Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Ο δομικός ανασχηματισμός που τελικά αποδομήθηκε…

Χωρίς κατηγορία στις 01/09/2021

Κανείς δεν σκέφτηκε ότι για να πραγματοποιηθεί αυτός οι “γάμος” θα έπρεπε να είχε υπογραφεί και… προγαμιαίο σύμφωνο!

Δημήτρης Κωνσταντάρας |> Τι ήταν αυτό – ή «αυτά»-που οδήγησαν τη διαδικασία πραγματοποίησης του «δομικού ανασχηματισμού» της κυβέρνησης Μητσοτάκη σε μια αιφνιδιαστική μετατροπή του, σε κάποιου είδους «φιάσκο»; Βαρύς ό χαρακτηρισμός αλλά έτσι αποκάλεσαν όσα έγιναν -ή ΔΕΝ έγιναν- το μεσημέρι της Τρίτης, 31 Αυγούστου αρκετοί σοβαροί, έμπειροι και -τουλάχιστον- ίσων αποστάσεων δημοσιογράφοι και σχολιαστές στα διάφορα Μ.Μ.Ε. που μόνο με κολακευτικό τρόπο δεν αντιμετώπισαν.

Και οι βιαστικές «αναλύσεις» στελεχών της κυβέρνησης ότι «ο Αποστολάκης απλώς δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στη σοβαρότητα της κατάστασης», εκτός από απαράδεκτη ύβρι κατά του κ. Αποστολάκη, αποτελούσαν και άμεση βολή κατά του ίδιου του αρχηγού τους . Ο οποίος ήταν αυτός που σκέφτηκε και προσπάθησε να υλοποιήσει αυτή την πραγματική υπέρβαση, χρησιμοποιώντας στο πιο κρίσιμο ,σήμερα, κυβερνητικό πόστο , έναν «άνθρωπο του Σύριζα» και πρώην Υπουργό του Τσίπρα που θα εμφάνιζε κάτι αρκετά άγνωστο για τα Ελληνικά πολιτικά πράγματα: Τη συναίνεση.

Η πραγματικότητα είναι μία: Ο πολυδιαφημισμένος «δομικός ανασχηματισμός» -ό,τι κι αν σημαίνει αυτός ο νεοπαγής όρος- δεν πραγματοποιήθηκε (στο σύνολό του βέβαια) όχι γιατί ο πρωθυπουργός δεν επέλεξε τον σωστό άνθρωπο. Πολύ σωστή ήταν η επιλογή του- άσχετα αν το Μαξίμου, μετά την τελική άρνηση Αποστολάκη να αποδεχτεί τη θέση , έβγαλε μέχρι και -οργισμένη- ανακοίνωση στην οποία θεωρούσε τον κ. Αποστολάκη «κατώτερο των περιστάσεων». Μια ανακοίνωση που έθιγε απ’ ευθείας τον πρωθυπουργό. Ο ανασχηματισμός αυτός δεν πραγματοποιήθηκε προφανώς γιατί το Μαξίμου δεν «μέτρησε» σωστά τον Τσίπρα και τον Σύριζα. Και κανείς δεν σκέφτηκε ότι για να πραγματοποιηθεί αυτός οι «γάμος» θα έπρεπε να έχει ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ και… προγαμιαίο σύμφωνο.

Με μιάν απλή και λαϊκή φράση: «Σιγά τώρα που θα άφηναν ο Σύριζα και ο Τσίπρας να τους ξεφύγει η ευκαιρία να ρίξουν τη Νέα Δημοκρατία στο χαντάκι!».

Επ’ αυτού, πολλά και εύκολα σχόλια μπορούν να γίνουν και ερωτήματα να διατυπωθούν:

  1. Είχε πράγματι συμφωνήσει ο κ. Αποστολάκης να συμμετάσχει;
  2. Είχε απλώς ζητήσει λίγο χρόνο να το συζητήσει με το κόμμα του;
  3. Ποιος έκανε αυτές τις «διαπραγματεύσεις»;
  4. Πόσες τηλεφωνικές επικοινωνίες έγιναν στη συνέχεια μέχρι να ανακοινωθεί το όνομα του κ. Αποστολάκη;
  5. Ποιο ήταν το στοιχείο που έπεισε τη Νέα Δημοκρατία ότι όλα «ήταν ΟΚ» και μπορούσε να προχωρήσει;
  6. Μίλησε ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης με τον κ. Αποστολάκη;
  7. Ποιος έδωσε – ΑΝ έδωσε-στον κ. Αποστολάκη τη διαβεβαίωση ότι η συμμετοχή του θα ήταν -ας πούμε- υπερκομματική και με τη συναίνεση του Σύριζα;
  8. Του δόθηκε -και πότε- αυτή διαβεβαίωση;
  9. Τι προηγήθηκε της τελικής άρνησης του κ. Αποστολάκη; Η ανακοίνωση του Σύριζα που τον χαρακτήρισε «αποστάτη»;
  10. Είχε ενημερωθεί ότι ο κ. Αποστολάκης ότι ο Σύριζα θα τον χαρακτήριζε «αποστάτη»; Και τέλος:
  11. Μήπως έπαιξε κάποιο «ρόλο» και ο ίδιος ο κ. Αποστολάκης, καθυστερώντας να δώσει τελικά την αρνητική του απάντηση;

Με δυο λόγια: Πού «στράβωσε» το πράγμα; Και – ειλικρινά τώρα- ποιος πίστεψε ότι ο Σύριζα θα έχανε την ευκαιρία να εκθέσει τη Νέα Δημοκρατία;

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: