Η νέα χάρη προς την κα Μέρκελ

|> Νίκος Σίμος

|> Μέχρι χθες πιστεύαμε τις εκτιμήσεις ενός πρώην και ενός νυν μέλους των ΑΝΕΛ –όση αξιοπιστία και αν μπορούν να έχουν οι εκτιμήσεις τους- ότι η ταπεινωτική για την χώρα συμφωνία με τους Σκοπιανούς θα είχε οικονομικά ανταλλάγματα. Ελάφρυνση του χρέους κλπ. Κάτι βεβαίως που δεν προέκυψε από την συμφωνία που ο κ. Τσίπρας υπέγραψε. Πρόκειται για διευκόλυνση εξυπηρέτησης του χρέους και όχι για ελάφρυνση.

Άρα αυτό που πρέπει να συμπεράνουμε είναι ότι αφού δεν πήρε κάτι το εντυπωσιακό για το χρέος ο κ. Τσίπρας, κάποια άλλη παραχώρηση έχει αποδεχθεί. Το τι είναι αυτό θα πρέπει να το συνδυάσουμε με το έντονο ενδιαφέρον του Βερολίνου με το μεταναστευτικό εξ αιτίας του οποίου και προεκλογικώς είχε θέμα η κ. Μέρκελ, αλλά και τώρα αντιμετωπίζει κυβερνητική κρίση διαρκείας  εξ αιτίας του θέματος αυτού.

Με άλλα λόγια το Βερολίνο έχει απαιτήσεις και προφανώς ο πρωθυπουργός έχει αποδεχθεί να αποτελέσει η χώρα μας «αποθήκη ψυχών» τις οποίες η Γερμανία δεν θέλει να φιλοξενήσει.

Τον κ. Τσίπρα προφανώς δεν τον  απασχολεί το γεγονός ότι το προσφυγικό – μεταναστευτικό έχει προσλάβει τους τελευταίους μήνες μία πολυσήμαντη κοινωνική διάσταση, δεδομένου ότι στην πράξη αποδεικνύεται ότι, κυρίως  η λαθρομετανάστευση υπερβαίνει τα όρια των οικονομικών επιπτώσεων για τη χώρα, στην οποία καταφεύγουν οι λαθραίως εισερχόμενοι.

Αν κάποτε, στο παρελθόν υπήρχε μία ανθρώπινη επιφυλακτικότητα στην εκδήλωση μιας βάναυσης  ελληνικής συμπεριφοράς, ενάντια σε στοιχειώδεις ανθρωπιστικές αρχές,  απέναντι σε  δύσμοιρους ανθρώπους  οι οποίοι αναζητούσαν στον ήλιο μοίρα, πλέον ο κίνδυνος αλλοίωσης των οικονομικών, κοινωνικών και  πολιτιστικών χαρακτηριστικών των τοπικών κοινωνιών στα μέρη όπου φιλοξενούνται πρόσφυγες, οικονομικοί μετανάστες και λαθρομετανάστες, έχει μεταβάλει τις τοπικές αντιλήψεις. Όταν μάλιστα σε περιοχές όπως η Σάμος λ.χ. υπάρχει κίνδυνος αριθμητικής εξίσωσης των ντόπιου πληθυσμού με τους αλλοδαπούς.

Η πραγματικότητα αυτή βεβαίως ουδόλως απασχολεί τους κυβερνώντες ο επικεφαλής των οποίων είναι σίγουρο ότι δεν θα χαλάσει το χατήρι της κα Μέρκελ όταν αυτή θα θελήσει να ξεφορτωθεί το δικό της πρόβλημα και να το φορτώσει στις δικές μας πλάτες, μαζί με τα οικονομικά βάρη που με συνέπεια μάς φορτώνει.