Με την εκλογή Ανδρουλάκη, υπάρχει ένας νέος, δυναμικός και δύσκολος παίκτης για όσους  πόνταραν στον βολικό “μικρό δικομματισμό”…

Δημήτρης Κατσικάρης* |> Η ώρα της αλήθειας πλησιάζει, αφού επί της ουσίας έχουμε μπει στην προεκλογική περίοδο, όσο και αν ο πρωθυπουργός και οι κυβερνητικοί παράγοντες «θολώνουν τα νερά», με αμφίσημες δηλώσεις.

Η κυβέρνηση εισέρχεται στον τελευταίο χρόνο της θητείας της και δεν μπορεί να παρουσιάσει ένα συνεκτικό και ρεαλιστικό σχέδιο ανάπτυξης που θα ωφελήσει τους πολλούς.

Μια απλή ματιά στα όσα καθημερινά ζει ο ελληνικός λαός στα καταστήματα τροφίμων, στα βενζινάδικα και στα γκισέ των πληρωμών -με πρωταθλήτριες τις εταιρείες ενέργειας- αρκεί για να καταλάβει και ο πιο δύσπιστος ότι η Ν.Δ. άλλαξε τη βιτρίνα της, αλλά το περιεχόμενό της παραμένει βαθιά αναχρονιστικό, συντηρητικό, και ευθέως προσανατολισμένο στην εξυπηρέτηση των λίγων.

Η εξυπηρέτηση των οικονομικών ελίτ είναι φανερή δια γυμνού οφθαλμού, την ώρα που η φτωχοποίηση των μεσαίων και μικρών στρωμάτων μεγαλώνει καθημερινά με ταχύτητες που δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας.

Αυτό άλλωστε δεν έγινε και με την εργαλειοποίηση της πανδημίας, τις συνεχείς πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και τα δισεκατομμύρια απευθείας αναθέσεων που έπληξαν στην καρδιά τη νομιμότητα;

Έτσι λοιπόν, χωρίς πυξίδα, αδιαφορώντας για τις πραγματικές θεσμικές αλλαγές και με ένα πολιτικό προσωπικό που βολεύεται με την επικοινωνιακή διαχείριση, η Ν.Δ. επιδιώκει την επανεκλογή της στο ίδιο μοτίβο, με τη συνταγή του 2019: Δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός από εμάς!

Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι πλέον όπως τα υπολογίζει αλαζονικά η κυβερνώσα ομάδα. Τα πράγματα έχουν αλλάξει στο πεδίο και οι μέρες που έρχονται δεν προμηνύονται ανέμελες.

Σίγουρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε τα τρία αυτά χρόνια να γίνει ένα «κανονικό κόμμα» και βολεύεται με την επένδυση στην κυβερνητική εναλλαγή… «δια της καταψηφίσεως του αντιπάλου», όπως ακριβώς και η Ν.Δ. δεν μπορεί να παρουσιάσει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και ποντάρει στην κόπωση των πολιτών, χωρίς να μπορεί να προτείνει λύσεις -και αυτό βολεύει την κυβέρνηση.

Ωστόσο, μέσα σε αυτό το κλίμα της στείρας αντιπαράθεσης, το παιχνίδι έχει πλέον αλλάξει και αποκτά μεγάλο ενδιαφέρον με την επανεμφάνιση του ΠΑΣΟΚ στο νέο πολιτικό χάρτη, και εδώ είναι η ειδοποιός διαφορά.

Μετά την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, έχουμε έναν νέο, δυναμικό και δύσκολο παίκτη που προκαλεί «πονοκέφαλο» σε όλους εκείνους που πόνταραν στον βολικό «μικρό δικομματισμό».

Το εκλογικό σώμα -πέρα από τα εφήμερα δημοσκοπικά ποσοστά- σίγουρα «τριχοτομείται». Οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που τα προηγούμενα χρόνια απομακρύνθηκαν από την πολιτική δείχνουν πάλι «ζεστοί» και αν βρεθούν πάνω από την κάλπη, όλα είναι πιθανά -οι εκπλήξεις μπορεί να είναι απρόβλεπτες.

Το ΠΑΣΟΚ σίγουρα επιστρέφει και η προοπτική ανατροπής των δεδομένων διαφαίνεται στον ορίζοντα. Τώρα η ψήφος των πολιτών θα είναι πιο ώριμη, θα έχει άλλη βαρύτητα, γιατί πλέον γνωρίζουν τα ψέματα και τις μισές αλήθειες και δεν θα ανεχθούν τη διάψευση των προσδοκιών τους για μια ακόμη φορά. Μια μεγάλη μάχη για τρεις είναι μπροστά μας…

(*) Ο δημοσιογράφος κ. Δημ. Κατσικάρης, είναι σύμβουλος της Περιφέρειας Αττικής