Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Μια αντί-αφήγηση με το φανταράκι που λαγοκοιμόταν στη σκοπιά…

FLASH στις 25/01/2022

Με όποια “αποστολή” και “λειτουργία”, σε όποιο καθεστώς, “δημοκρατικό” ή αυταρχικό “ο Στρατός σε μαθαίνει τι σημαίνει κοινωνία, σε ωριμάζει”

Αλέξανδρος Αρδαβάνης* |> Ο Θανάσης, ο λαμπρός δικαστής σε μια «σπούκυ» ιστορία του, γράφει για κάποιον αξιωματικό που δεν τον ανέφερε όταν τον έπιασε να λαγοκοιμάται όρθιος στη σκοπιά, μέσα στο χιόνι του Έβρου.

Θυμήθηκα διαβάζοντάς το, τρυφερό μέσα στη σκληρότητα των σκηνών του κείμενο, κάποιον που μου είχε διηγηθεί μια ιστορία. Ακούστε την…

Όταν υπηρετούσα ως δόκιμος έφεδρος ανθυπίατρος στη Μυτιλήνη, σε μια νυχτερινή έφοδο έπιασα ένα βράδυ σε μια σκοπιά έναν οπλίτη τύφλα στο μεθύσι. Τον μάλωσα αλλά δεν τον ανέφερα. Λίγο μετά, η «έφοδος στην έφοδο» έπιασε το παλικαράκι ακόμα μεθυσμένο και θεώρησε ότι ο πρώτος εφοδεύων ή δεν πέρασε ή συγκάλυψε την παράβαση -όταν κλήθηκα το πρωί, «ομολόγησα» πως ξέχασα να περάσω από τη σκοπιά εκείνη.

Δεν έμαθα ποτέ πώς τιμωρήθηκε το φανταράκι, πάντως εγώ κουβαλάω σαν παράσημο στην επωμίδα τις δύο μέρες φυλακής που «έφαγα» ως ποινή για την «ολιγωρία» μου αυτή -ένα παράσημο που στολίζει τη λεκιασμένη από ντροπή στολή του βουτυρόπαιδου που -και- η στρατιωτική θητεία του ήταν βελούδινη συγκριτικά με τα παιδιά των πολλών.

Σκέφτομαι τώρα και συνδυάζω τις δύο ιστορίες. Ίσως εκείνο το βράδυ, να ήταν η «παπαδοπούλα» -το φάντασμα της Εβρίτισας κοπέλας που πνίγηκε στο ποτάμι πηγαίνοντας να παντρευτεί- που, αφού νάρκωσε τον ξεπαγιασμένο Θανάση, πέταξε από τον Έβρο στη Μυτιλήνη και μέθυσε το φανταράκι στη σκοπιά του -παρανοϊκό, έ; Ναι, αλλά τι άλλο από οργανωμένη παράνοια είναι ο Στρατός;

Εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει ο Στρατός», λέει ένα παλιό ευφυολόγημα και ξέρουμε όλοι πως στη θέση του «Στρατού» μπαίνουν πλήθος κοινωνικές Δομές.

-Στρατός, με όποια «αποστολή» και «λειτουργία», σε όποιο καθεστώς, «δημοκρατικό» ή αυταρχικό -στη δαιμονιώδη αλληλοπεριχώρησή τους -«ο Στρατός σε μαθαίνει τι σημαίνει κοινωνία, σε ωριμάζει»…

-Στρατός: ένα τυπικό εξάμβλωμα της συντριπτικής πλειονότητας των κοινωνιών του πρωταρχικού Τέρατος του πλανήτη μας -με τη συμβατική ονομασία Άνθρωπος.

(*Ο λογοτέχνης κ. Αλ. Αρδαβάνης, είναι δρ ιατρός ογκολόγος – διευθυντής στο νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: