Όλοι “προσαρμοζόμαστε στις νέες συνθήκες” εγκαταλείποντας δεδομένα και εμμονές…

Αλέξανδρος Αρδαβάνης* |> Καθώς περνούμε από τα στενά των ημερών, φεύγουν οι τελευταίοι υδρατμοί από το τζάμι και αποκαλύπτονται διαυγείς οι «μπροστινοί» που τρέχουν να πιάσουν θέση στην επερχόμενη νέα διάταξη των δυνάμεων. Κυρίως όμως παρουσιάζονται στις θολές οθόνες του μυαλού μας οι εντολοδότες επιτελείς πίσω τους.

The emperor of all maladies, δεν είναι αυτοκράτωρ πια από τη στιγμή που νικήθηκε – έτσι δε λένε όλοι οι δημοσιογράφοι-επιστήμονες εδώ και λίγα χρόνια; Ένας-ένας όλοι «προσαρμοζόμαστε στις νέες συνθήκες» εγκαταλείποντας δεδομένα και εμμονές, ενώ όλες οι μάστιγες εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας από το προσκήνιο για να περάσει αυτός που προαλείφεται ως ο νέος αυτοκράτωρ -και για ποιον μιλώ, μαντέψτε.

Ούτως ή άλλως πάντα κάποιοι παραμερίζουν ή παραμερίζονται για να περάσει το «λαμπερό νέο».

Για κάποιους σβήνουν πια και οι τελευταίες αμφιβολίες ενώ αναδύεται ένας ιδιοφυής σχεδιασμός και μια φαραωνικών διαστάσεων προπαρασκευή.

Προσωπικά, με παρηγορεί πως όσοι παραμερίζουν σήμερα την αυτοκράτειρα Φθορά και τον καρκίνο ως κύριο εκπρόσωπό της, κινδυνεύουν να βρεθούν απαράσκευοι ενώπιον του Τείχους της, έχοντας διανύσει απροσμέτρητες μάταιες διαδρομές ερευνώντας αινίγματα πολύμορφων δηλητηρίων. Επειδή ιός σημαίνει πρωτίστως δηλητήριο· και η ανθρωπότητα έχει βιώσει αμέτρητους ιούς με τόσα φίδια που κουβαλάει στα σπλάχνα της από την αυγή της.

Ζαλίστηκα κι εγώ ο ίδιος με τόσους νοητικούς ελιγμούς -για να μην πω τα πράγματα με το όνομά τους.

Κάποιοι υπόσχονται πως «έσεται ήμαρ». Ας λένε. Μη μου τάζετε ξανά καλύτερες μέρες. Όχι, δεν ήρθαν ποτέ στην ανθρώπινη Ιστορία. Ευτυχώς! Για να υπάρχει πάντα κάτι απρόσιτο να καρτερούμε.

(*) Ο λογοτέχνης κ. Αλ. Αρδαβάνης, είναι δρ. ιατρός ογκολόγος – διευθυντής στο νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”