Μετά την Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία, ήρθε η σειρά της κραταιάς Γαλλίας…

|> Παντελής Π. Ξανθίδης

|> Μετά τις δραματικές στιγμές που περνάει η Γαλλία, τι άλλο μπορεί να περιμένει η Ευρωπαϊκή Ένωση, για να αντιδράσει στην ενωσιακή οικονομική πολιτική που ακολουθείται;

Ποιος περίμενε ότι μετά την Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία, θα έπεφτε θύμα της «γερμανοκρατούμενης» ΕΕ η Γαλλία του Ντε Γκωλ, του Μιτεράν και του Ντ’ Εσταίν; Ποιος περίμενε ότι το Μέγαρο των Ηλυσίων θα φιλοξενούσε προέδρους σαν τον Σαρκοζί, τον Ολλάντ ή τον σημερινό Μακρόν; Προέδρους που δεν κατάφεραν να διατηρήσουν την γαλλική δυναμική στην Ευρώπη και… κατάφεραν να τους καπακώσουν οι μεγάλοι ηττημένοι του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Τα όσα συμβαίνουν σήμερα εις Παρισίους με τα «κίτρινα γιλέκα», δεν αφορούν μόνον την πατρίδα της Μαριάννας, αλλά και όλους τους λαούς της Ευρωπαϊκής  Ένωσης (των τραπεζών), οι οποίοι δεν αντέχουν πλέον στην σκληρή οικονομική πολιτική που ακολουθείται και που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί την Ευρώπη σε μέρες που δεν θέλει να «θυμάται» η παγκόσμια ιστορία.

Με τα 100 ευρώ αύξηση και την ελάφρυνση της φορολογίας που εξήγγειλε ο άπειρος Εμμανουέλ Μακρόν, δεν λύνεται το κοινωνικό πρόβλημα της Γαλλίας, εάν δεν ανατραπεί η νεοφιλελεύθερη νοοτροπία, στην οποία ο εργαζόμενος θεωρείται απλώς ένα «εξάρτημα» που… δεν έχει ανάγκη να τρώει κάθε μέρα!

Εν κατακλείδι, ο «σεισμός» που ταρακουνάει σήμερα την Ευρώπη δεν υποχωρεί εάν οι ηγέτες της συνεχίσουν να αδιαφορούν για την δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν θα πέφτει θύμα αφαίμαξης του κάθε κερδοσκόπου και «κυριλέ» απατεώνα. Εκτός κι αν θέλουν να γίνουν όλα τα κράτη-μέλη… Βρετανία.

Όσο περνάει ο καιρός και οι Βρυξέλλες… χτενίζονται, τόσο και θα «ξενερώνει» ο Ευρωπαίος πολίτης. Κάτι που θα φανεί από την αποχή των ευρωεκλογών του Μαΐου. Ωχ! Πενήντα χρόνια μετά από τον Μάη του 68 και… «Nous somme gilets jaunes»!