Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Παρατηρήσεις και ερωτήσεις από μιά “Σκιά”…

FLASH στις 05/04/2021

Πόσα φράγματα πρέπει να υπερπηδήσει ο κάθε μετανάστης ή φυγάς πολέμου αν αρρωστήσει σοβαρά στην ξενιτιά;

Αλέξανδρος Αρδαβάνης* |> Δε χρωστάω!.. μούγκρισε τρεις φορές ο γιατρός κλείνοντας το τηλέφωνο· κοιτώντας στο κενό. Είχαν προηγηθεί καμπόσοι τοκογλύφοι απαιτητές του κατασπαραγμένου χρόνου του. Ανάμεσά τους, στο αποκορύφωμα, κι εκείνη η όμορφη μαύρη: πέντε χρόνια, έλεγε θυμωμένος ο γιατρός, δεν τα κατάφερε να κλείσει μια φορά ραντεβού αν και τα κατάφερνε πάντα να βρει τον τρόπο να εξεταστεί. Ίσως με εκείνο το απροσδιόριστο βλέμμα του φτωχού που ξέρει να σαρώνει κάθε αντίσταση του γιατρού· σκύβοντας βουβά να περάσει η -σύντομη πάντα- καταιγίδα όταν το βαρομετρικό του πέφτει πολύ χαμηλά.

Είχε ξεσπάσει πάνω της -στον αδύναμο κρίκο. Ύστερα από λίγο την εξέταζε, βράζοντας…

Τον άκουσα μετά να μουρμουρίζει μέσα από τα δόντια: πόσα φράγματα πρέπει να υπερπηδήσει ο κάθε ξένος, μετανάστης οικονομικός ή φυγάς πολέμου, όταν αρρωστήσει σοβαρά στον τόπο της ξενιτιάς; Σκληρό το κουρμπέτι…

Δε χρωστάω!.. μούγκριζε ξανά λίγο μετά, με άλλη αφορμή…

Σκέφτομαι τα λόγια του και την τελική υποταγή του στις ανάγκες -των άλλων και δικές του- και τον βρίσκω πολύ ενδοτικό· ενοχικό μάλλον.

Από την άλλη μεριά: πόσους παραπάνω από τους εξήντα ασθενείς -που ξέρω ότι βλέπει κάθε μέρα- μπορεί να εξυπηρετήσει χωρίς βαριές εκπτώσεις στην ποιότητα;

Ποιος είναι τελικά ο αδύναμος κρίκος;

Ποιος χρωστάει σε ποιον;

Ποιοι πραγματικά εξαρτώνται από αυτόν και σε ποιο βαθμό;

Υπάρχει απάντηση ή η θεά Τυχαιότητα προκρίνει και αποφασίζει ποιος θα σωθεί και ποιος θα χαθεί; Και οι απελπισμένοι “αυτόχθονες” τι θα μουρμουρίζουν διαβάζοντας αυτές τις γραμμές; Όλοι, τελικά, υπόχρεοι και καταχρεωμένοι ερχόμαστε και φεύγουμε από τον κόσμο ετούτον. Και η Σεισάχθεια πάντα πεθαίνει νεογνό.

(*Ο λογοτέχνης κ. Αλ. Αρδαβάνης, είναι δρ ιατρός ογκολόγος – διευθυντής στο νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: