Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Tα δανεικά και τα πρόσθετα μέτρα που θα μας επιβάλλουν, θα είναι το “σωσίβιο” της οικονομίας μας

Χωρίς κατηγορία στις 17/03/2018

Η καραμέλλα της εξόδου στις αγορές

|> Νίκος Σίμος

|> Όπως έχουμε ξαναγράψει η προσδοκία για ελάφρυνση του χρέους από μόνη της δεν σημαίνει κάτι. Γιατί αν δεν συνοδεύεται από συγκεκριμένες και κατοχυρωμένες προοπτικές ανάπτυξης, πάλι τα δανεικά θα αποτελούν το ελληνικό σωσίβιο και μάλιστα με πρόσθετα μέτρα που θα επιβάλλουν οι δανειστές, προκειμένου να έχουν εξασφαλίσει ότι θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους.

Από την άλλη πλευρά η μείωση του χρέους ώστε να είναι διαχειρίσιμο –ή «βιώσιμο» όπως αδοκίμως λέγεται- προϋποθέτει και πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία όμως δεν θα προκύπτουν ούτε από μέτρα πρόσθετης επιβάρυνσης των φορολογουμένων που μειώνουν την αγοραστική τους δύναμη και επομένως με μείωση της εσωτερικής κατανάλωσης δεν θα είναι συμφέρουσα οποιαδήποτε επένδυση. Αλλά και ούτε από παράλειψη του κράτους να  είναι συνεπές πλήρως στις υποχρεώσεις του προς τον ιδιωτικό τομέα ή από συνεχή περιορισμό των δημοσίων επενδύσεων, που συμβάλουν στην ενίσχυση της ύφεσης.

Όμως, εκτός από την εμμονή στο κούρεμα του χρέους και μάλιστα χωρίς τις παραπάνω προϋποθέσεις –γεγονός που αποδεικνύει ότι ο τρόπος προσέγγισης  του χρέους από την κυβέρνηση  γίνεται καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους-  η κυβέρνηση «μπολιάζει» την κοινωνία με την προσδοκία της εξόδου στις αγορές. Πράγμα το οποίο στην ουσία σημαίνει ότι θα δανειζόμαστε χωρίς την επιβολή νέων μέτρων. Πλην όμως ο δανεισμός αυτός θα γίνεται με πολύ υψηλότερο επιτόκιο, οι αγορές είναι αδυσώπητες και αν δεν είσαι συνεπής λόγω της έλλειψης των ρυθμών ανάπτυξης που θα έπρεπε,  θα σε ρίξουν πάλι στην αγκαλιά των Θεσμών –αν αποδεχτούν να συμμετάσχουν σε νέα διάσωση.

Επιπλέον το επιχείρημα ότι ο δανεισμός από τις αγορές μας γλυτώνει από πρόσθετα μέτρα, έχει μάλλον θεωρητικό χαρακτήρα διότι προκειμένου να μπορούμε να βγούμε στις αγορές τα μέτρα αυτά ήδη τα έχουμε λάβει και, μάλιστα, με νομοθέτησή τους  προκαταβολικώς για το μέλλον, με δέσμευση για την τήρησή τους και των επομένων κυβερνήσεων που θα διαδεχθούν τον ΣΥΡΙΖΑ!

Αυτές οι καραμέλλες που πιπιλίζονται από κυβερνητικά χείλη χρησιμοποιούνται προκειμένου να καλυφθούν τα αντικοινωνικά αποτελέσματα του πιο σκληρού Μνημονίου που έχει επιβληθεί από την αρχή της ελληνικής κρίσης. Θα αναφέρουμε τα εξής πολύ ενδεικτικό παράδειγμα ευκόλως κατανοητό. Αφορά το περίφημο email Χαρδούβελη το οποίο δεν πρόλαβε να γίνει αντικείμενο διαπραγμάτευσης, όμως όποια κατάληξη κι αν είχε εκείνη η διαπραγμάτευση, ασφαλώς δεν θα είχε ως αποτέλεσμα να επιβληθούν στον ελληνικό λαό… μέτρα τετραπλάσιας επιβάρυνσης, όπως συμβαίνει σήμερα αν συγκρίνουμε τις προτάσεις εκείνες της κυβέρνησης Σαμαρά και τα όσα συμφώνησε τελικώς η σημερινή κυβέρνηση. Διότι τα μέτρα που προτείνονταν τότε ήταν ύψους 980 εκατομμυρίων ευρώ. Ενώ ο κ. Τσακαλώτος συμφώνησε σε μέτρα 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ, ποσό που θα ήταν ασφαλώς μεγαλύτερο στην περίπτωση που υπήρχε  αύξηση του ΑΕΠ. Διότι το ποσοστό δημοσιονομικής εξοικονόμησης επί του ΑΕΠ υπολογίζεται με βάση το φετεινό Εγχώριο Προϊόν. Αν υπήρχε αύξηση –διότι η κυβέρνηση προσδοκούσε μεγαλύτερη ανάπτυξη, ματαίως όπως αποδείχθηκε- τότε το ποσό που συμφωνήθηκε να εξοικονομηθεί θα ήταν μεγαλύτερο. Και μεγαλύτερες επομένως οι επιβαρύνσεις.

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: