Όταν δεν σέβεσαι τη ζωή…

|> Ασπασία Περικλέους

|> «Διαφωνώ με αυτό που λες αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες». Η φράση αποδίδεται λανθασμένα στον Βολταίρο, διότι για πρώτη φορά εμφανίστηκε το 1906 στο βιβλίο “The Friends of  Voltaire” της Έβελυν Μπέατρις Χολ…

Πάντως από όπου και να προέρχεται η ως άνω ρήση θεωρείται αδιαμφισβήτητα η πεμπτουσία της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας.

Από ό,τι φάνηκε τις τελευταίες ημέρες, σε κάποιους δεν αρέσει ούτε η Δημοκρατία ούτε η Ελευθερία – βεβαίως με τις ακριβείς τους έννοιες. Πώς αλλιώς να ερμηνευτούν κακεντρέχειες που εκπέμπονται μέσω διαδικτύου και αφορούν τον Θανάση Πλεύρη, που δίνει μάχη για να κρατηθεί στη ζωή…

Δεν ευθυγραμμίζομαι ούτε με το κόμμα το οποίο ανήκει ο Θανάσης Πλεύρης, ούτε με τον πολιτικό λόγο του, ούτε και με κάποιες ακραίες πολιτικές θέσεις που έχει πάρει κατά καιρούς. Όμως οργίζομαι με τον κανιβαλισμό, ο οποίος χαρακτηρίζει πολιτικούς αντιπάλους του, οι οποίοι επιθυμούν και «εύχονται» τα χειρότερα σε έναν νέο άνθρωπο που βρίσκεται στην εντατική, που έχει οικογένεια, που δίνει μάχη για τη ζωή του και που τελικά δεν έχει κατηγορηθεί για… ειδεχθή εγκλήματα!

Μήπως ο φασισμός και η απολυταρχία έχουν πολλά πρόσωπα και χρώματα; Σε κάθε περίπτωση, η εμπάθεια δεν χαρακτηρίζει πραγματικά δημοκρατικά άτομα, που έχουν δώσει αγώνες για την ελευθερία σε όλα τα επίπεδα…