Ο καλλιτέχνης που προτίμησε να αποστασιοποιηθεί και να  μείνει “εκτός” για πάρα πολλά χρόνια…

Παντελής Π. Ξανθίδης |> Έκλεισε τα μάτια του χθες το βράδυ ο Γιάννης Πουλόπουλος, χωρίς όμως να “σβήσει” η φωνή του… Μπορεί να βρισκόταν για πολλά χρόνια έξω από τα διαδραματιζόμενα στο ελληνικό Τραγούδι και να μην είχε “χτυπήσει” δίσκο για άλλα τόσα, αλλά ο Γιάννης Πουλόπουλος, δεν ήταν απών. Σε κάθε “μαγαζί”, σε κάθε ραδιόφωνο, η φωνή του Πουλόπουλου ήταν παρούσα και πάντα ξεχώριζε. Κι ας έφυγε από τη ζωή, θα είναι πάντα “παρών” και θα ξεχωρίζει.

Η είδηση του θανάτου του Γιάννη Πουλόπουλου, έπιασε “πρωτοσέλιδα” κι ας απουσίαζε τόσα χρόνια από τη δημόσια ζωή. Ήταν επιλογή του. Ποτέ δεν του άρεσε η προβολή, οι λεγόμενες “δημόσιες σχέσεις” και το αγχώδες κυνήγι για δημοσιότητα. Κι όταν δε, πήρε χαμπάρι για το που πήγαινε ο ελληνικό Τραγούδι, προτίμησε να αποστασιοποιηθεί, παρά να ασχοληθεί με πράγματα που δεν συμφωνούσαν, τουλάχιστον με την αισθητική του.

Ο Γιάννης Πουλόπουλος, ήταν “κάθετος” άνθρωπος και είχε αρχές. Προτίμησε να αποτραβηχτεί πολύ νωρίς και  να μην συμμετέχει με οποιονδήποτε τρόπο στο ξεχαρβάλωμα της “νύχτας” και να περιβάλλεται από τα τόσα τραγουδιστικά υποπροϊόντα και τους σταρ μιας χρήσεως. Ήταν λεβέντης, όπως τότε, όταν υπηρετούσε…

Αυτός έτυχε να ανδρωθεί σε μια εποχή που το ελληνικό Τραγούδι έγραφε τις “χρυσές” σελίδες του. Να τον επιλέξουν για ερμηνευτή των δημιουργιών τους, ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μίμης Πλέσσας, ενώ να περάσει το όνομά του στην ιστορία του Τραγουδιού μας, ως ο τραγουδιστής με τις περισσότερες πωλήσεις ενός LP.

Είναι “Ο Δρόμος” των Πλέσσα – Παπαδόπουλου, όπου ο Πουλόπουλος ερμήνευσε τα 10 από τα 12 τραγούδια τού δίσκου. Με βάση τις επίσημες μετρήσεις της ΑΕΠΙ πουλήθηκαν 1,5 εκατομμύριο δίσκοι και cd, ενώ εάν υπολογιστεί η κυκλοφορία μέσω της κασετοπειρατείας, τότε ξεπέρασε ίσως και τα 3 εκατομμύρια κασέτες και cd!

Ο κόσμος του ελληνικού Τραγουδιού πενθεί για την απώλεια του Γιάννη Πουλόπουλου, ενός “μεγάλου” του Νέου Κύματος και “πρίγκηπα” της πλακιώτικης οδού Μνησικλέους. Εκεί όπου από τα “Ταβάνια” του Νίκου Καζή, “μετακόμισε” απέναντι στις “Χάντρες” και εκτοξεύθηκε η καριέρα του, για να γίνει σύντομα γνωστός και δημοφιλής, αφήνοντας το στίγμα του και στον παλιό καλό ελληνικό Κινηματογράφο. Παρουσίες σαν τον Γιάννη Πουλόπουλο, δεν παίρνουν απουσίες…