«Είμαστε η μεσαία τάξη, είμαστε η ραχοκοκαλιά της κοινωνίας» λένε λιγωμένοι από αυτάρεσκη λαγνεία

Αλ. Αρδαβάνης* |> Τελικά, το σινάφι μου στη συντριπτική πλειονότητά του είναι ανοιχτά ή συγκαλυμμένα τοποθετημένο στη μεριά των «νικητών της ζωής», άλλως των «τακτοποιημένων». Συνεπώς ανοιχτά εχθρικό και εξ ορισμού απέναντι σε κάθε ηττημένο. Όλα αναδύονται ανατριχιαστικά διαυγή από τις αναρτήσεις καθενός. Διαδίκτυο, αυτή η τάχα δημοκρατική εκδοχή επικοινωνίας. Τους κατανοώ.

Πόσοι αντέχουν να μην υπακούσουν στην υπαγόρευση των συμφερόντων της «θέσης» που «με την αξία τους κατέκτησαν» ή της «τάξης που τους έτυχε στη ζωή».

«Είμαστε η μεσαία τάξη, είμαστε η ραχοκοκαλιά της κοινωνίας» λένε λιγωμένοι από αυτάρεσκη λαγνεία. Κοιμούνται, ανύποπτοι για τη «σειρά τους» που ζυγώνει τρίζοντας τα δόντια; Ίσως ναι. Ίσως όμως ξέρουν πράγματα που αρνήθηκα και επιμένω να αρνούμαι να αποδεχτώ -όπως την παντοτινή ανισότητα στη Φύση και τις κακέκτυπές της Κοινωνίες της Ανθρωπότητας.

Κατανοώ αλλά ντρέπομαι για το σινάφι μου, τη συντεχνία μας -τρομάρα μας… Ντρέπομαι. Αυτό μπορώ -προς το παρόν.
*Σκηνικό αμετάβλητο στον χρόνο -πέραν ελαχίστων ένθεν και ένθεν ανεπαίσθητων μετατοπίσεων.

(*) Ο κ. Αλέξανδρος Αρδαβάνης είναι ιατρός ογκολόγος διευθυντής στο αντικαρκινικό νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”.