Ακόμα κι οι δωσίλογοι έσκυβαν το κεφάλι από ντροπή όταν έβλεπαν παρέλαση για το ’40

Τ/Π |> Όλοι είδαμε την θλιβερή εικόνα που παρουσίασαν κάποια κορίτσια που ασχημονούσαν στην ώρα της παρέλασης. Αρκετοί καταφέρθηκαν εναντίον τους. Μήπως όμως θα έπρεπε όλοι να είμαστε πιο επιεικείς;

Είναι βέβαιο ότι αν αυτά τα κορίτσια είχαν ενημερωθεί για το Έπος του ‘40 δεν θα προέβαιναν σε αυτή την κίνηση. Αν ενδεχομένως οι γιαγιάδες τους, που πιθανόν να είχαν «ζήσει» την φρίκη του πολέμου, τους είχαν διηγηθεί τί πέρασε η Ελλάδα και η ανθρωπότητα, αν οι γονείς δεν είχαν τις κόρες τους να βλέπουν στην τηλεόραση μόνο παιδικά προγράμματα ή «δημοφιλείς» εκπομπές, αλλά π.χ. και κάποια αφιερώματα για την φρίκη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, είναι βέβαιο ότι θα συμμετείχαν με άλλο τρόπο στην μαθητική παρέλαση.

Από διηγήσεις, θα ήξεραν ότι όλες οι οικογένειες θρήνησαν έστω ένα νεκρό που πολέμησε για την πατρίδα.

• Θα ήξεραν ότι υπήρξαν χωριά, που κατοικούνταν και από κορίτσια της ηλικίας τους, και έσβησαν από τον χάρτη.
• Θα ήξεραν ότι αγόρια συνομήλικά τους επέστρεψαν από τον πόλεμο ανάπηρα και ακρωτηριασμένα.

Όλα αυτά είναι βέβαιο ότι θα εμπόδιζαν αυτά τα κορίτσια να δείξουν τις όποιες αντιρρήσεις και αμφισβητήσεις τους την ώρα που η Πολιτεία τιμούσε τους ήρωες της εθνικής εποποιίας του 1940.

Υπήρχαν άλλες στιγμές να διαμαρτυρηθούν και μάλιστα να συμφωνήσουμε και μαζί τους.

Τέλος, ούτε να το διανοηθεί κάποιος ότι αυτά τα κορίτσια δεν έχουν ακούσει τίποτα για το Έπος του ‘40 και πως δεν ανήκουν σε οικογένειες που επλήγησαν ή που έφριξαν με τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από τον ναζισμό, αλλά είχαν στους κόλπους τους δωσίλογους, κουκουλοφόρους και ταγματασφαλίτες.

Όμως, ακόμη και αυτοί σε τέτοιες στιγμές αν δεν μπορούσαν να έσκυβαν το κεφάλι τους από σεβασμό ας το έσκυβαν από ντροπή…