Τύπος Πειραιώς - Ενημέρωση

Μάθετε κ. Κατρούγκαλε, τί συμβαίνει στο εξωτερικό

Χωρίς κατηγορία στις 18/02/2019

Η πολιτική των δανείων προσελκύει σε πανεπιστήμια πολλούς νέους για χρηματοδότηση των σπουδών

|> Τάσος Ι. Αβραντίνης*

|> Ο κύριος Κατρούγκαλος ισχυρίστηκε ότι ένας από τους λόγους που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υποστηρίζει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι για να μην παίρνουν δάνεια οι φοιτητές και δεν μπορούν μετά να τα αποπληρώσουν. Έφερε μάλιστα το παράδειγμα των ΗΠΑ για να τεκμηριώσει την «τετράγωνη» άποψή του.

Δεν είμαι βέβαιος, εάν ο άνθρωπος απλώς δεν ξέρει τι λέει ή εάν επιδιώκει με τον γνωστό κυνικό τρόπο ενός συνεπούς –και το εννοώ- μαρξιστή λενινιστή να παραπλανήσει το σε διαρκή συρρίκνωση ακροατήριο των οπαδών της κυβέρνησης. Μάλλον ισχύουν και τα δύο. Κατόπιν αυτών είμαι υποχρεωμένος να επισημάνω συνοπτικά τα εξής:

  • Ο αριθμός των φοιτητών στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ άγγιξε το 2018 τα 20 εκατομμύρια.
  • Οι ΗΠΑ είναι η «πρωταθλήτρια» χώρα στην προσέλκυση ξένων φοιτητών. Ο αριθμός των ξένων φοιτητών στα πανεπιστήμιά της αγγίζει το 1 εκατομμύριο.
  • Η πρακτική των φοιτητικών δανείων είναι εδώ και δεκαετίες εγκατεστημένη στις ΗΠΑ (όπως και στη Μεγάλη Βρετανία).
  • Εκτός από τα δάνεια που χορηγούν οι τράπεζες υπάρχουν και τα ομοσπονδιακά δάνεια σε φοιτητές και γονείς φοιτητών. Η αποπληρωμή των φοιτητικών δανείων κατά κανόνα έχει ευνοϊκούς όρους που έχουν να κάνουν με το ύψος του εισοδήματος του φοιτητή (Income Based Repayment), με τα χρήματα που κερδίζει (Pay as you earn) κοκ.

Η συνήθης πρακτική είναι το ύψος των αποπληρωμών να μην υπερβαίνει το 15% με 20% του εισοδήματος του φοιτητή. Μάλιστα στην περίπτωση των κρατικών δανείων, εάν σε διάστημα 25 ετών ο δανειολήπτης αδυνατεί να εξοφλήσει προβλέπεται ακόμη και διαγραφή του υπολοίπου εφόσον συντρέχουν κάποιες προϋποθέσεις.

Τι μας λέει λοιπόν ο Κατρούγκαλος ότι υπάρχει σήμερα ανεξόφλητο ύψος δανείου 1,5 τρισ.€ για 40 εκατομμύρια πολίτες των ΗΠΑ που έχουν λάβει φοιτητικό δάνειο (37.500 Δολάρια μέσος όρος). Και λοιπόν; Δεν μας λέει ποια είναι η μέση διάρκεια του δανεισμού αυτού και τι ποσό είναι μη εξυπηρετούμενο σήμερα. Πρόκειται λοιπόν για δάνεια που ο μεγαλύτερος όγκος τους χορηγήθηκε από το 1994 μέχρι σήμερα.

Μόλις το 25% των φοιτητών (160 εκατομμύρια) που έλαβαν δάνεια την ίδια περίοδο οφείλει ακόμη κάποια ποσά. Στα δάνεια που χορηγούν οι τράπεζες το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι πολύ μικρό (κάτω από 2%) και συνήθως αφορά αλλοδαπούς φοιτητές που εγκαταλείπουν τις ΗΠΑ μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους.

Στα κρατικά φοιτητικά δάνεια το ποσοστό επισφάλειας ανεβαίνει σημαντικά αλλά αυτό μάλλον έχει να κάνει με τις λαϊκιστικές πολιτικές αποφάσεις που έλαβε η κυβέρνηση Ομπάμα και θα οδηγήσουν σύμφωνα με τις επίσημες προβλέψεις σε απώλειες περίπου 75 δισ. Δολαρίων για τους φορολογούμενους των ΗΠΑ.

Ο κ. Κατρούγκαλος δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ακόμη ότι:

Με την πολιτική των δανείων προσελκύεται στα πανεπιστήμια μεγάλος αριθμός νέων που υπό άλλες συνθήκες δεν θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει τις σπουδές του. Η χρηματοδότηση της επένδυσης στη γνώση δημιουργεί ή ανανεώνει ανθρώπινο κεφάλαιο που με τη σειρά του αυξάνει την παραγωγικότητα της οικονομίας και κατ΄επέκταση τις απολαβές των εργαζομένων σ΄αυτή.

Τα δάνεια αφορούν δίδακτρα που εισπράττονται από τα Πανεπιστήμια – στην ουσία αποτελούν χρηματοδότηση των πανεπιστημίων από τις τράπεζες και το αμερικανικό δημόσιο. Με τα χρήματα αυτά βελτιώνονται συνεχώς τα πανεπιστημιακά ιδρύματα σε όλα τα επίπεδα (έρευνα, διδασκαλία, υποδομές κ.λπ.).

Ο μεγάλος αριθμός ξένων φοιτητών σε προπτυχιακά προγράμματα αποτελεί τη βάση για την ανάπτυξη και των μεταπτυχιακών/διδακτορικών προγραμμάτων των πανεπιστημίων.

Η παροχή δανείων σε αλλοδαπούς φοιτητές αποτελεί ισχυρότατο κίνητρο προσέλκυσης των καλύτερων ξένων φοιτητών στις ΗΠΑ και ανανέωσης του ανθρωπίνου κεφαλαίου της οικονομίας τους.

Οι ΗΠΑ αποκτούν πολιτιστικά, ιδεολογικά και οικονομικά ερείσματα σε όλο τον κόσμο και μάλιστα με «πρεσβευτές» επιστήμονες, οι οποίοι όταν επιστρέφουν αποκτούν θέσεις επιρροής στις χώρες τους.

Τα ίδια ισχύουν πάνω κάτω και στη Μεγάλη Βρετανία, όπου ο τομέας των υπηρεσιών της ανώτατης εκπαίδευσης έχει προ πολλού ξεπεράσει τον τραπεζικό τομέα στη συμμετοχή στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της χώρας.

Αποφεύγω λόγω χώρου και χρόνου να σχολιάσω τη βάση της καθαρά πατερναλιστικής «λογικής» Κατρούγκαλου του τύπου «το κράτος πατερούλης και το κόμμα ξέρει ποιο είναι το κάλο σου και θα σε προστατεύσει είτε το θέλεις είτε όχι από τις κακοτοπιές». Πίσω από την ηθελημένη ή μη άγνοιά του κρύβεται το μίσος του προς τα κεντρικά θεμέλια της ανθρώπινης ελευθερίας, την ατομική ευθύνη και την ακηδεμόνευτη επιλογή.

(*Ο κ. Τ. Ι. Αβραντίνης είναι δικηγόρος και αντιπρόεδρος της “Δράσης”.

Απάντηση

Αρέσει σε %d bloggers: