Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

“Μαύρη Παρασκευή” και μαύρη μας μοίρα!

Χωρίς κατηγορία στις 29/11/2019

Οι έμποροι  ας καθιερώσουν μια άλλη “Ημέρα ευκαιριών”, με τίτλο “Το Αφεντικό Τρελάθηκε”!

Δημήτρης Καπράνος |> Ούτως ή άλλως δεν έχουμε χρήματα για να αγοράσουμε τίποτε περισσότερο από τα απαραίτητα! Αλλά, πιστέψτε με, όλα τα χρήματα του κόσμου να είχα, δεν θα υπέκυπτα ούτε στιγμή στις συνεχείς διαφημίσεις για την “Μπλακ Φράΐντεϊ”!

Έχω που έχω αντιπάθεια στα αγγλοσαξωνικά ήθη που μας τα “φορούν καπέλο” εσχάτως, έχω τα νεύρα μου που τα σχολεία στην Ελλάδα έχουν καθιερώσει πλέον το “χαλογουΐν” και μάλλον αφήνουν στο περιθώριο το κλασικό καρναβάλι και τις Απόκριες, μας έρχεται τώρα και η “Μπλακ Φράιντεϊ” μια καθαρά αμερικάνικη εφεύρεση, βασισμένη στις συνήθειες των Αμερικανών λογιστών και μας παρουσιάζεται ως “ημέρα μεγάλων ευκαιριών”.

Επιτρέψτε μου να σας πω ότι πέρυσι, η γυναίκα μου με έπεισε να επισκεφθούμε ένα από τα εμπορικά “χωριά” που λειτουργούν στο Λεκανοπέδιο.

Άσχετος εγώ, κοίταζα από εδώ και από εκεί. “Τσακάλι” η άλλη στις τιμές και στα της μόδας, έφριξε! “Τι είναι ετούτα; Πόσα χρόνια έμειναν απούλητα και μας τα βγάζετε τώρα ως ευκαιρίες; Αυτά ήταν στη μόδα όταν ζούσε ο Καραμανλής!” τους λέει. Αμάν αυτή η γυναίκα, όλα με την πολιτική τα συνδυάζει!

Αλλά να σας πω την αμαρτία μου, πάντα λησμονούσα τα γενέθλιά της. Της έλεγα “χρόνια πολλά” στις δύο του Αυγούστου ενώ γεννήθηκε στις τρεις . Τελικά τρεις Αυγούστου απεβίωσε ο Μακάριος και από τότε θυμάμαι και την ακριβή ημέρα των γενεθλίων της! Άρα, η πολιτική μάλλον βρίσκεται στο dna μας!

Μου απεκάλυψε, λοιπόν, ότι οι “ευκαιρίες” που πλάσαρε το “χωριό” για κελεπούρια, ήταν ρούχα από την εποχή του Μπαϊρακτάρη! “Πώς το κατάλαβες; είδες κανένα σακάκι με κομμένο το ένα μανίκι;” της είπα, αλλά μάλλον δεν το αντελήφθη. Άτιμη διαφορά ηλικίας!

Έχουν λυσσάξει τώρα με την εφετινή “Μπλάκ Φράιντεϊ”, η οποία, προσαρμοζομένη στην ελληνική πραγματικότητα, διαρκεί καμιά εβδομάδα, μέχρι δηλαδή να φύγει το “στοκ”. Και να οι τηλεοράσεις, να οι αφυγραντήρες, να οι απορροφητήρες, τα πλυντήρια, τα ψυγεία! Μέχρι και για αυτοκίνητα ακούσαμε να ομιλούν περί “Μαύρης Παρασκευής”.

Και σας ερωτώ, αγαπητοί. Είναι δυνατόν να ενδώσει κάποιος με όλη αυτή την υστερία; Γιατί να πεισθώ από εκείνες τις απαίσιες φωνές που ουρλιάζουν περί “Μπλακ Φράΐντεϊ”; Γιατί να μην γίνει αυτομάτως καχύποπτος και να σκεφθεί ότι θα γίνει ένα καλό “ξεσκαρτάρισμα” από τους εμπόρους (εκείνοι καλά κάνουν και ίσως μερικοί να εννοούν τα περί “ξεπουλήματος”) και ότι όλη αυτή η “μαύρη βαβούρα” δεν έχει άλλο σκοπό από την δημιουργία ενός είδους “παρακρούσεως” στο αγοραστικό κοινό;

Για να είμεθα εξηγημένοι, εδώ είναι Ελλάδα. Κι εδώ δεν έχουμε μάθει να ξενυχτάμε έξω από τα καταστήματα για να ορμήσουμε το πρωί, μόλις ανοίξουν, για να αρπάξουμε τις καλύτερες “ευκαιρίες”.

Εδώ είναι Ελλάδα και δεν έχουμε ακόμη αλλάξει τρόπο ζωής, εδώ υπάρχουν κάποιες εποχές για “Εκπτώσεις” και μας φτάνουν. Κι αν θέλουν οι Έλληνες έμποροι να καθιερώσουν και μια άλλη “Ημέρα ευκαιριών”, ας βρουν άλλο τίτλο! Και να σας πω, προτιμώ εκείνο “Το αφεντικό τρελάθηκε”!

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: