Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά, κι αρχή καλός μας χρόνος, εκκλησιά με τ’ άγιο θόλος (ή θρόνος).

Αρχή που βγήκε ο Χριστός, άγιος και πνευματικός, στη γη να περπατήσει, και να μας καλοκαρδίσει.

Άγιος Βασίλης έρχεται και δεν μας καταδέχεται, από την Καισαρεία, ‘συ είσ’ αρχόντισσα κυρία.

Βαστάει εικόνα και χαρτί, ζαχαροκάντιο (ή  ζαχαροκάρνο) ζυμωτή, χαρτί και καλαμάρι, δες και με το παλικάρι.

Το καλαμάρι έγραφε, τη μοίρα του την έλεγε, και το χαρτί ομίλει, Άγιε μου καλέ Βασίλη.