Παρά το ανόητο ‘’ελευθέρας’’ στην κυκλοφορία των πατινιών, ουδείς δείχνει να ενδιαφέρεται για προδιαγεγραμμένα ατυχήματα

Παντελής Ξανθίδης |> Τελικά σε αυτή τη χώρα, εάν δεν κλάψουμε θύματα, δεν ‘’ιδρώνει τα’ αυτί’’ μας. Ο λόγος, αυτή τη φορά, για τις ‘’ιερές αγελάδες’’ – όχι των… Ινδών, αλλά για εκείνα των… Ινδιάνων, τα… e-πατίνια! Ναι, εκείνα πού τα καβαλάνε… Απάτσι πασών των ηλικιών και κάνουν ‘’σιρκουί’’ σε δρόμους και λεωφόρους, πεζόδρομους και πεζοδρόμια κι όποιον πάρει ο Χάρος!

Παρά το γεγονός ότι έχουν συμβεί αρκετά ατυχήματα με τα πατίνια, η πολιτεία δεν μερίμνησε να περάσει άρθρα στον νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, που να οριοθετούν ουσιαστικά την κυκλοφορία αυτών των μεταφορικών μέσων, Πόσω μάλλον όταν πρόκειται για οχήματα (;) που οδηγεί όποιος και όπως θέλει και για το οποία δεν χρειάζονται άδειες, αριθμοί και τέλη κυκλοφορίας.

Προ ημέρων ένα τέτοιο ‘’όχημα’’ που οδηγούσε ένας… 40χρονος σε κεντρική οδό Δήμου του Λεκανοπεδίου, έπεσε επάνω σε έναν πεζό με τόση δύναμη, που τον άνθρωπο τον έστειλε για ένα 10ήμερο στο νοσοκομείο, με σπασμένα χέρια και πλευρά! Φαντάσου πόσο έτρεχε ο… Απάτσι με το πατίνι!

Και τώρα τι γίνεται; Το ατύχημα ήταν τροχαίο; Αν ναι, τότε ποιο ήταν το όχημα; Το πατίνι; Το ανασφάλιστο, χωρίς άδεια κυκλοφορίας, πληρωμένα τέλη και οδηγό χωρίς άδεια οδήγησης; Αυτό είναι όχημα που κυκλοφορεί νομίμως; Ε, τότε το δικό μου το αμαξάκι, γιατί να πληρώνει;

Επίσης, υπεύθυνος του ‘’τροχαίου’’ ατυχήματος ποιος είναι; Μόνον ο 40χρονος… Απάτσι ή μήπως κάποιοι της εξουσίας που του επιτρέπουν να κυκλοφορεί όπως γουστάρει;

Ήταν Μάϊος του 2022, δηλαδή πριν τρία χρόνια, όταν στον “Τύπο Πειραιώς” (κλικ ΕΔΩ), μεταξύ άλλων, έγραφα:

«Στην περίπτωση που γίνει σύγκρουση αυτοκινήτου με πατίνι, σε ποιο άρθρο του ΠΚ (Ποινικός Κώδικας) ή του ΚΟΚ (Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας) εμπίπτει το τροχαίο περιστατικό; Το πατίνι θεωρείται όχημα; Εάν “ναι”, τότε:

• • γιατί δεν φέρει πινακίδες κυκλοφορίας,
  • γιατί δεν έχει ασφάλεια και
  • γιατί ο οδηγός δεν προβλέπεται να διαθέτει άδεια οδήγησης;

Η απάντηση οπωσδήποτε αφορά τα υπουργεία Μεταφορών και Προστασίας του Πολίτη, τις Περιφέρειες, τους Δήμους. Ακόμη και όσους βουλευτές και περιφερειακούς ή δημοτικούς συμβούλους δεν τους ενοχλεί ή δεν έχουν αντιληφθεί αυτό το “αλαλούμ” στους δρόμους…».

Και εκφραζόταν η απορία:

«Έτσι και συμβεί κάποιο δυστύχημα, σε ποιούς πρέπει να ασκηθούν διώξεις από τις εισαγγελικές αρχές;  Μόνον στους υπαίτιους του συμβάντος ή μήπως και σε εκείνους που αδιαφορούσαν για το πρόβλημα;»…

Αυτά τον Μάϊο του ’22… Έχουν περάσει τρία χρόνια και η κατάσταση είναι η ίδια, αλλά οι εικόνες των διαφόρων κυκλοφοριακών αυθαιρεσιών έχουν χειροτερέψει και καταφέραμε να μη μας πολυνοιάζει η κυκλοφοριακή ασυνειδησία.

Όμως, ποτέ δεν είναι αργά. Ας μην ξεχνάμε ότι η κάθε εξουσία προέρχεται από τους πολίτες και μπορεί να μην ζούμε στην… Ελβετία με τα δημοψηφίσματα, αλλά μπορούμε να ‘’δουλέψουμε’’ για καλύτερη συμπεριφορά του κράτους στον πολίτη, αλλά και του πολίτη στο κράτος. Ας προσπαθήσουμε…