Οφσόρ και Πινοσέτ

|> Δημ. Καπράνος

|> Πρώτα-πρώτα να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα. Είναι ντροπή για μια χώρα σαν την Ελλάδα να έχει ποινικοποιήσει τις εταιρείες “off shore”, όταν ολόκληρο το οικοδόμημα της Ελληνικής Ναυτιλίας στηρίζεται σε τέτοιες εταιρείες! Θα μπορούσε, πολύ απλά, η (κάθε κυβέρνηση) να έχει θωρακίσει με μια σωστή και άψογη νομοθεσία τους πολιτικούς σε σχέση με τέτοιου είδους εταιρείες. Διότι, με τον τρόπο που νομοθέτησε, αποκλείει -μια κι έξω- όποιον έχει σχέση με τη θάλασσα, με τα βαπόρια, με τα σκάφη αναψυχής, με την κρουαζιέρα, με τον τουρισμό, γενικώς, από την πολιτική.

Δηλαδή αν ένας πετυχημένος εφοπλιστής, που έχει πενήντα ή εξήντα βαπόρια, απασχολεί  Έλληνες ναυτικούς, απασχολεί Έλληνες στα γραφεία του, εισφέρει στην εθνική οικονομία ένα σκασμό λεφτά, δεν μπορεί -αν θέλει- να πολιτευθεί!

Θα έπρεπε, λοιπόν, ο νομοθέτης να ξεκαθαρίζει το θέμα των «εξωχώριων» εταιρειών και να απαγορεύει στους πολιτικούς να τις χρησιμοποιούν για “άλλους” λόγους.

Αλλά με ποιά λογική αποκλείονται από την πολιτική άνθρωποι που πιθανώς να ήθελαν να πολιτευτούν; Ας μη ξεχνάμε ότι υπήρξαν παλαιότερα επιχειρηματίες αλλά και εφοπλιστές που πολιτεύθηκαν, υπουργοποιήθηκαν και διέπρεψαν!

Αυτά για τις «εξωχώριες», τις οποίες οι Έλληνες πολιτικοί κατέστησαν συνώνυμες της κλοπής, ενώ δεν είναι έτσι!

Πάμε τώρα στα οικονομικά… Μιλούσα με φίλο, καλό και ειλικρινή, καθηγητή διάσημο των Οικονομικών στο Ηνωμένο Βασίλειο. «Αν ζήσουμε δυο-τρία χρόνια ακόμη και δεις ότι το πρόγραμμα που καλείστε να εφαρμόσετε “βγαίνει”, θα σου χαρίσω το αυτοκίνητό μου», μου είπε.

Βεβαίως, η “Μπέντλεϊ” που έχει, για να κυκλοφορήσει θέλει κι ένα δικό της βενζινάδικο, αλλά ο άνθρωπος ήθελε να δώσει έμφαση στην άποψή του.

«Δηλαδή είσαι τόσο βέβαιος;», τον ρώτησα.

«Όσο είμαι βέβαιος για τη σταθερότητα του θεσμού της Βασιλείας!», μου είπε, αδειάζοντας το τσιμπούκι του.

«Μα, είναι τόσο σταθερός τούτος ο θεσμός;», του πέταξα.

«Ό,τι και να γίνει, βασίλισσα και βασιλιάς θα υπάρχουν στο Ηνωμένο Βασίλειο και στο σκάκι!», μου απάντησε.

Δεν μας βλέπω, λοιπόν, καλά, αγαπητοί. Κι ας έλεγε πάλι τα μύρια όσα ο επιμελώς αξύριστος και αγραβάτωτος πρώην “Ρηγάς” και νυν “Μπανιάς” Τρύφων Αλεξιάδης.

Να σας εξομολογηθώ κάτι. Έχω την υποψία ότι όλοι ετούτοι οι αστέρες του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να έχουν μαθητεύσει πλάι σε “πουλέν” του Άκη Τσοχατζόπουλου.

Μιλάνε επί μακρόν, απλώνουν τραχανά, λένε κουβέντες, πετάνε ατάκες για να μείνει το απόλυτο τίποτε!

«Και τι προβλέπεις να απογίνεται η Ελλάς;». τον ρώτησα.

«Δεν μπορώ να προβλέψω, διότι οι Έλληνες πολιτικοί είναι απρόβλεπτοι. Αν δεν ήξερα ότι στην Ελλάδα έχετε κυβέρνηση αριστερή, θα πίστευα ότι κυβερνά ο… Πινοσέτ!»…