Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Πενήντα τέσσερα χρόνια μετά από μια δολοφονία…

FLASH στις 21/04/2021

Στην πλατεία οι παντοτινοί θεατές, σιωπηλοί, μουδιασμένοι· ανάμεσά τους κι εγώ, με τον φόβο της εμπλοκής σε δράση πραγματική

Αλέξανδρος Αρδαβάνης* |> Σαν χτες, σαν σήμερα. Κάθε μέρα, απελπιστικά αμετάβλητη. Στο πάνελ τέσσερις· εν ασαφεία ομόνοες. Με τη θέση τους στην παρούσα διάταξη των συσχετισμών, απροσδιόριστη· αν και ευκόλως νοουμένη.

Στην πλατεία οι παντοτινοί θεατές, σιωπηλοί, μουδιασμένοι· ανάμεσά τους κι εγώ, με τα κάποτε οράματα καταγής, ικανοποιούμενος με επινοημένες συγκινήσεις. Με τον φόβο της εμπλοκής σε δράση πραγματική.

Όπως η ώριμη φλογερή γυναίκα από το ακροατήριο που παίρνει το μικρόφωνο και εξαπολύει σε λίγα λεπτά το προπαρασκευασμένο εύστοχο λογύδριο.

Όσα όλοι σκεφτόμαστε αλλά δεν ξεστομίζουμε· ανέτοιμοι, άτολμοι ή απλά ανένταχτοι σε κάποιο ρεύμα, κύριο ή παράπλευρο.

Πενήντα τέσσερα χρόνια μετά. Με το άγριο παρόν να υπερφαλαγγίζει το ανεπεξέργαστο ακόμα χτες· χτες διαρκείας, αδιάκοπο, 54χρονο, εκατόχρονο, χιλιόχρονο, αιώνιο.

Αναμνήσεις, πάσσαλοι μπηγμένοι στη διαδρομή του τόπου μας, κάθε τόπου. Η Ουσία της Εξουσίας· το ενδιαίτημα του αρχαίου Δόλου.

Σαν χτες, σαν σήμερα, αύριο, πάντα. Μνήμη ανεκρίζωτη, όμως κατάδικη σε μαρασμό.

(*Ο λογοτέχνης κ. Αλ. Αρδαβάνης, είναι δρ ιατρός ογκολόγος – διευθυντής στο νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: