Πρωτομαγιά 2025. Ημέρα μνήμης του Αλέξανδρου Παναγούλη. Οικογένεια και συναγωνιστές, έχουμε μνημόσυνο στις 12 μ. στο Α’ Νεκροταφείο. Ναι, εκεί στο μνήμα του, όπως κάθε χρόνο… Έλα κι εσύ!

Τ/Π |> Μισός αιώνας παρά έναν χρόνο, πέρασε από εκείνη την ‘’μαύρη’’ Πρωτομαγιά του ‘76, που χάσαμε τον Αλέξανδρο Παναγούλη, στα 37 του χρόνια.

Αν και από τότε πέρασαν 49 χρόνια, ο Αλέκος δεν είναι παρελθόν. Όσα χρόνια κι αν περάσουν ο Παναγούλης θα είναι φάρος και οδηγός για κάθε νεολαίο δημοκράτη και μπροστάρης σε κάθε αγώνα για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Μπορεί οι μνήμες κάποιων να είναι αδύνατες, αλλά οι μνήμες των πολλών δεν έχουν μπαγιατέψει… Για όσους ΕΔΗΝίτες είχαμε την τύχη να βρεθούμε κοντά του, ο Αλέκος συνεχίζει να κατέχει κυρίαρχο θέση στις καρδιές μας, αλλά και να είναι ο Άγιος της αντρειοσύνης, του ήθους και της μεγαλοθυμίας. Στοιχεία τέτοια που παρεμποδίζουν κάθε απόπειρα αποδόμησης της προσωπικότητάς του…

Για όσους δεν γνωρίζουν κάποιες λεπτομέρειες, ο Αλέξανδρος Παναγούλης ήταν φοιτητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων – Μηχανολόγων του ΕΜΠ και αναδείχθηκε ηγετικό στέλεχος του φοιτητικού κινήματος. Το δε 1963 έλαβε μέρος στο Α’ Παμφοιτητικό Συνέδριο ως εκπρόσωπος της σχολής του.

Παράλληλα, ήταν μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΟΝΕΚ (Νεολαία της Ενώσεως Κέντρου) και ιδρυτικό στέλεχος της μετεξέλιξής της σε ΕΔΗΝ (Ελληνική Δημοκρατική Νεολαία). Μετά την αποκατάσταση τής Δημοκρατίας το 1974 ήταν αρχηγός (γενικός γραμματέας) της ΕΔΗΝ (Νεολαία της Ενώσεως Κέντρου- Νέες Δυνάμεις). Μάλιστα είχε εκλεγεί βουλευτής και όταν ανεξαρτητοποιήθηκε παρέμεινε επικεφαλής της ΕΔΗΝ – της Νεολαίας ‘’του’’!

Άλλη μια Πρωτομαγιά χωρίς τον Αλέξανδρο Παναγούλη, μα η παρουσία του είναι έντονη, όταν μιλάμε για Δημοκρατία, για Ελευθερία, για Ελλάδα.

Π. Ξανθίδης.