Τον είπα “Καραγκιόζη” και αθωώθηκα, επειδή είναι εκ των… συμπαθεστέρων λαϊκών ηρώων!
Χαρακτηρισμοί του αέρα…
|> «Όταν έλεγα τον Τσίπρα “τσογλάνι” δεν τον έβριζα, αλλά προσπαθούσα να τον περιγράψω». Τάδε έφη Θεόδωρος Πάγκαλος, γνωστός αθυρόστομος και ουχί… ανθηρόστομος, που έλεγε η εκλιπούσα πενθερά μου.
Ετυμολογικώς, ο Θεόδωρος έχει δίκιο. Η λέξη “τσογλάνι” έχει τουρκική ρίζα και σημαίνει τον ατίθασο και χωρίς ευγένεια νεαρό. Μην ξεχνάμε ότι “τσογλάνι” είχε αποκαλέσει και η αείμνηστος Μαρίκα Μητσοτάκη τον αλησμόνητο Κίμωνα Κουλούρη! Εκείνος, όμως, ούτε νεαρός ήταν ούτε ατίθασος. Απλώς, θορυβούσε…
Βεβαίως, με τον καιρό, η λέξη “τσογλάνι” απέκτησε διαφορετική έννοια, δηλαδή κάτι σαν “παλιόπαιδο”, “παλιοχαρακτήρας”, “αλητάμπουρας”, “αλήταρος”, “αλητήριος”, “αλητάκι” κ.ά. Μοιραίως, λοιπόν, ο από ραδιοφώνου χαρακτηρισμός του (όποιου) πρωθυπουργού ως “τσογλάνι”, δεν είναι και τόσον αθώος, όσο προσπάθησε να μας τον παρουσιάσει, με αναρτήσεις του στο “τουίτερ” (κοίτα πού φθάσαμε!) ο από ετών οξύς έως δηκτικός Θεόδωρος.
Μιά που το έφερε η συγκυρία, όμως, αφηγούμαι αμέσως προσωπική εμπειρία.
Όταν ήμουν στέλεχος της διοικήσεως (δηλαδή εκ των χρηματοδοτών) του αγαπημένου μου “Εθνικού”, χάσαμε ένα ματς στο “Καραϊσκάκη” (σ.σ. το γήπεδό μας, πριν μας το αρπάξουν!) από την Λάρισα, με γκολ-οφ-σάϊτ τρία μέτρα! Πήγα, λοιπόν, στα αποδυτήρια (έπειτα από τη λήξη του ματς) και διαμαρτυρήθηκα στον διαιτητή. Μάλιστα, τον αποκάλεσα “Καραγκιόζη”, όταν μου είπε ότι το γκολ της νίκης τρων αντιπάλων μας ήταν “πεντακάθαρο”!
Ο διάλογός μας είδε την επομένη το φως της δημοσιότητος και ο αθλητικός δικαστής με κάλεσε σε απολογία. Εκεί, λοιπόν, σε μια στιγμή εμπνεύσεως, είπα, απολογούμενος, ότι: «Ο Καραγκιόζης υπήρξε και είναι εκ των συμπαθεστέρων λαϊκών ηρώων και μάλιστα ιδιαιτέρως αγαπητός στα παιδιά».
Ο δικαστής, εξαίρετος κύριος, εξέδωσε απόφαση έπειτα από λίγες ημέρες και με απήλλαξε. Είμαι βέβαιος ότι αντελήφθη πως δεν είχα πρόθεση να προκαλέσω βία στο γήπεδο αλλά και ότι ο χαρακτηρισμός “Καραγκιόζης” δεν μπορεί να ξυπνήσει στους οπαδούς ένστικτα, τα οποία θα τους οδηγήσουν σε βίαιες πράξεις.
Μεταξύ μας, πάντως, στο μυαλό μου, όταν πήγαινα στα αποδυτήρια, άλλες λέξεις, πολύ βαρύτερες, ασήκωτες., είχα για να πω στον διαιτητή. Μου βγήκε η πλέον ήπια, με την οποία, όμως, πίστευα ότι εννοούσα όλες τις άλλες που μόλις είχα σκεφθεί!