Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση
Τρεις επείγουσες εισαγωγές από το ίδιο θεραπευτήριο!
Δεν συμβαίνει μόνον Αύγουστο να φθάνουν ημιθανείς από το ιδιωτικό στο δημόσιο νοσοκομείο
Αλέξανδρος Αρδαβάνης* |> Ανέβηκα το απόγευμα από το «πρωινό» εξωτερικό ιατρείο. Η νεαρή εφημερεύουσα λέει αναστατωμένη: «Τρεις εισαγωγές από τα επείγοντα σήμερα, και οι τρεις σε βαριά κατάσταση και “σταλμένοι” από το ίδιο Ιδιωτικό νοσοκομείο!». Σύμπτωση;
Ο μεσήλικος γιατρός, βουβός, μοιάζει να επιχειρεί προσέγγιση του συμβαίνοντος. Ύστερα γυρίζει σε μένα μουρμουρίζοντας: «Τρεις άνθρωποι ημιθανείς φτάνουν στην πύλη του Δημοσίου νοσοκομείου για να περάσουν “αξιοπρεπώς” στο Επέκεινα• τρεις καραμπόλες από προσκρούσεις στο Τείχος του ιδιωτικού τομέα που “μπορεί τα πάντα” εκτός από την περίθαλψη των ασθενών στο τέλος. Τότε που ο άρρωστος γίνεται οικονομικά ασύμφορος για το Σύστημα και άχθος δυσβάσταχτο για όλους. Τότε που ο δυστυχής που δεν τελειώνει τις μέρες του ξαφνικά αλλά αργά και βασανιστικά, αντί για επαρκή φροντίδα στο σπίτι ή νοσηλεία σε ξενώνα, συχνά λιμνάζει και βουλιάζει σε ένα κρεββάτι Δευτεροβάθμιου ή Τριτοβάθμιου νοσοκομείου. Ποιον να εγκαλέσεις για όλο αυτόν τον παραλογισμό;»…
Σταματάει λίγα δευτερόλεπτα- μοιάζει να διστάζει.
Και ξεσπάει: «Όχι, κανένας δεν ενέχεται! Επειδή όλοι μέτοχοι της ίδιας Ανώνυμης Εταιρείας είμαστε• του νεοελληνικού κρατιδίου στη νοτιοανατολική άκρη της Ευρώπης, αυτού του Υβριδίου Κράτους και Παρακράτους, αυτού του χιμαιρικού κράματος Παραδείσου με χιλιάδες μικρές Κολάσεις στα σπλάχνα του!».
Τον έβλεπα ξαναμμένο να χειρονομεί απελπισμένα. Ύστερα γύρισε και απομακρύνθηκε παραπατώντας στον διάδρομο.
«Πάει τώρα να δει τις εισαγωγές μου» είπε συνωμοτικά η νεαρή γιατρός. «Μη του μιλήσεις τώρα, δεν το ξέρεις πως έτσι κάνει πάντα; Φωνάζει μα δε διώχνει ποτέ κανέναν».
– «Είναι όλοι άνθρωποι και δικαιούνται πρόσβασης στο δημόσιο νοσοκομείο, όποια επιλογή κι αν έχουν κάνει πριν καταφύγουν σε μας -έτσι δε μας λέει κάθε φορά;».
Όλοι άνθρωποι και δικαιούχοι πρόσβασης, κανένας δε φταίει…
Σκεφτόμουν σαν ηχώ τα λόγια του, αλλά με τράνταξαν τρία απανωτά χαστούκια: οι τρεις ασθενείς που περιμένουν για εισαγωγή αύριο και θα βρουν τα κρεββάτια κατειλημμένα• δύο με ιάσιμη και ένας με διαχειρίσιμη νόσο.
Αύγουστος, μήνας πονηρός και καταραμένος για τους δημόσιους γιατρούς και υγειονομικούς. Κάθε Αύγουστος, καμμιά φορά την ίδια μέρα, στα περίχωρα της Παναγιάς που αναβάλλει το “θαύμα”…
(*) Ο λογοτέχνης κ. Αλ. Αρδαβάνης, είναι δρ. ιατρός ογκολόγος – διευθυντής στο νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”