Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Όπως οι ανυπόταχτοι Γαλάτες της πατρίδας μου…

FLASH στις 07/03/2021

Πώς αντέχω με ρώτησε ο θηλυκός Ιώβ – εμένα που κολυμπώ σε αμέτρητους αλλότριους πόνους

Αλέξανδρος Αρδαβάνης* |> Ήταν μέχρι πριν λίγες μέρες το καμάρι μου· το πουλέν μου, έλεγα χαμογελώντας και κανένας δεν μπορούσε να φτάσει στο αβυσσαλέο βάθος αυτής της αμφίκοπης λέξης. Επειδή ελάχιστοι μπορούν να νιώσουν πώς εικονίζεται μια είδηση νίκης στον αποθαρρυμένο εγκεφαλικό φλοιό ενός γιατρού απεγνωσμένων.

Ήταν το πουλέν μου έλεγα, γνωρίζοντας πως αυτή η λέξη σημαίνει το άλογο που κερδίζει· στον ιππόδρομο που ποτέ δεν έχω πάει ή παίξει.

Τα “τυχερά παιχνίδια” ήταν πάντα κάτι ξένο σε μένα, αφού όλη η ψυχοσύνθεση του παίκτη συμπυκνώθηκε στο καθημερινό “πεδίο βολής” που ζω, στοχεύων και στόχος ταυτόχρονα, ανακριτής και ανακρινόμενος. Όπως όλοι του ταλαιπωρούντος και ταλαιπωρουμένου σιναφιού μας, και ξέρεις για ποιο σινάφι μιλώ.

Ήταν το πουλέν μου. Και τώρα ανήμπορη, ξαπλωμένη, στην εντατική με αμέτρητα σωληνάκια να παραβιάζουν το νεανικό κορμάκι. Πανέμορφο και ελκυστικό σε πείσμα όλων των κακουργιών μας· φαρμάκων, φαρμακιών, εγκαυμάτων και μαχαιριών.

Μου χαμογελά καθώς μπαίνω. Μόλις την έχουν αποσωληνώσει “ακόμα εδώ είστε, πώς αντέχετε;”… Ναι, με ρωτά πώς αντέχω! Αυτή, ο θηλυκός Ιώβ. Εμένα που κολυμπώ μέσα στους αμέτρητους αλλότριους πόνους, αυτοεπιβεβαιούμενος και εργασιοθεραπευόμενος.

Ήταν το πουλέν μου. Έχει υποτροπή μέσα στην κοιλιά, είπαν οι χειρουργοί, μαχαιρώνοντας μιαν ακόμα αυταπάτη μου -τον νίκησα, πίστευα, τον άτιμο αυτή τη φορά!

Χειρουργοί: δυναμικά ανύποπτοι των βουρκωμένων από άγριους βάτους μονοπατιών της ζωής που τρέχει προς τη ρεματιά με τα στοιχειά αφού δεν υπάρχει επιστροφή στην αγκαλιά του χωριού.

Ήταν το πουλέν μου.

Βλέποντάς την απόψε να πεισμώνει σε χαμόγελο, σχεδιάζω την επόμενη μάχη -“είναι τρελοί αυτοί οι Γαλάτες”…

Υπάρχει πάντα μια τρελή πιθανότητα ελπίδας στην πιο άχρωμη απελπισιά και με αυτή πάλι θα χορέψω πυρρίχιο αντικρυστά.

Έτσι λογαριάζω για ν’ αντέχω την από αιώνες ηττημένη πραγματικότητα της πατρίδας μου. Με Γαλάτες ανυπόταχτους. Και είναι πατρίδα και το πεδίο δράσης του γιατρού. Σπαρμένο τελικές ετυμηγορίες· για όσους βλέπουν πίσω από τους θούριους και τα παραπλανητικά εμβατήρια των δειλών νικητών.

Ελενίτσα σ’ αγαπώ…

(*Ο λογοτέχνης κ. Αλ. Αρδαβάνης, είναι δρ. ιατρός ογκολόγος – διευθυντής στο νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: