Δεν επιδέχεται καπηλεία

|> Γεωργία Γεννιά*

|> Εκατόν έντεκα χρόνια μετά την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843, όταν ο ελληνικός λαός απαίτησε την παραχώρηση Συντάγματος από τον βασιλιά Όθωνα με ταυτόχρονη κατάργηση της αυθαιρεσίας του Παλατιού, ήρθε ο Ανδρέας Παπανδρέου με την ιστορική διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου 1974 να δώσει σάρκα και οστά στα νέα προτάγματα του προοδευτικού και δημοκρατικού λαού μετά την πτώση της χούντας, που και πάλι το Παλάτι είχε επιτρέψει να εκδηλωθεί.

Η διακήρυξη ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ ήρθε να εκφράσει με απλές λέξεις την απαίτηση της κοινωνίας για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική απελευθέρωση, δημοκρατική διαδικασία. Με βάση αυτές τις αρχές – στόχους δημιουργήθηκε το μεγαλύτερο έως σήμερα μαζικό σοσιαλιστικό κίνημα στην πατρίδα μας, το οποίο έμελλε να εκσυγχρονίσει και να αναπτύξει τους θεσμούς και την οικονομία. Οι μεγάλες τομές για την ισότητα των φύλων, ο σεβασμός στον άνθρωπο, η πρόσβαση στη Δικαιοσύνη, η συμμετοχή στα κοινά, η ενδυνάμωση των συνδικάτων και των εργατικών δικαιωμάτων, η δημιουργία υποδομών και η ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, από την κίνηση των έξι έως τη διεκδίκηση των ΜΟΠ, είναι ενδεικτικά μερικά από αυτά που κέρδισαν ο λαός και η πατρίδα.

Ανεξάρτητα από την πορεία που ακολούθησε ο φορέας ΠΑΣΟΚ, ιδίως μετά τον θάνατο του ιδρυτή του, και τη μετατροπή του σε σοσιαλφιλελεύθερο μόρφωμα, η διακήρυξη της ίδρυσής του παραμένει επίκαιρη και διαχρονικά ενεργή. Το 1996, μετά την εκλογή του Κώστα Σημίτη με το εκβιαστικό δίλημμά του «όλα ή τίποτα», το κληροδότημα του ΠΑΣΟΚ αλλοιώθηκε, παραποιήθηκε, νοθεύτηκε. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επικράτηση και εδραίωση του Κινήματος, μετά τη λαίλαπα των ανατροπών και των ισοπεδώσεων που προκάλεσε η πολιτική Σημίτη, οφείλεται στο μαχητικό και αγωνιστικό φρόνημα της νέας τότε γενιάς, η οποία αποτέλεσε το προπύργιο της περιφρούρησης και διαφύλαξης των ιδεών του Κινήματος.

Οπως κάθε πολιτική διακήρυξη που ενέπνευσε και συνεχίζει να εμπνέει τους λαϊκούς αγώνες, έτσι και η διακήρυξη των αρχών της 3ης του Σεπτέμβρη δεν επιδέχεται καπηλεία, δεν κληρονομείται, δεν επιδέχεται οικειοποίηση. Είναι ιδιοκτησία μόνο του ελληνικού λαού, που την αναδεικνύει, τη σέβεται και την αξιοποιεί για το συμφέρον του τόπου μας και για το καλύτερο αύριο των παιδιών μας. Η πορεία μας, οι καταβολές και τα βιώματά μας μάς καθιστούν υπεύθυνους να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού αυτό το αύριο και η Αριστερά, όπως και όλοι οι αγωνιστές του σοσιαλιστικού χώρου οφείλουμε να έχουμε ως σημείο αναφοράς τη διακήρυξη των αρχών της 3ης του Σεπτέμβρη για να δώσουμε μια εναλλακτική προοπτική στην κοινωνία, η οποία μόλις αρχίζει να συνέρχεται από τον βρόχο των πολιτικών των μνημονίων.

Η απαίτηση απελευθέρωσης της χώρας από τα δεσμά της επιτήρησης και της εποπτείας επιτάσσει μια εθνική προσπάθεια με προοδευτικό πρόσημο. Η Ελλάδα ιστορικά και δικαιωματικά διεκδικεί ισότιμο και ενεργό ρόλο μέσα στην Ευρώπη. Εχει τη δυνατότητα να πιέζει για τη διασφάλιση των γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών κεκτημένων της, όπως και να αναπτύσσει απρόσκοπτα την οικονομία της και την κοινωνική πολιτική της. Η εναγώνια και συνεχής διαδικασία για τη διατήρηση της ειρήνης, της ασφάλειας, της ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στην Ευρώπη, στη Μεσόγειο, στα Βαλκάνια αποτελεί πρωταρχικό στόχο και μέριμνα.

Η παλιά δήλωση του πρωθυπουργού, ότι «σ’ αυτή τη νέα οργανική κοινωνική και πολιτική ενότητα των δυνάμεων της εργασίας και του πολιτισμού η διακήρυξη των αρχών της 3ης του Σεπτέμβρη παραμένει ένα κριτικά αξιοποιήσιμο και επίκαιρο προγραμματικό κείμενο αναφοράς», επιβεβαιώνει τη σημερινή της αξία.

(*) Η κυρία Γεωργία Γεννιά είναι βουλευτής (ΣΥΡΙΖΑ) Α’ Πειραιώς και Νήσων