικού λογοτέχνη.

“Ιμάντες και Μετα-ποιητές – Μια Πλοήγηση στο θολό ημίφως της Υγείας” ο τίτλος του βιβλίου του Αλέξανδρου Αρδαβάνη, που – όπως λέει – γράφτηκε «όταν είδα πρώτη φορά το ‘’πανόραμα’’ των άμορφων κειμένων αυτής της συλλογής, ανάβλυσε στο μυαλό μου αυθόρμητα η γνωστή ρήση του Σωκράτους ‘’λίθοι τε και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως μεν ερριμμένα ουδέν χρήσιμα έστιν’’». Για να συμπληρώσει:

«Προσδοκώ, αντίθετα με τη σωκρατική διαπίστωση, οι ατάκτως ερριμμένες σκέψεις αυτές, παρά την ασυναρτησία τους, να αποδειχθούν χρήσιμες στον εθελοντή ‘’μέτοχο’’ του εγχειρήματος αναγνώστη»…

Ο συγγραφέας

Ο Αλέξανδρος Αρδαβάνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956, οιονεί τόπος καταγωγής η Κεφαλονιά. Ασκεί την Όγκολογία στην Αθήνα. Γιατρός σε Δημόσιο Νοσοκομείο, σε μια εποχή καθολικής επικράτησης της Κοινωνίας της Αγοράς. Με Υπαρξιακή Αγωνία άφθονη, ίσως γιατί βρέθηκε στην «καλή μεριά», χωρίς την ασφυκτική πίεση του βιοπορισμού.

Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές: ‘’Στο νοητό σύνορο των 160’’, (Ίκαρος 2001), ‘’Ως Πρόσχημα Καταλαλιάς’’ (Μεταίχμιο 2003), Ασφυκτιονία (Αλεξάνδρεια 2005), ‘’Μην ψάξεις νήμα και ειρμό’’ (Αλεξάνδρεια 2007). Επίσης τέσσερις συλλογές μικρών πεζών: ‘’Θραύσματα και Θροΐσματα’’ (Αλεξάνδρεια 2010), ‘’Έκκεντρα’’ (Γκοβόστης 2012), ‘’Επί τοίχων εικονικών’’(Γκοβόστης 2014), ‘’Ανασυνειδησία’’ (Γκοβόστης 2018).