Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Επειδή… “lex est rex”, τότε ας φάμε πίτα με σαλμονέλλα!

Χωρίς κατηγορία στις 21/10/2019

Γιατί δεν μαθαίνουμε ποιοι είναι εκείνοι οι επιχειρηματίες που διαθέτουν κρέατα για πέταμα

Π.Π. Ξανθίδης |> Σε τακτά διαστήματα διαβάζουμε πως οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες κατάσχουν διάφορες ποσότητες ακατάλληλων τροφίμων, δίχως όμως να αναφέρεται το “από πού“! Ποιός κατείχε και σε ποιούς πουλούσε τα “Χ” κιλά σάπιων κρεάτων που βρήκαν οι ελεγκτές τροφίμων; Δυστυχώς δεν ανακοινώνονται επωνυμίες εταιρειών και ονόματα, διότι το απαγορεύει ο νόμος!

Είναι δεδομένο, πως κάθε νόμος πρέπει να στηρίζεται σε λογικές διαπιστώσεις και να λειτουργεί πρωτίστως υπέρ των πολιτών. Στην περίπτωση που κάποιος νόμος αποδεικνύεται ότι δεν λειτουργεί υπέρ του πολίτη και ιδιαίτερα υπέρ της υγείας του, τότε πρέπει να καταργείται και να αλλάζει.

Τελευταίο κρούσμα είχαμε προχθές, όπου οι ελεγκτές τροφίμων της διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Πειραιά, στο πλαίσιο των στοχευμένων ελέγχων που πραγματοποιούν στην αγορά, προχώρησαν στην κατάσχεση κατεψυγμένου γύρου κοτόπουλου, συνολικού βάρους 250 κιλών.

Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση “κατά τον υγειονομικό κτηνιατρικό έλεγχο σε επιχείρηση εμπορίου κρεάτων του Πειραιά, οι ελεγκτές κτηνίατροι εντόπισαν και κατέσχεσαν 250 κιλά γύρου κοτόπουλου,  λόγω παρουσίας σαλμονέλλας“!

Σε ποιά επιχείρηση βρήκαν το “προϊόν” και σε ποιά σουβλατζίδικα διέθετε τη… σαλμονέλλα η εν λόγω επιχείρηση, δεν ανακοινώθηκε! Επειδή το απαγορεύει ο νόμος…

Δηλαδή, ο νόμος στην ουσία λειτουργεί αδιάφορα για την υγεία των πολιτών και εμμέσως πλην σαφέστατα προστατεύει από τη δημόσια διαπόμπευση την εταιρεία της… σαλμονέλλας! Είναι δυνατόν;

Εάν κάποιος πολίτης πάρει έναν “πιτόγυρο” και τον χτυπήσει η σαλμονέλλα, ποίον πρέπει να κυνηγάει; Τον σουβλατζή, τον προμηθευτή του ή τους… νομοθέτες;

Επίσης, όταν διαβάζει ο πολίτης ότι βρέθηκαν στον Πειραιά 250 κιλά γύρου κοτόπουλου με σαλμονέλλα, δεν θα ήταν λογικό να πάψει να παίρνει “πιτόγυρο” με κοτόπουλο από όλα τα σουβλατζίδικα του Πειραιά; Για ποιό λόγο, την παρανομία ενός λαμόγιου προμηθευτή και την ατυχία κάποιων σουβλατζήδων,  να “πληρώνουν τη νύφη” όλοι οι άλλοι επιχειρηματίες του κλάδου;

Θα πει κανείς “και τα ΜΜΕ τι κάνουν και δεν ερευνούν για να δημοσιοποιήσουν επωνυμίες και ονόματα;“. Πώς; Όποιος δημοσιογράφος τολμήσει να αναφέρει ονόματα “κάηκε” στην κυριολεξία! Έχει να εισπράξει μία αγωγή για διαπόμπευση, προσβολή προσωπικότητας ή και για συκοφαντία, που θα χάσει ό, τι έχει και δεν έχει!

Ο Τύπος έχει δεμένα τα χέρια του – τόσο που ακόμη και στοιχεία να υπάρχουν για μία υπόθεση, απαγορεύεται να βγαίνουν στη δημοσιότητα επωνυμίες και ονόματα, χωρίς σχετική άδεια εισαγγελέα. Ακόμη και δάσκαλος βιαστής ανηλίκων να είναι κάποιος, το όνομά του θα δημοσιοποιηθεί μόνον μετά από άδεια εισαγγελέα.

Η αλήθεια είναι ότι κάποιοι νόμοι πρέπει να επανεξεταστούν, ιδιαίτερα όσοι έχουν σχέση με την σωματική και ψυχική υγεία των πολιτών. Η κοινωνία έχει αλλάξει. Δεν είναι αυτή που ξέραμε πριν 20-30 χρόνια. Ίσως πρέπει να εκσυγχρονιστούμε και νομοθετικά.

Όμως μέχρι τότε ας σεβόμαστε την υπάρχουσα νομοθεσία κι ας πικραίνονται κάποιοι αναγνώστες που μαθαίνουν “μισές” τις ειδήσεις! Τι να κάνουμε; Αφού “lex est rex” (“ο νόμος είναι βασιλιάς“)…

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: