Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Ένα αλητάκι ανάμεσα στα βουβάλια της ασφάλτου…

FLASH στις 31/03/2021

Μπήκε ξαφνικά στο ανελέητο ρεύμα των κινουμένων μετάλλων και πλαστικών, των καυσίμων και της πίσσας – Στην αγέλη των ανθρώπων…

Αλέξανδρος Αρδαβάνης* |> Το μαύρο αλητάκι έκανε τρεις τέσσερις χορευτικές φιγούρες λίγα εκατοστά πάνω από την άσφαλτο, όπως σε καρτούν. Φρενάρισα και σταμάτησα. Μου φάνηκε πως ήρθε και χώθηκε κάτω από το καπώ. Βγήκα αναστατωμένος ανάμεσα στα ανυπόμονα οχήματα που περνούσαν κορνάροντας εξαγριωμένα για το εμπόδιο που τους προκαλούσα. Το αναζήτησα· πουθενά. Μια ευγενική γυναίκα που περίμενε υπομονετικά πίσω μου, έγνεψε με το χέρι, χαμογελώντας: έφυγε – είμαι σίγουρος πως ένιωσε την ταραχή μου. Μπήκα στο αυτοκίνητο και προσπάθησα να συγκεντρωθώ πριν ξεκινήσω ξανά. Μάντευα τους άλλους στο κομβόι που είχα ήδη προκαλέσει να ουρλιάζουν… “τον ηλίθιο, για μια γάτα μας ταλαιπωρεί πρωί πρωί!“…

Μια ύπαρξη χωρίς την τροφή δεδομένη, ακολουθώντας κάποιο ένστικτο-ένα ποντίκι- ή τρέχοντας να γλιτώσει από κάποιον εχθρό της. Μπαίνει ξαφνικά στο ανελέητο ρεύμα των κινουμένων μετάλλων και πλαστικών, των καυσίμων και της πίσσας. Στην αγέλη των ανθρώπων· όπως των βουβαλιών που τραντάζουν όλον τον κάμπο τρέχοντας και ποδοπατούν όλα τα μικρά πλάσματα που θα βρεθούν στην τροχιά τους.

Ένα μαύρο γατί τινάχτηκε μπροστά μου λαχταρισμένο από την πρόσκρουση, δεν ξέρω πάνω σε ποιανού βουβάλου την τροχιά. Χόρεψε αλλόφρον για δευτερόλεπτα και χάθηκε. Έμεινα μαγεμένος να το σκέφτομαι. Μπορεί και νά ‘ταν ονειροφαντασία μου. Μια μαύρη σκιά απ’ αυτές που περνάνε σκοτεινιάζοντας τη διαρκή τρικυμία του μυαλού μου και μ’ αρπάζουν ξαφνικά· τα πρωινά, καθώς πηγαίνω στον συνήθη τόπο εκτελέσεων.

(*Ο λογοτέχνης κ. Αλ. Αρδαβάνης, είναι δρ ιατρός ογκολόγος – διευθυντής στο νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: