Παλινδρομικές κινήσεις…

|> Παντ. Ξανθίδης

|> Τελικά η εφημερίδα «Αυγή» είπε τα πάντα με δύο λέξεις, σχετικά με την υπόθεση Γιαν Φαμπρ! Στον πρωτοσέλιδο και ευρηματικότατο κύριο τίτλο της, έγραψε: «Φάμπρικα χυδαιότητας». Βέβαια, για το πού ανήκει η «χυδαιότητα», αυτό είναι θέμα… ερμηνείας! Όμως για ποιά ερμηνεία μπορεί να μιλήσει κανείς, όταν έχει να κάνει με… ξετσουτσουνιάσματα και με μία χυδαία θεατρική «δημιουργία» όπου προσβάλλεται η έννοια «Τέχνη» και αναδεικνύεται ως θέαμα η ξεφτίλα! Λόγω του γενικού κραξίματος, παραιτήθηκε ο κ. Φαμπρ, γιατί όπως είπε: «Δεν θέλω να εργάζομαι σε ένα εχθρικό καλλιτεχνικό περιβάλλον στο οποίο έφτασα με ανοιχτό μυαλό και καρδιά»…

Περιβάλλον με… παλλόμενα ήθη, δεν είναι δύσκολο να βρει ο Βέλγος “θεατράνθρωπος” και είναι άξιον απορίας πώς δέχτηκε να έρθει σε μία χώρα, για την οποία αν και καλλιτέχνης, δεν γνώριζε ότι είναι η μητέρα του Πολιτισμού, του Θεάτρου και του Κάλλους. Ίσως κάποτε να πληροφορηθεί σε ποιο τόπο ήρθε να… διδάξει πολιτισμό!

Επειδή κάποια αστειάκια καμμιά φορά μετατρέπονται σε «γεγονότα», θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι ο Γιαν Φαμπρ δεν θα χρησιμοποιούσε στην παράσταση παλιά επιτυχία (1981) του Τζίμη Πανούση (κλικ).

Όμως, η μεγαλύτερη απορία είναι για ποιο λόγο δεν έχει παραιτηθεί ο υπουργός Πολιτισμού – ο άνθρωπος που επέλεξε να τοποθετήσει σε αυτή τη θέση τον Γιαν Φαμπρ!

Με πόσο θράσος ο κ. Μπαλτάς κατηγορεί τους «επιτιθέμενους» – όπως αποκαλεί σχεδόν το σύνολο των Ελλήνων καλλιτεχνών – ότι με τη στάση τους «καταρράκωσαν κάθε έννοια ελευθερίας στην καλλιτεχνική έκφραση»…

Για ποια «καλλιτεχνική έκφραση» αναφέρεται ο υπουργός Πολιτισμού; Μήπως σε αυτή με τις… τσουτσούνες, που ήταν για να… πάλλονται στην Επίδαυρο; Εάν αυτό δεν είναι χυδαιότητα, τότε τι είναι; Εάν αυτή η «καλλιτεχνική έκφραση» δεν είναι εφάμιλλη με κάποιες παλινδρομικές κινήσεις που δεν ενδείκνυνται πέραν της εφηβείας, τότε τι είναι; Πόσο… ακριβής ο  τίτλος της «Αυγής»! Γλώσσα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει…

Για να δούμε ποια θα είναι η νέα επιλογή του κ. Μπαλτά για την αναπλήρωση της χηρεύουσας θέσης του καλλιτεχνικού διευθυντή του Ελληνικού Φεστιβάλ…

Ο υπουργός Πολιτισμού, θέλοντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και για να απαντήσει εμμέσως σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κατηγόρησε τους επικριτές του, επειδή χαρακτήρισαν αδίκως ένα τετραετές πρόγραμμα που αποσκοπούσε στην περαιτέρω διεθνοποίηση του φεστιβάλ ως απόπειρα αφελληνισμού του…

Δηλαδή, το Φεστιβάλ περίμενε τον κ. Φαμπρ για να… διεθνοποιηθεί: Περίεργο πώς ο πανεπιστημιακός κ. Μπαλτάς δεν γνώριζε αρκετές δεκαετίες τώρα, τα φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, θεωρούνται από τα πλέον σημαντικά καλλιτεχνικά γεγονότα στον κόσμο!

Γιατί όταν εμείς -πριν δεκαετίες- “χτίζαμε” αυτά τα φεστιβάλ κάποιοι άλλοι στην Αφρική “γκρέμιζαν” ένα ολόκληρο λαό και στο θέατρο τού τότε Βελγικού Κονγκό, έβλεπαν να σκοτώνουν έναν Πατρίς Λουμούμπα και να καμαρώνουν κάποιους «λεβέντες» σαν τον Μομπούτου, τον Καζαβούμπου, τον Τσόμπε…