Οι περισσότεροι άνδρες βλέπουν την γυναίκα ως “διακόσμηση” για να μην γράψω κάτι χειρότερο!

Δημ. Καπράνος |>Τώρα, να με συμπαθάτε, αλλά αυτή η ιστορία με την “πέρσοναλ τρέϊνερ” του υφυπουργού Μπόλαρη, η οποία είχε προσληφθεί στο υπουργείο ως συμβασιούχος (έκτακτη) εγγίζει τα όρια της φυλετικής διακρίσεως.

Παραιτήθηκε η κυρία αυτή από την θέση της, επειδή δημοσιεύθηκαν φωτογραφίες της με ¨κορμάκι” και με “σορτσάκι”. Δηλαδή τί θα περίμενε κανείς να φορά σε μια φωτογράφισή της μια γυμνάστρια; Μπούργκα; Γκελεμπία; Ταγιεράκι μάξι;

Δηλαδή μια γυναίκα η οποία έχει ως απασχόλησή της την γυμναστική και από κοντά έχει και την αδυναμία να προβάλλει την επαγγελματική της δραστηριότητα από τα μέσα “κοινωνικής δικτυώσεως” γιατί δεν μπορεί να φωτογραφηθεί με “κορμάκι”, με “φορμάκι”, με “σορτσάκι” και “μακό;

Μεταξύ μας και πάλι, αν ο υφυπουργός είχε προσλάβει ως σύμβουλο έναν άνδρα, ο οποίος αρέσκεται στο body building και ποζάριζε στα “σόσιαλ” με το μαγιό θα μιλούσε κανείς; Αν ποζάριζε κάνοντας “ποντίκια” με σορτσάκι και μακό ποιόν θα ενοχλούσε; Δηλαδή γιατί ενόχλησε η κυρία “προσωπική γυμνάστρια”;

Θα σας πω εγώ γιατί έγινε όλη αυτή η φασαρία. Επειδή στην Ελλάδα είμαστε ακόμη πίσω σε ό,τι αφορά στα θέματα σωστής ισότητος των φύλων.

Επειδή στην Ελλάδα οι περισσότεροι άνδρες βλέπουν ακόμη την γυναίκα ως “διακόσμηση” για να μην γράψω κάτι ακόμη χειρότερο.

Μια χαρά κοπέλα είναι η γυμνάστρια την οποία προσέλαβε (όπως τόσοι και τόσοι υπουργοί προσλαμβάνουν) ως μετακλητή υπάλληλο ο κ. Μπόλαρης.

Αλλά αυτό το “μια χαρά”, ένα όμορφο σώμα, ένα καλλίγραμμο θηλυκό, μια όμορφη γυναίκα, που “μοστράρει την εικόνα της και μάλιστα ενδεδυμένη ελαφρώς, είναι “μπάνικο πράμα”, είναι “κόμματος”, είναι “γκόμενα” είναι τόσα και τόσα, εκτός από το αυτονόητο, ήτοι “μια όμορφη, καλοβαλμένη γυναίκα”!

Έλα, όμως, που στην Ελλάδα είμαστε (δηλαδή είναι πολλοί) ακόμη στην εποχή που μας έλεγε ο αρχισυντάκτης “Ρε συ, βάλε και λίγο μπούτι στη σελίδα”!

Ναι, έτσι έλεγαν. “Μπούτι”, λες και μιλούσαν για κοτόπουλο ή αρνάκι γάλακτος.

Άσε που στα περιοδικά “ποικίλης ύλης” έπρεπε να πετάς ανά τρις-τέσσερις σελίδες και ένα “μισόγυμνο” κορίτσι, κομμένο από κάποιο ξένο περιοδικό, ώστε να τραβάς τα μάτια των στερημένων-τότε- αρσενικών.

Όχι, δεν είμαι “πολιτικαλκορεκτίλας”, αλλά δεν μπορώ και την υποκρισία. Όπως σε κάτι ταινίες, που βλέπουν οι γυναίκες του χωριού την κούκλα πρωτευουσιάνα να περπατάει στη πλατεία , να πέφτουν στο έδαφος τα σαγόνια των αρσενικών και εκείνες να απορούν. “Μα, τί της βρίσκουν”;

Φυσικά, δεν περιμένω να βγουν και να υπερασπισθούν την – ήδη παραιτηθείσα- γυμνάστρια οι κυρίες εκείνες της “Γενικής Γραμματείας Ισότητας”.

Εκείνες παρεμβαίνουν όταν θίγεται κάποια κυρία του “δικού τους” χώρου. Η γυμνάστρια είχε προσληφθεί από τον κ. Μπόλαρη, όστις είναι “πασόκος”, οπότε “ας μην μπούμε στην μέση”…

Ελικρινώς, λυπάμαι για την παραίτηση της κυρίας. Και ουδέν έχω εις βάρος τής ετέρας μετακλητής, η οποία έτυχε να είναι και πρώην “Σταρ Ελλάς”.

Αμάν, πια με την δήθεν σεμνοτυφία. Εκτός και αν ζηλέψαμε την ηθική του σουλτάνου του Μπρουνέϊ. Εξακολουθήσατε, κ. Μπόλαρη…

>Πηγή: Εφημ. “Εστία”