Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Η πανδημία μάς ισοπεδώνει και ξεθεμελιώνει τα ιερά μας

FLASH στις 24/04/2020

Η μετωπική σύγκρουση της ανθρωπότητας με τούτο το κακό ίσως δεν είναι μόνο θεομηνία…

Αλέξανδρος Αρδαβάνης* |> Ενώ κάποιοι αβυσσοδρομούν με το ρύγχος μπουκωμένο σκοτάδι, κάποιοι άλλοι φτερακίζουν ανέμελοι στο αίθριο φως, όπως νυχτοπεταλούδες που προσεγγίζουν τη φωτεινή εντομοπαγίδα· έως και περιχαρείς για τις παράπλευρες ευνοϊκές συνέπειες της συνολικής επιβράδυνσης των οικονομιών -πριν τον καταποντισμό.

-Φάνηκαν τα Ιμαλάια από την Ινδία, άδειοι οι δρόμοι, τι ωραίο να κυκλοφορείς αυτές τις ημέρες!

Έτσι λένε οι πολλοί άλλοι· «πρόθυμοι» ή απλώς ανυποψίαστοι.

Κι εγώ σκέφτομαι εκείνη την πεισμωμένη για ζωή γυναίκα με καρκίνο σήμερα που μου είπε: όταν έρχεται καταπάνω σου το κακό πρέπει να παραμερίζεις για να περάσει, αλλιώς θα σε συντρίψει!

Ενώ την άκουγα σκεφτόμουν την έννοια της μετωπικής ή πλαγιομετωπικής σύγκρουσης της ανθρωπότητας με τούτο το κακό που ίσως δεν είναι μόνο θεομηνία. Η Πανδημία που μας ισοπεδώνει και ξεθεμελιώνει τα ιερά μας, παρεμβαίνοντας μέχρι και στον τρόπο ταφής των νεκρών της.

Ναι, καλά διάβασες φίλε· των νεκρών της! Επειδή οι οικείοι μας που γίνονται θύματά της, αποσπώνται από κάθε τι που τους κρατά δεμένους με τη μνήμη μας -όπως το οικογενειακό μνήμα. Οι νεκροί μας δεν μας ανήκουν πια. Έμαθα χτες από μια φίλη που έχασε τον άντρα της από τον Κοβίντιο πως θάβονται τυλιγμένοι σε μια ειδική σακκούλα, γυμνοί -αφού δεν μπορείς καν να τους προσεγγίσεις και να τους ντύσεις. Φαντάσου κεσάτια για τους επίδοξους αυριανούς τυμβωρύχους…

Σταματώ γιατί επανέρχεται η υγιής ναυτία.

Πλαγιομετωπική είναι τούτο που μας συμβαίνει. Και έχουμε νυστάξει οι πολλοί στα τιμόνια εξελιγμένων οχημάτων που μας αποκοίμισαν για χρόνια σε αυτοκινητοδρόμους που μας οδηγούσαν στο πουθενά. Αυτοκινήτων με αφοπλισμένους αερόσακους και αναξιόπιστα σασί.

Θα ξυπνήσουμε ίσως τσακισμένοι ανάμεσα σε λαμαρίνες αλλά σίγουρα με άλλη συνείδηση μετά τη διάσειση.

Τέτοια λογαριάζω για να μην αποκοιμηθώ. Επειδή αυτό το ξύπνημα φοβάμαι -στην ίδια άθλια πραγματικότητα. Πάντα καχύποπτος αλλά τελικά απλώς ένας ακόμα χρήσιμος ηλίθιος.

(*Ο δρ. Αλ. Αρδαβάνης είναι ιατρός ογκολόγος διευθυντής στο αντικαρκινικό νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: