Ψάχνοντας για μια πρόχειρη αιτία της δραματικής πτώσης των εντύπων, θα αποφύγω την σκόπελο που αφορά την πολιτική των εκδοτών, και θα περιοριστώ μόνο στην ουσία

Γιώργος Αρκουλής |> Δεν πάει καιρός που ο συνάδελφος Μάκης Τριανταφυλλόπουλος ξιφούλκησε εναντίον του κλάδου μας, ενοχληθείς από ένα άθλιο ζήτημα, τις λεπτομέρειες του οποίου δεν χρειάζεται να θυμίζω.

Απλά το άρθρο του είχε τίτλο «Ντρέπομαι για τους δημοσιογράφους που διαθέτουμε». Θα μπορούσα να το είχα αναρτήσει εγώ, οπότε υποθέστε ότι προσυπογράφω, ως παλαιό μέλος μιας συντεχνίας που την υπηρετεί σχεδόν έξι δεκαετίες, χωρίς να καταφέρει να πλουτίσει, καθότι αποφάσισε εγκαίρως να ξορκίσει την διαπλοκή και τις λοιπές παρενέργειες οι οποίες -στις μέρες μας- μαζί με τον φόβο, την αυτολογοκρισία κτλ. έχουν διαλύσει τον κλάδο της ενημέρωσης.

Ωστόσο, αφορμή για το σημερινό σημείωμα δόθηκε από πρόσφατη επίσημη δημοσιοποίηση στοιχείων για την δραματική πτώση πώλησης των ΜΜΕ, κυρίως του γραπτού Τύπου και φυσικά την αναξιοπιστία του κλάδου και τους λειτουργών της, οι οποίοι προφανώς δεν εμπνέουν τους αναγνώστες.

Θα αναρωτηθεί κάποιος: «Καλά, και η ΕΣΗΕΑ, ο ισχυρός συνδικαλιστικός φορέας των δημοσιογράφων τι κάνει ώστε να σταματήσει την δραματική κατηφόρα, την αναξιοπιστία του προϊόντος της ενημέρωσης και τον εξευτελισμό των εργαζομένων, που -για να μη χάσουν το ψωμί τους- υποχρεώνοντας σε δραματικές υποχωρήσεις, ανάλογα με τα ‘’επιθυμίες’’ των εκδοτών και γενικά των ισχυρών συγκροτημάτων που ελέγχουν τα πάντα;». Λίγα πράγματα. Ακόμη και όταν πρόκειται για το ίδιο το ψωμί που ήδη ανέφερα, το πολύ να αποφασιστεί από την Ακαδημίας 20 -5ος όροφος, κάποια 24ωρη απεργία, συνήθως ημέρα Τρίτη προς Τετάρτη, γεγονός που στην ουσία ευνοεί τους εκδότες, αφού δεν θίγονται τα κερδοφόρα φύλλα του Σ/Κ με τις μεγάλες πωλήσεις και την αυξημένη διαφήμιση.

Πάντως, για την τιμή του κλάδου, ας είναι καλά η ΕΣΠΗΤ, δηλαδή η Ένωση Συντακτών Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου, αφού οι πωλήσεις τόσο των αθλητικών – τηλεοπτικών περιοδικών όσο και η επιτυχία των διαφόρων σάϊτ ακολουθούν ανοδική πορεία!

Ψάχνοντας για μια πρόχειρη αιτία της δραματικής πτώσης των εντύπων, θα αποφύγω την σκόπελο που αφορά την πολιτική των εκδοτών, και θα περιοριστώ μόνο στην ουσία, που θίγει τους ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ δημοσιογράφους. Κι αυτή η ουσία (πιθανότατα χωρίς οικονομικό κόστος των εκδοτών…) είναι που νοθεύει την ενημέρωση από τους θεωρούμενους ειδικούς. Δηλαδή το πλήθος προσωπικοτήτων, οι οποίοι ενώ δεν ανήκουν στον κλάδο της ενημέρωσης, εντούτοις με τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματά τους, προβάλλονται μέσω των σελίδων που τους παραχωρούνται, φροντίζοντας για την διαφήμιση της κυρίως εργασίας τους και να το εξηγήσω με… σημερινό παράδειγμα.

Έχω στα χέρια μου τις εκδόσεις των δύο εφημερίδων του ’Τα Νέα’’ Σαββατοκύριακου, των πρώτων σε πωλήσεις. Πρώτα ‘Σ/Κ. (10-11 Μαΐου 2025). Ούτε ένας ούτε δύο ή τρεις αλλά είκοσι (αρ. 20) αρθρογράφοι καλύπτουν πλήθος σελίδων, καταθέτοντας τις απόψεις τους επί παντός του επιστητού! Πρόκειται για καθηγητές Πανεπιστημίων, δικηγόρους, κρατικούς λειτουργούς, συγγραφείς (μερίδα του λέοντος) και: πρώην τραπεζίτες, ιστορικοί, ευρωβουλευτές, ερευνητές, μουσικολόγοι, γραμματολόγοι, γιατροί, μέχρι κάποια κυρία «πιστοποιημένη σύμβουλος συμπεριφοράς σκύλων»!

Όλοι αυτοί οι άξιοι σεβασμού αρθρογράφοι, καλύπτουν χώρο που προορίζεται για τους δημοσιογράφους. Οι οποίοι δημοσιογράφοι, ή μένουν στη αδράνεια ή υποπτεύονται ότι κάποια στιγμή τα αφεντικά θα τους δείξουν την έξοδο.

Μία απλή ερώτηση για την ανεργία του κλάδου (στην ΕΣΗΕΑ φυσικά…) θα σας αποκαλύψει το δραματικό ποσοστό που μαστίζει την συντεχνία.

Πάμε στο έτερο φύλλο, την ‘’Καθημερινή της Κυριακής’’, που απολαμβάνει την μεγαλύτερη κυκλοφορία, ασχέτως αν δεν δημοσιεύονται στοιχεία πωλήσεων. (φ. Κυριακής 11.05.25).

Εδώ οι μη δημοσιογράφοι – αρθρογράφοι είναι λιγότεροι (μόλις δέκα), από διάφορους κλάδους: πανεπιστημιακούς, συγγραφείς, τραπεζίτες, ακαδημαϊκούς, διευθυντές Ινστιτούτων, πρώην υπουργούς, στελέχη πρεσβειών, συμβούλους επιχειρήσεων κλπ.

Σε αυτή την αρμάδα σεβαστών -κατά τα άλλα- στελεχών της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, δεν λείπουν κάποια ονόματα της λεγόμενης διανόησης, ασχολούμενα με θέματα που ένας απλός αναγνώστης πιθανώς θα προσπεράσει αδιαφορώντας για την σοφία τους, έχοντας μάθει στην ζωή του το «μίλα μου απλά και κατανοητά». Άλλωστε, οι παλαιοί δάσκαλοι της ενημέρωσης αυτό άφηναν παρακαταθήκη στους νέους του κλάδου: «Γράφε απλά, κατανοητά και προπαντός άσε στην άκρη την λογοτεχνία και την «μισή αλήθεια», που ουσιαστική είναι το ψέμα». Τα συμπεράσματα δικά σας.

Υ/Γ 1: Η ΕΣΗΕΑ προσπαθεί εδώ και αρκετό καιρό να πείσει τα αφεντικά της ενημέρωσης να δεχτούν την υπογραφή αξιοπρεπούς σύμβασης εργασίας. Η προσπάθεια συνεχίζεται…

Υ/Γ 2:. Στην παντοδυναμία τους ‘’Τα Νέα’’ του Χρήστου Λαμπράκη, τότε που η κυκλοφορία της εφημερίδας κάλπαζε πάνω από τις 100.000 φύλλα ημερησίως (και δεν μιλάω για τα 250.000 φύλλα πριν από την τηλεόραση!), κάποιο ηλίθιο στέλεχος είχε την ιδέα να αρθρογραφούν εξωγενείς παράγοντες ώστε να πλουτίσει το φύλλο από… μυαλοπώλες. Η αρχή του πειράματος έγινε από τα αθλητικά της εφημερίδας, οπότε, τον σχολιασμό των αγώνων, θα αναλάμβαναν πρώην ποδοσφαιριστές, άσχετα αν δεν είχαν πιάσει ποτέ τους μολύβι ή διέθεταν επάρκεια μόρφωσης. Τότε, ο προϊστάμενος αθλητικού, ο αείμνηστος Θόδωρος Σγουρδαίος, είδε το πρόβλημα που πλησίαζε για τον κλάδο και αρνήθηκε να δεχτεί τη νόθευση. Η οποία πραγματοποιήθηκε με νέο προϊστάμενο. Θέλετε το αποτέλεσμα; Συνάδελφοι με ταλέντο και προοπτική, κατάντησαν «θεραπευτές χειρογράφων» των εν λόγω ειδικών. Ήταν το ξεκίνημα της πτώσης!