Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Το Έπος του 1940 είναι πολύτιμο συστατικό της φυλής μας και της αιωνιότητάς μας

Χωρίς κατηγορία στις 26/10/2016

Για την επέτειο του “Όχι”

spyrakis-y

|> Γιάννης Σπυράκης*

Στη μνήμη αυτών που έφυγαν στο μέτωπο, με τρένα, με φορτηγά, με μουλάρια και τα δυνατά τους πόδια, καταθέτω σήμερα λίγα λόγια και την απέραντη ευγνωμοσύνη μου. Στα παιδιά της Ελλάδος που πολέμησαν με αυτοθυσία σαν ένας άνθρωπος φορώντας άρβυλα χωρίς πάτο, που τα λαβωμένα κορμιά τους και τα ακρωτηριασμένα άκρα τους χάρισαν την λευτεριά στην πατρίδα μας. Αιωνία τους η Μνήμη.

Αιωνία η μνήμη σε όλα τα παλικάρια που χάθηκαν στα ματωμένα χιόνια και χώματα χωρίς Σταυρούς, χωρίς ονόματα. Σε όλους τους νεκρούς που η δόξα διάλεξε αυτό το γεγονός να το συνδέει στις άγριες κορφές του Γράμμου και του Σμόλικα, δυο βουνά τυλιγμένα στην ομίχλη και στα αιώνια χιόνια τους. Εκεί επάνω στα φαράγγια και στις απάτητες πλαγιές έδειξε η ΝΙΚΗ το πρώτο της χαμόγελο παρά την εκτυφλωτική αστραπή του επιδρομέα. Εκεί που εκτός της φωνής της Μεγάλης Σοφίας Βέμπο «Παιδιά της Ελλάδος παιδιά» ακούστηκε μετά από 2.500 χρόνια ο παιάνας «Παίδες Ελλήνων, Ελεύθερωσον πατρίδα, Ελευθερούτε λαούς! Νυν υπέρ πάντων ο Αγών».

Η απάντηση της Ελλάδος στον πρεσβευτή της Ιταλίας απ’ τον Ιωάννη Μεταξά το πρωί της 28 Οκτωβρίου 1940 σημάδεψε την παγκόσμια ιστορία. Οι λαοί όλου του κόσμου συγκλονίστηκαν και θαύμασαν την πίστη μας, τον ενθουσιασμό, το πάθος της αυτοθυσίας, την ορμή μας και την περιφρόνηση του θανάτου.

Όταν 12 κράτη είχαν παραδοθεί στον Άξονα χωρίς αντίσταση δεν πρέπει να λησμονούμε αυτόν τον κορυφαίο σταθμό του Έθνους μας.

Αντίθετα πρέπει να διηγούμαστε το Έπος του 1940-1941 στους απογόνους μας με πάθος για την Ελευθερία, να εκφράζουμε την αγάπη μας για την Ελλάδα και την ευγνωμοσύνη μας στον Θεό και την Παναγία.

Ας θυμηθούμε τι έγραψε ο Άγγελος Τερζάκης:

«Σε όλη τη γραμμή του Μετώπου από την γαλάζια θάλασσα του Ιονίου ίσαμε ψηλά στις παγωμένες Πρέσπες ο Ελληνικός Στρατός έβλεπε τις νύχτες μια γυναικεία μορφή να προβαδίζει, ψηλόλιγνη, αλαφροπερπάτητη με την καλύπτρα της αναριγμένη από κεφάλι στους ώμους. Την αναγνώριζε, την ήξερε από πάντα, του την είχανε τραγουδήσει σαν ήτανε μωρό κι ονειρευότανε στην κούνια. Ήταν η Παναγία. Η Μάνα. Η Μεγαλόψυχη στον πόνο και στην δόξα. Η λαβωμένη της Τήνου. Η Υπερμάχος Στρατηγός».

Η ορμή των στρατιωτών μας ήταν τόση που φλέγονταν από την πίστη στο Θεό και την αγάπη στην πατρίδα. Έτσι αψηφούσαν τα κρυοπαγήματα που νέκρωναν τα άκρα.

Το 1940 υπήρξε θρίαμβος για την ενότητα των Ελλήνων, την αυταπάρνηση την αντίσταση και την ανιδιοτέλεια.

Αυτή την αντίσταση επιβάλλεται να κάνουμε και σήμερα απέναντι σε κάθε προσπάθεια να χάσουμε τα ιδανικά μας, την Ορθόδοξη πίστη μας, την αγάπη προς την πατρίδα μας και την ταυτότητά μας.

Πρέπει να κρατήσουμε το Έπος του 1940 ιερή παρακαταθήκη και κληρονομιά για τις επόμενες γενεές.

Δεν ξεχνάμε: Το Έπος του 1940 είναι πολύτιμο συστατικό της φυλής μας και της αιωνιότητάς μας.

(*) Ο κ. Σπυράκης είναι τ. αντιδήμαρχος Πειραιά

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: