Είναι λίγο… δύσκολο να ελεγχθούν οι άλλες τρεις Εξουσίες από ανθρώπους που είναι εξαρτώμενοι, χωρίς την δυνατότητα να εκφραστούν…

Παντελής Ξανθίδης |> Σε κάποια κουβέντα σε ένα social media -μεταξύ συναδέλφων- σχετική με την Δημοσιογραφία και την “4^η Εξουσία”, έκανα την παρακάτω παρέμβαση, η οποία μου έδωσε το έναυσμα για να πω μερικά πράγματα, έτσι να τιμηθεί το… λειτούργημα! Έγραψα:

«Η Δημοσιογραφία είναι ΕΞΟΥΣΙΑ όταν εμπεριέχεται η… ΟΥΣΙΑ του ρόλου της στην κοινωνία. Όταν όμως, είναι εξαρτώμενη, αργυρώνητη, ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ και γενικά όταν εξυπηρετεί αντικοινωνικά συμφέροντα, τότε είναι μεν ΕΞΟΥΣΙΑ, αλλά η… ΟΥΣΙΑ ανήκει σε άλλους! Είναι θεάρεστο η Δημοσιογραφία να (ανα)γνωρίζει τον ρόλο της.».

Όπως είναι γνωστό οι τρεις Εξουσίες είναι η Νομοθετική, η Εκτελεστική και η Δικαστική, ενώ υπάρχει και μία 4η Εξουσία, για να ελέγχει τις υπόλοιπες τρεις, που είναι η Δημοσιογραφία! Να… ελέγχει; Βεβαίως, εάν και εφ’ όσον δύναται ή και δικαιούται να ελέγχει! Λίγο δύσκολο στις μέρες μας, αλλά όχι αδύνατο.

Κατ’ αρχάς, προκειμένου να ελέγξει κάποιος κάτι, αφ’ ενός πρέπει να γνωρίζει το αντικείμενο και να μην βάζει… απόστροφο στο «εξ αποστάσεως»! Αφ’ ετέρου (σ.σ. εδώ θέλει απόστροφο!), να μην είναι εξαρτώμενος, να μην εκτελεί εντολές τρίτων και να φοράει… γιλέκο!

Παρά τις αντιξοότητες της εποχής, υπάρχουν συνάδελφοι οι οποίοι είναι πράγματι λειτουργοί και δίνουν τον αγώνα τους για να «βγάλουν την  είδηση» και που δίνουν μάχες για να τις μεταδώσουν.

Αυτή είναι η ιδανική Δημοσιογραφία και όχι η «άλλη» που συχνάκις -χωρίς αιδώ- παίρνει θέσεις κομματικές, γράφει «παραμύθια» και μεταδίδει αναλήθειες. Αυτή δεν είναι Δημοσιογραφία. Όχι! Είναι ένα ιδιάζον επάγγελμα που χρήζει ιδιαίτερων προσόντων…

Και πώς μπορεί να ξεχωρίζει ο αναγνώστης, ο τηλεθεατής ή ο ακροατής, εκείνους που τιμούν την Δημοσιογραφία, από τους «άλλους»; Μα, φαίνονται!..