Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Σαράντα χρόνια μετά κι ακόμα ψηλαφώ το θολό Τί του Βίου

FLASH στις 08/05/2019

…Και τότε έπεσα σε έναν κάθετο διάδρομο της παραλίας με οδόσημο ‘Ο Κήπος της Μνήμης’

Αλ. Αρδαβάνης* |> Σαράντα χρόνια μετά, μεσήλικος στο κατευναστικά μακρόσυρτο παραλιακό μέτωπο της δεύτερης πατρίδας μου. Βαδιστής -σπεύδων ή σπευδόμενος- για λόγους γενικής υγείας και πρόληψης, όπως γράφει και το καλαίσθητο φυλλάδιο που μοιράζει η εταιρεία μας -των Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας- στους περαστικούς διαβάτες -ΕΟΠΕ: το 50% των καρκίνων μπορεί να προληφθεί.

Σαράντα χρόνια μετά και ακόμα ψηλαφώ το θολό Τι του Βίου· που συνεχώς απομακρύνεται και μου διαφεύγει. Το τίποτε του Τι που ευτυχώς απομακρύνεται για να το περπατώ και να μακραίνει η διαδρομή.

Αναρωτιόμουν, βαδίζοντας με πόνους στις κλειδώσεις, τι έχει απομείνει στις αποθήκες του ιππόκαμπου από την πόλη της νιότης μου και από εκείνα τα μακρινά όνειρά μου. Δεν καταλαβαίνω γιατί αρνείται να ανέβει στις έλικες και τ’ αυλάκια του φλοιού· γιατί ο Άναξ μέσα στο κρανίο δακρύζει χωρίς λόγο φανερό. Και τότε έπεσα σε έναν κάθετο διάδρομο της παραλίας με οδόσημο «Ο ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ» και σταμάτησα να ποτιστώ. Όμως, η μνήμη πεισματικά άνυδρη· τίποτε δε βλάστησε, πέρα από κάποιες περιπλανήσεις σε σκοτεινά δρομάκια στις Σαράντα Εκκλησιές με τον έρωτα σε πρώτο πλάνο και έναν «καλύτερο κόσμο» στο φόντο. Πιο κάτω ένα ανάγλυφο βυζαντινό και πίσω πάλι «Ο ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ». Το παλεύουν στην πόλη ετούτη που αγάπησα και αγαπώ, σκέφτηκα -ως ανάμνηση έστω.

Στο παγκάκι δίπλα στο ανάγλυφο, ένας άγνωστος ηλικιωμένος· γεια σου γιατρέ, μου λέει. Δεν ξέρω αν και πώς με γνώριζε. Αν με γνώριζε καν. Σε μια πόλη που λείπω από σαράντα χρόνια και έζησα όχι ως γιατρός αλλά ως φοιτητής. Αντιχαιρέτησα και προχώρησα σαστισμένος. Έκανα δέκα μέτρα και γύρισα να βεβαιωθώ· ο γεράκος είχε εξαφανιστεί.

Με παίζει παράξενα και ανέντιμα η μνήμη. Ανέντιμα μα δίκαια -«ο δίκαιος καταποντισμός της ηλικίας»…

(*Ο κ. Αλέξανδρος Αρδαβάνης είναι ιατρός ογκολόγος διευθυντής στο αντικαρκινικό νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”.

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: