Παράσταση της παρακμής σε κακόγουστο σκουπιδότοπο με άθλια παραφορτωμένα κοστούμια, η “Μήδεια” του Frank Castorf

Θεοδόσης Δαυλός* |> Όταν σπουδάζουμε -μελετούμε τέχνη- το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε είναι η “οικονομία”. Χωρίς την αίσθηση της οικονομίας τα έργα τέχνης (εικαστικά, θέατρο κλπ.), είναι φλύαρα και χαμηλής αξίας. Ένα τέτοιο έργο παρακολουθήσαμε στην Επίδαυρο προχθές το βράδυ. Την “Μήδεια” του Γερμανού σκηνοθέτη, Frank Castorf.

Μέσα σε ένα σκουπιδότοπο-στρατόπεδο- δομή, εξελίσσεται μια ασυνάρτητη ιστορία, που κουβαλάει όλα τα γερμανικά ιστορικά φορτία-κόμπλεξ, υποτίθεται με αυτοκριτική!

Στην κάκιστα φωτισμένη ορχήστρα του φάρου της θεατρικής σκέψης, παρουσιάζεται κακό θέατρο που εξελίσσεται σε κακόγουστο σινεμά!

Σε διάρκεια 3 ωρών, ο σκηνοθέτης χωρίς οίκτο φλυαρεί με βάση έναν από τους γνωστότερους και προσφιλέστερους μύθους του παγκόσμιου ρεπερτορίου.

Ο κακόγουστος σκουπιδότοπος και τα άθλια παραφορτωμένα κοστούμια συμπληρώνουν την παράσταση της παρακμής.

Ήρωες οι εξαιρετικοί Έλληνες ερμηνευτές-ηθοποιοί, που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους σε ρεσιτάλ ερμηνείας, υποστηρίζοντας με αλήθεια αυτό το φθηνό ανοσιούργημα.

(*) Ο κ. Θ. Δαυλός είναι σκηνογράφος / εικαστικός