Η Μαρία της Γερμανίας

|> Δημήτρης Καπράνος*

Πριν από κάποια χρόνια, όταν έκανα το λάθος να “ανακατευτώ με τα πίτουρα”, ήτοι να δεχθώ και να αναλάβω (αμισθί) την ευθύνη της διοικήσεως οργανισμών του δημοσίου, έσπαγα το κεφάλι μου πώς να “βάλω πλάτη” για την χώρα μας. Σε κάθε μου προσπάθεια, συναντούσα τη γνωστή, αποκρουστική και απογοητευτική απάντηση: “Αυτά δεν γίνονται“!

Ουδείς είναι πρόθυμος να κουραστεί, ουδεμία εκ των “μεγάλων κεφαλών” προσφέρεται να “πονοκεφαλιάσει” στα δύσκολα. Προτιμώνται τα “δικά μας”, τα “απλά πράγματα” και, κυρίως, το κομματικό και το προσωπικό συμφέρον.

Θυμάμαι που προσπαθούσα να πείσω τους κρατούντες τα ηνία του ελληνικού πολιτισμού, για την αξιοποίηση των Ελλήνων καλλιτεχνών που έχουν “όνομα” διεθνώς.

Με προβλημάτιζε το παράπονο του αξέχαστου Ντέμη Ρούσσου. “Περνώ τον έλεγχο στο αεροδρόμιο των Σπάτων και δεν μου δίνει κανείς σημασία. Φθάνω στον προορισμό μου στο εξωτερικό και με υποδέχονται όλοι σαν σταρ!”, μου έλεγε.

Είχα, λοιπόν, προτείνει στους κρατούντες να αξιοποιηθούν ο Ντέμης, η Βίκυ Λέανδρος, η Νάνα Μούσχουρη, καλλιτέχνες διαχρονικοί, με πωλήσεις πολλών εκατομμυρίων δίσκων (η Μούσχουρη έχει πουλήσει περισσότερα άλμπουμ και από τους Beatles) ως πρέσβεις του ελληνικού πολιτισμού. “Εγώ θα έκανα τον Ντέμη μέχρι και πρέσβη στο Παρίσι” είχα πει, με μια δόση υπερβολής, σε έναν υπουργό. Φυσικά, δεν εισακούσθηκα.

Αργότερα, η Βίκυ Λέανδρος εξελέγη δημοτική σύμβουλος στον Πειραιά, γενέτειρα του πατέρα της, αλλά ο τότε δήμαρχος, διεθνής καλαθοσφαιριστής, δεν της ανέθεσε την αντιδημαρχία Πολιτισμού!

Μάλιστα, οι δημοτικοί σύμβουλοι σχολίαζαν αρνητικά το ότι η Λέανδρος είχε παντρευτεί Γερμανό βαρόνο και την αποκαλούσαν “βαρόνη” ειρωνικά!

Με ευχαρίστηση, λοιπόν, διάβασα ότι η σημερινή κυβέρνηση σκέπτεται να αξιοποιήσει μεγάλους σταρ ελληνικής καταγωγής, ακόμη και τον δεδηλωμένο φιλέλληνα, μέγιστο ηθοποιό, Τομ Χανκς, που έχει παντρευτεί Ελληνίδα, είναι ορθόδοξος και κάθε καλοκαίρι βρίσκεται στο σπίτι του, στην Αντίπαρο.

Είναι βέβαιο ότι ακόμη και ένα “βήξιμο” του Χανκς υπέρ της Ελλάδος, μετράει περισσότερο από όλες τις ομιλίες όλων των Ελλήνων πολιτικών! Όσο και αν μας ενοχλεί, αυτή είναι η αλήθεια…

Σωστή είναι η σκέψη (αν είναι αλήθεια) της κυβερνήσεως να “πλησιάσει” τον Τομ Χανκς, την Νία Βαρντάλος, την Τζένιφερ Άνιστον, τον Άλεξ Καπράνος, τον Τζων Στάμος και άλλους ελληνικής καταγωγής, καλλιτέχνες.

Σήμερα, μια τοποθέτηση από τους ανθρώπους της “σόου μπιζ”, μετρά, πολλές φορές, περισσότερο από οποιαδήποτε σοβαρή πολιτική παρέμβαση.

Τα θυμήθηκα όλα αυτά, διαβάζοντας για την Ελληνίδα ηθοποιό Μαρία Κετικίδου (φωτό), η οποία είναι διάσημη στη Γερμανία, για τον ρόλο της ως “Αστυνομικός Χάρι” στο σίριαλ «Αστυνομικό Τμήμα» που προβάλλεται κάθε εβδομάδα εδώ και είκοσι χρόνια στην ARD.

«Κάθε χρόνο πηγαίνω στην Ελλάδα, έχω κρατήσει στενούς δεσμούς με τη χώρα. Πέρυσι η γιαγιά μου πέθανε και νιώθω πως κόπηκε κάτι που με συνέδεε με την πατρίδα μου. Διαπιστώνω ότι αυτό η χώρα τελικά είναι οι άνθρωποί της».
Πόσες, άραγε, “Μαρίες” έχουμε σε όλο τον κόσμο και δεν το ξέρουμε;

(*) Ο κ. Δημ. Καπράνος είναι δημοσιογράφος (ΕΣΗΕΑ)