Ελλάδα: Μία σχεδόν χαμένη υπόθεση

|> Νίκος Σίμος

ysterografonews.gr |> Καθώς έχει γίνει «σύνηθες φαινόμενο» -όπως λέει η κυβέρνηση για την απαγωγή των δύο Ελλήνων στρατιωτών- οι καταδρομικές επιδρομές κάθε Παρασκευή και Σάββατο των ατόμων του λεγόμενου αντιεξουσιαστικού χώρου, θυμήθηκα ένα περιστατικό που είχε συμβεί προ ετών. Η είδηση είχε περάσει τα «στα πολύ ψιλά». Στην περιοχή της Νεάπολης Εξαρχείων, εκεί κοντά στον Άγιο Νικόλαο, κρανοφόροι είχαν επιτεθεί σε τρεις οδηγούς απορριμματοφόρων και ακινητοποίησαν τα οχήματά τους, με τα οποία θα μάζευαν τα σκουπίδια. Άλλη μία απόδειξη της «εξουσίας της απειροελάχιστης μειοψηφίας» που κυριαρχεί στη χώρα μας, επιτηδείως καθοδηγούμενη, πολιτικώς. Στην ουσία, αυτές οι μειοψηφίες – δυνάστες της κοινωνίας, κυβερνούν. Και μάλιστα φασίζοντας. Δηλαδή, δια της βίας. Το βλέπουμε σχεδόν σε καθημερινή βάση, από τότε…

Κάποιοι δεν θέλουν. Ή, για την ακρίβεια, δεν εννοούν να αντιληφθούν, ότι τα πράγματα σ’ όλο τον κόσμο έχουν αλλάξει και ότι η χώρα αυτή δεν μπορεί να συνεχίσει να πορεύεται με όρους της δεκαετίας του ’80, που, υποτίθεται, «ο λαός ήταν στην εξουσία».

Η Ελλάδα είναι η χώρα των βολεμένων, τους οποίους πολιτικοί δημοκόποι και δημαγωγοί τους κατάντησαν τέτοιους. Και ως γνωστόν, ο βολεμένος όχι μόνο δεν θέλει να αλλάξει τα χούγια του –που τα πληρώνουν οι φορολογούμενοι- αλλά ούτε και τον απασχολεί το αύριο. Είναι αυτό που λένε «φάε, πίε και ευφραίνου». Δυστυχώς αυτή η τάξη έχει και πολιτικούς συμπαραστάτες. Κυρίως αυτούς που δημιούργησαν τους βολεμένους.

Διαβάζει κανείς τα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων και διαπιστώνει –μονίμως- αντιδράσεις της κοινής γνώμης, ανεξαρτήτως του ποιος είναι στα πράγματα. Αν εξαιρέσει κανείς το ότι, στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι πολίτες απαντούν, χωρίς να ξέρουν σε βάθος το θέμα, οι αντιδράσεις τους επιβεβαιώνουν δύο πράγματα:

(α) Τη θεωρία των βολεμένων, όπως προαναφέρθηκε.

(β) Την λαϊκή δυσπιστία προς τον πολιτικό λόγο. Κι αυτό διότι τα κόμματα, διαχρονικώς, όταν ήταν στην εξουσία απέφευγαν, είτε εξ αμελείας είτε σκοπίμως –για να είναι ο κόσμος στο σκοτάδι- να εξηγούν στοιχειώδη πράγματα για τη λειτουργία του κράτους και τις προθέσεις τους. Όταν δε ήταν στην αντιπολίτευση, διαστρέβλωναν, μέχρις υπερβολής τα γεγονότα –για να κτυπήσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους που κυβερνούσαν- με αποτέλεσμα, στο τέλος να αποδεικνύεται ότι έλεγαν μπαρούφες. Άντε μετά να πιστέψει ο πολίτης…

Είναι στιγμές που σκέφτεται κανείς ότι η Ελλάδα είναι μία χαμένη υπόθεση. Σε λίγα χρόνια, όταν τους λοιπούς Βαλκάνιους –εξαιρώ τους αυθεντικούς Ευρωπαίους, Κροάτες και Σλοβένους- θα τους κοιτάμε με τα κυάλια, θα διαπιστώνουμε πόσο πιο κοντά στην Τουρκιά είμαστε παρά στην Ευρώπη…