Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Υπάρχει κι αυτή η Ευρώπη, της αλληλεγγύης, της Βαρκελώνης, της Λέσβου, της Λαμπεντούζα…

Χωρίς κατηγορία στις 26/02/2017

“Volem acollir!”

|> Στέλιος Κοπανίδης

|> Η διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες στη Βαρκελώνη δεν ήταν από τις συνηθισμένες. Οι 300 χιλιάδες Καταλανοί που πλημμύρισαν τους δρόμους της πόλης δεν διαμαρτυρήθηκαν για περικοπές μισθών και συντάξεων, για αύξηση συνταξιοδοτικών ορίων, για την ανεργία, για στέρηση ελευθεριών, έννοιες φθαρμένες και άυλες, που δοκιμάζονται στον βαλλόμενο ευρωπαϊκό Νότο… Διαδήλωσαν ζητώντας η Ισπανία να δεχθεί τους χιλιάδες πρόσφυγες που είχε δεσμευτεί να φιλοξενήσει το 2015.

Volem acollir” («Εμείς θέλουμε να υποδεχθούμε») βροντοφώναξαν οι συγκεντρωθέντες, οι οποίοι κατέληξαν σε μια κίνηση συμβολισμού στο λιμάνι της Βαρκελώνης, που βρέχεται από τη Μεσόγειο, όπου τουλάχιστον 5.500 πρόσφυγες και μετανάστες έχασαν τη ζωή τους το 2016.

Από τον περασμένο Αύγουστο στη δημοφιλέστερη παραλία της καταλανικής πρωτεύουσας έχει τοποθετηθεί ψηφιακός μετρητής,” κοντέρ της ντροπής” όπως ονομάστηκε, που καταγράφει καθημερινά πόσες ανθρώπινες ζωές και πόσα όνειρα χάνονται στη θάλασσα της Μεσογείου, που έχει μετατραπεί σε υδάτινο τάφο.

Τα θύματα, κυρίως γυναίκες και παιδιά από τη Συρία, το Αφγανιστάν, την Αφρική, αφήνουν την τελευταία τους πνοή στα ναυαγισμένα σαπιοκάραβα των σύγχρονων δουλεμπόρων και στα μανιασμένα κύματα, στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέμου ή της δεινής ανέχειας. Άνθρωποι ενός κατώτερου θεού, που η ζωή έπαψε προ πολλού να τους χαμογελά, εγκλωβισμένοι σε εύφλεκτες ζώνες και στους δαιδαλώδεις μηχανισμούς της πάλαι ποτέ ανθρωπιστικής Ευρώπης.

Η Βαρκελώνη είχε γνωστοποιήσει στην κεντρική κυβέρνηση της Ισπανίας ότι είναι έτοιμη να δεχθεί πρόσφυγες. Και σε μια κίνηση αλληλεγγύης, οι δήμοι Μαδρίτης, Σεβίλλης και Βαλένθιας δήλωσαν και εκείνοι πρόθυμοι να συνδράμουν. Ο συντονισμός αυτός έπεισε την ισπανική κυβέρνηση να δεσμευτεί ότι θα δεχθεί 17.700 πρόσφυγες και όχι 2.750, όπως είχε συμφωνήσει αρχικά. Όμως, μόνον 18(!) πρόσφυγες κατάφεραν να μετεγκατασταθούν στην ιβηρική χώρα. Αριθμός μικρός και καθόλα τραγικός, που δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις γιατί κι αυτές στερεύουν, τα λόγια γίνονται κομμάτια… Δεν θα έπρεπε, ωστόσο, να προκαλεί έκπληξη το γεγονός αυτό, δεδομένου ότι μόνον 600 μετεγκαταστάσεις έχουν γίνει στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από τις 160.000 που έχουν συμφωνηθεί. Το βάρος πέφτει στους ώμους Ελλάδας και Ιταλίας, που παρά τα όποια προβλήματα, κάνουν ό,τι μπορούν για να αντιμετωπίσουν το μέγα αυτό ζήτημα. Η υπόλοιπη Ευρώπη κρύβεται πίσω από τη συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας, την οποία όλες οι διεθνούς κύρους μη κυβερνητικές οργανώσεις έχουν δριμύτατα επικρίνει.

Άγνωστο αν η διαδήλωση της Βαρκελώνης συγκινήσει τα γυάλινα ευρωπαϊκά στρατηγεία. Άγνωστο αν θα προβληματίσει τον ευρωπαϊκό Βορρά, που υψώνει τείχη και φράχτες, σκληραίνει νόμους, προκειμένου να μη μολυνθεί από τους ξεριζωμένους.

Όμως μέσα από πρωτοβουλίες και διαδηλώσεις σαν κι αυτήν της Βαρκελώνης αναδεικνύεται μια άλλη Ευρώπη. Γιατί υπάρχει κι αυτή η Ευρώπη. Της ανθρωπιάς, της συμπόνιας, της αλληλεγγύης. Της Βαρκελώνης, της Λέσβου, της Λαμπεντούζα…

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: