Πρωτοχρονιά με απορίες και ερωτηματικά λίγο πριν τον εμβολιασμό της Δευτέρας

Αλέξανδρος Αρδαβάνης* |> Περπατώντας «θεραπευτικά» στην πόλη μου, το πρώτο πρωινό του εικοστού πρώτου έτους του εικοστού πρώτου αιώνα -ενός ακόμα ασώτου πλην συναρπαστικού δωδεκαμήνου- έστηνα αθέλητο αυτί στις κουβέντες των άλλων περιπατητών -των νορμάλ, δηλαδή.

• Άκου: Θα βάλεις δύο κιλά κιμά και θα σπάσεις πέντε αυγά μέσα…
• Κοίτα: δεν ταιριάζουν οι αμάνικες, χρειάζονται μακριά μανίκια…
• Λοιπόν: μόλις τελειώσει αυτή η μαλακία, θα κάνουμε ένα τσιμπούσι στο σπίτι μου…

Άκουγα φθονώντας, ενώ αναδύονταν μέσα μου σκόρπια ερωτήματα• έτσι αντέχω τη σωματική καταπόνηση.

• Ο διαρρήκτης που μπαίνει στο σπίτι σου και το αδειάζει, τρυπώνει από μια ρωγμή στην «οχύρωση» ή είναι ο ίδιος η ρωγμή, εξ ορισμού ενσωματωμένη σε κάθε οχύρωση;
• Πώς γεμίζει τα κενά δραστηριότητας ένα άεργος και πώς ένας άνεργος;
• Αν το Κενό είναι μέρος της Ύλης, η Υλενέργεια έχει Κενά;
• Υπάρχει ευθεία γραμμή στη Φύση ή σχήματα απερίγραπτα, ακόμα και για τη Φυσική του Χάους;
• Ισχύει τελικά ότι «ζωή είναι η άντληση της Τάξης από ένα Χάος Αταξίας»;
• Αν η Περιστροφή είναι η πρωταρχική κίνηση, από το επίπεδο του ατόμου μέχρι τους πλανήτες, τους γαλαξίες και το σύμπαν, τι τρέχει στο αντισύμπαν;
• Μπορεί κατά την περιστροφή να χάνονται στο «χάος» του πυρήνα πολύτιμα γονίδια, αλλά το γονιδίωμα που επιβιώνει τελικά να φαίνεται «εξελιγμένο» εν απουσία συγκριτικού παραδείγματος;
• Εξέλιξη σημαίνει πάντα αναβάθμιση ή μπορεί να σημαίνει και υποβάθμιση;

Μοιραία, από τη μεγάλη εικόνα, κατρακύλισα στα των ημερών:

• Αν υπάρχουν, ποιες είναι οι υποκατηγορίες των εμβολιοκλαστών και ποιες των εμβολιολατρών;
• Οι Συνωμοσιολόγοι υπάρχουν επειδή υπάρχουν συνωμότες ή το αντίστροφο;
• Υπάρχουν επιστήμονες και «επιστήμονες»;
• Ειδικοί επιστήμονες ή ευρυμαθείς μη ειδικοί μπορούν να συλλάβουν το Όλον;
• Ποια η «οφειλόμενη» στάση των επιστημόνων απέναντι σε κάτι που θεωρούν πως γνωρίζουν καλά: άρνηση, κατάφαση ή ερωτήσεις απέραντες;
• Έχουν σχέση οι απόψεις των επιστημόνων με την εξουσία, την οικονομία και τα χρηματιστήρια;

Άρχισα την περιήγηση από τα πληγωμένα από τον «περιφερειακό» σπλάχνα της Ηλιούπολης και έφτασα στην άκρη της, στις υπώρειες του Υμηττού.

Ο βράχος, αυτό το κατάλοιπο του βιασμένου από την ανθρώπινη αδηφαγία καταπάτησης του βουνού, είναι πάντα εκεί, σε μια γωνία να θυμίζει το έγκλημα. Και στην άκρη της διατεταμένης Ηλιούπολης, πλάι στο επίμαχο ΚΥΤ της ΔΕΗ, μόνη η θέα στον Σαρωνικό παραμένει ανυπόταχτη στη βουλιμία των τοπικών και υπερτοπικών αρχόντων.

Ανυπόταχτη η θέα, πλάι στην ανυπόστατη Ελπίδα μιας λιγότερο ανελέητης πορείας της Ανθρωπότητας, αυτού του εκτρώματος της συνουσίας του Κρόνου με τη Νύκτα.

Μπα! Δεν έχω γιατρειά -δολιχοδρόμος με Νου σαλεμένο.

Ως εδώ η σημερινή περιπλάνηση!

Καλή δωδεκάμηνη περιστροφή να έχουμε όλοι -ανοσοτεθωρακισμένοι.

Και τελευταία να είναι ετούτη η λοιμική απειλή στην Ιστορία των επομένων αιώνων. Αν αυτή η ευχή σας φαίνεται κρυάδα μάλλον άνοσοι είστε στον αυτοσαρκασμό και δε θα χρειαστείτε το mRNA εμβόλιο -λένε πως αλλάζει τα γονίδια που κωδικοποιούν το χιούμορ.

Εγώ πάντως έχω ραντεβού να το κάνω τη Δευτέρα -χωρίς κάμερες και ενθουσιασμό εννοείται. Και ειλικρινά δε φοβάμαι -ελπίζω μόνο για κάποια μικροόαση βραχυχρόνιας λευτεριάς.

(*) Ο λογοτέχνης κ. Αλ. Αρδαβάνης, είναι δρ. ιατρός ογκολόγος – διευθυντής στο νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”