– Το έμαθες για την κλοπή στο νοσοκομείο;

-Ποιος μπορεί να έκλεψε μια βαλίτσα γεμάτη ρούχα ενός ασθενούς που πέθαινε;

-Γιατί; Έχει καμμιά σημασία; Για ποιον είναι σημαντικό, για τον ίδιο ή τους οικείους του και με ποιον τρόπο;

-Δηλαδή, αν κάποιος πενόμενος υπεξαιρέσει τα ρούχα ενός ανθρώπου που πεθαίνει, είναι κλοπή; Είναι ποινικώς κολάσιμη; Αν ναι, έχει ελαφρυντικά;

-Γιατί, αν δεν είναι πενόμενος αλλά κλεπτομανής ή κατ’ επάγγελμα κλέφτης;

-Υπάρχει κλέφτης που να μην εκκινεί από ανάγκη, έστω κι αν μετά εγκλωβίζεται εθιζόμενος και εξαρτώμενος από την παραβατικότητα;

-Εντάξει είναι κλοπή, αλλά δεν είναι και πράξη εξισορρόπησης;

-Δηλαδή, η κλοπή μπορεί να μην είναι πάντα κολάσιμη;

-Έχεις ακούσει για την Κρυπτεία στην εκπαίδευση των νέων στην αρχαία Σπάρτη;

-Άρα, η Κλοπή δεν κολάζεται όταν αφορά ανακατανομή αγαθών ή αν δεν συλληφθεί ο δράστης;

Λοιπόν, κάθε αφαίρεση αγαθού είναι Κλοπή, αλλά όσο μπορείς, μη μισήσεις τον κλέφτη, επειδή, η κλοπή είναι μεταβλητή της Φυσικής Ισορροπίας ή είδος Δικαιοσύνης, είπε σαν να έκλεινε τη συζήτηση και γύρισε πλευρό, αφού σκότωσε ένα κουνούπι που τον είχε λεηλατήσει όλη νύχτα.

Μια κόκκινη κηλίδα έμεινε στον τοίχο να θυμίζει την ποινή για την κλοπή -του ύπνου, όχι του αίματος.

Κι εγώ που υπήρξα αυτήκοος μάρτυς ενός ενυπνίου παραληρήματος, μιας εσωτερικής περιπλάνησης, δεν έχω δικαίωμα να τον μαρτυρήσω.

(*) Ο λογοτέχνης κ. Αλ. Αρδαβάνης, είναι δρ ιατρός ογκολόγος – διευθυντής στο νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”