Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Ας έφυγαν όλοι. Έμεινε αυτός μόνος, απέναντι στη νεαρή…

FLASH στις 26/04/2019

Έφυγαν όλοι, καθένας με το δίκιο του παραμάσχαλα. Κι ο γιατρός, με το κεφάλι χαμένο στα χέρια…

Αλ. Αρδαβάνης* |> Βγήκαν όλοι, ένας-ένας από το γραφείο των πυρετωδών συσκέψεων. Έφυγαν όλοι αφού κατέθεσαν την έγκυρη γνώμη τους -τίποτα δε γίνεται, θα πεθάνει στραγγαλισμένο από τον όγκο. Έφυγαν όλοι, ανακουφισμένοι που έτσι κι αλλιώς τίποτα, ογκολογικά σκόπιμο δε μπορεί να γίνει.

Έτσι μπορούν να φύγουν για τις Άγιες Ημέρες, Μεγάλη Πέμπτη, Μεγάλη Παρασκευή, Μεγάλο Σάββατο και, τέλος το Πάσχα. Ο Χριστός από τον Σταυρό στον Τάφο και από κει στην έκρηξη της Ανάστασης των Ελλήνων. Ο Αμνός που δικαιώνει τη σφαγή εκατομμυρίων αθώων αμνών από χέρια των σφαγέων Χριστιανών βουτηγμένα στο αίμα.

Έφυγαν όλοι, καθένας με το δίκιο του παραμάσχαλα -οι κατευθυντήριες οδηγίες είναι σαφείς, μουρμούρισαν.
Έμεινε ο γιατρός μόνος, με το κεφάλι χαμένο στα χέρια. Σε απόλυτη σιγή. Σιγή σχεδόν νεκρική. Όπως μετά από βομβαρδισμό σε οικισμό που δεν άφησε τίποτα ζωντανό. Μόνο οι κρωξιές των πουλιών που επιβλέπουν τα ερείπια -τι αλήθεια ψάχνουν τα πουλιά στα ερείπια;

Έφυγαν όλοι. Έμεινε αυτός μόνος, απέναντι στη νεαρή που την περισφίγγει ο θάνατος. Έφυγαν όλοι, ήσυχοι και αθώοι και εκ του ασφαλούς θαυματοποιοί. Έμεινε πίσω αυτός, ένοχος ξανά. Ένοχος χωρίς χέρι ελαφρυντικό γύρω -πάντα υπάρχει ένα ενοχοποιητικό δάχτυλο να δείχνει πως κάτι που θα μπορούσε να γίνει, δεν έγινε ή το αντίστροφο.

Αυτός κι αυτή, ανύποπτη για την αγωνία του. Χωρίς κάποια από κάπου εξήγηση, κάποιο γιατί. Χωρίς ελπίδα, χωρίς θαύμα προσιτό, χωρίς αύριο.

Έφυγαν όλοι, πάντα όλοι αποδρούν και ορθώς πράττουν. Έμεινε αυτός. Τον βλέπω με τα χείλια σφιγμένα. Μαντεύω πως έχει πεισμώσει, ξέρω το ύφος αυτό. Μαντεύω πως κάποια ακόμη μάχη ετοιμάζει. Ας έφυγαν όλοι. Αυτός όχι.

(*Ο κ. Αλέξανδρος Αρδαβάνης είναι ιατρός ογκολόγος διευθυντής στο αντικαρκινικό νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”.

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: