Με ανοιχτή επιστολή  ζητείται η εξαγορά πλασματικών ετών για τη συνταξιοδότηση πασχόντων από καρδιαγγειακά νοσήματα

|> Ανοιχτή επιστολή προς την υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Νίκη Κεραμέως, έστειλε ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Πασχόντων από Καρδιοπάθειες, ζητώντας την εξαγορά πλασματικών ετών για τη συνταξιοδότηση πασχόντων από καρδιαγγειακά νοσήματα.

Η επιστολή έχει αποδέκτες, το Γραφείο του Πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη, τον υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Κων. Καραγκούνη, την υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Άννα Ευθυμίου, τον γ.γ. Κοινωνικών Ασφαλίσεων Κων. Τσαγκαρόπουλο, τον γ.γ. Εργασιακών Σχέσεων Νικ. Μηλαπίδη και την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία .

Η επιστολή υπογράφεται από τον πρόεδρο του συνδέσμου Κων. Χόρτη και τον γ.γ. Μηνά Βασιλάκη και αναφέρει:

Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Πασχόντων από Καρδιοπάθειες ιδρύθηκε το 2022 από πάσχοντες από καρδιαγγειακές παθήσεις ως φορέας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα εκπροσώπησης και διεκδίκησης των ίδιων των ασθενών και των οικογενειών τους. Εκπροσωπεί νομίμως και σε όλα τα επίπεδα την συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα και όλες τις υποκατηγορίες καθώς οι νόσοι του κυκλοφορικού συστήματος αφορούν σχεδόν το 15% του πληθυσμού ενώ αποτελούν μακράν την πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως.

Αποτελούμε πλήρες ή αρωγό μέλος ή εταίρο σε μεγάλο αριθμό εγχώριων, ευρωπαϊκών και διεθνών οργανώσεων με αντίστοιχο προσανατολισμό και δράση.

Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων μας και με σκοπό την προβολή προβλημάτων τα οποία καθιστούν δυσχερή την καθημερινότητά μας, απευθυνόμαστε σε σας ώστε να επισημάνουμε ένα θέμα το οποίο απασχολεί μεγάλο αριθμό μελών μας και πρωτίστως εκείνων που βρίσκονται κοντά στη συνταξιοδότηση.

Είναι γνωστό ότι η προαναφερθείσα κατηγορία χρονίως πασχόντων και ατόμων με αναπηρία, παρά τις μεγάλες προκλήσεις με τις οποίες έρχεται σε μόνιμη βάση αντιμέτωπη, δεν έχει τύχει, τουλάχιστον μέχρι και σήμερα, της αντίστοιχης προσοχής από την Πολιτεία. Είναι χαρακτηριστικό ότι καμία από τις πολυάριθμες υποομάδες που περιλαμβάνει ο χώρος μας δεν έχει τύχει σε καμία περίπτωση της οιασδήποτε μέριμνας όσον αφορά τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα.

Αφού σημειώσουμε το προφανές, ότι σε περίπτωση εργασίας ή συνταξιοδότησης δεν λαμβάνουμε απολύτως καμία ενίσχυση από την Πολιτεία (το επίδομα βαριάς αναπηρίας αφορά μόνον τους άνεργους συνασθενείς μας με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67% και ανέρχεται στο ποσό των 338,00 ευρώ μηνιαίως, ούτως ή άλλως ανεπαρκέστατο) υπογραμμίζουμε αυτό το οποίο και εσείς γνωρίζετε: με μοναδική εξαίρεση τους μεταμοσχευμένους καρδιάς ή/και πνευμόνων, η ηλικία συνταξιοδότησης ακολουθεί το πλαίσιο που ισχύει διαχρονικά για τους υγιείς και αρτιμελείς συμπολίτες μας (67 έτη για πλήρη σύνταξη και 62 με προϋποθέσεις όσον αφορά τους νέους ασφαλισμένους).

Η παραχώρηση του δικαιώματος εργασίας στους συνταξιούχους αναπηρίας αποτέλεσε ένα πολύ σημαντικό μέτρο από την πλευρά σας, ωστόσο δεν συνιστά λύση για ένα σημαντικό αριθμό συνταξιούχων για ποικίλους λόγους.

Οι συγκεκριμένες παθήσεις, χρόνιες και συχνά σοβαρές και ανίατες, συνεπάγονται όχι μόνον μεγάλη οικονομική δαπάνη για την αντιμετώπισή τους, αλλά και σημαντικότατη σωματική και ψυχική καταπόνηση καθώς είναι εκφυλιστικής φύσης και επιδεινώνονται θεαματικά με την πάροδο του χρόνου.

Θα μπορούσε προφανώς κανείς να αντιτάξει τη διέξοδο της αναπηρικής σύνταξης, την οποία αρκετοί από μας δικαιούμαστε υπό προϋποθέσεις, ωστόσο η μέση αναπηρική σύνταξη στην Ελλάδα σήμερα είναι περίπου 400 ευρώ, κάτι το οποίο δεν την καθιστά εναλλακτική προοπτική με ρεαλιστικούς όρους.

Για πολλούς από εμάς μόνη διέξοδο αποτελεί η παραμονή στην εργασία μέχρι την ηλικία ακόμη και των 67 ετών (με προοπτική επιμήκυνσης στο μέλλον) .

Ένα ευεργετικό μέτρο το οποίο θα διευκόλυνε σημαντικά την κατάσταση είναι η εξαγορά πλασματικών ετών, η οποία ισχύει μέχρι και για επτά έτη σήμερα, ωστόσο το κόστος ειδικά για τους ασφαλισμένους μετά το 1993 είναι συνήθως από μεγάλο έως και απαγορευτικό. Υφίστανται επίσης κατηγορίες όπου θα μπορούσαν να υπάρξουν ουσιαστικές βελτιώσεις χωρίς μεγάλο δημοσιονομικό αποτύπωμα.

Το κόστος εξαγοράς για τους μισθωτούς π.χ. είναι 20% επί του μισθού κατά τον μήνα υποβολής της αίτησης ή του τελευταίου 12μήνου, εφόσον δεν υπάρχει σταθερή απασχόληση. Σε περιπτώσεις ανεργίας ή μερικής απασχόλησης, υπολογίζεται με εισφορά 20% επί του εκάστοτε κατώτατου μισθού. Με τον σημερινό κατώτατο μισθό (880 ευρώ) το ελάχιστο κόστος εξαγοράς πλασματικού χρόνου βρίσκεται στα 176 ευρώ τον μήνα.

Υιοθετώντας το ανωτέρω σκεπτικό προτείνουμε:

Α. Οριζόντια μείωση κατά 20% σε όλες τις κατηγορίες των ασφαλισμένων καρδιοπαθών με ποσοστό αναπηρίας αρμοδίως πιστοποιημένο τουλάχιστον 67% και με κύρια πάθηση καρδιαγγειακής φύσης (καρδιακή ανεπάρκεια, αιμορραγικό ή ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο, συγγενή ή επίκτητη καρδιοπάθεια, μυοκαρδιοπάθεια, οικογενείς ή σπάνιες μορφές και σύνδρομα, βαλβιδοπάθειες κ.τ.λ.).

Β. Αύξηση της επιδοτούμενης ασθένειας από 300 σε 500 ημέρες.

Γ. Αύξηση της επιδοτούμενης ανεργίας από 300 σε 500 ημέρες.

Είναι πρόδηλο ότι οι χρονίως πάσχοντες και μάλιστα των κατηγοριών μας επιδοτούνται δυστυχώς συχνότατα τόσο για ασθένεια όσο και για ανεργία, καθώς υφίστανται σοβαρά εμπόδια και ως προς τη σταθερή και μόνιμη απασχόληση.

Στο ευρύτερο πλαίσιο πιστεύουμε ότι θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη αλλά και θα καταδείκνυε έμπρακτα προς τον πολύ μεγάλο αριθμό των συνασθενών μας το προσωπικό σας ενδιαφέρον καθώς και της κυβέρνησης προς μία τόσο ευαίσθητη και ευάλωτη κοινωνική ομάδα μία συνάντηση μαζί σας στο άμεσο μέλλον.