Χάριν της… μοδός!

|> Ασπασία Περικλέους

Ο Χαλίλ Γκιμπράν λέει για τα ρούχα: «Τα ρούχα σας κρύβουν πολλή από την ομορφιά σας κι ωστόσο δεν κρύβουν την ασχήμια σας»… Βάσει αυτού του… ρητού, ακυρώνεται και η μόδα, αλλά και η αγωνία των ανθρώπων, κυρίως των γυναικών, για το ντύσιμό τους και τον ρόλο που μπορεί να παίξουν στην εντύπωση που προκαλούν στους άλλους. Παράλληλα έχουμε τον Χότζα και το «φάε γούνα μου»…

Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Σίγουρα όμως απέχει από το καθημερινό θέαμα που παρουσιάζεται στα μάτια μας. Αυτήν την απίστευτη ταλαιπωρία που υφίστανται τα πολύτιμα όργανα όρασης. Τόση που καμμιά φορά αναρωτιόμαστε «Θεέ μου γιατί μου τά ΄δωσες τα μάτια;».

Πολλές φορές θεωρούμε επιβεβλημένο να υπάρχει μία… Αισθητική Αστυνομία που να συλλαμβάνει τους/τις διαπράττοντες/ουσες στυλιστικά ατοπήματα! Ήτοι, θεόχοντρα άτομα με αποκαλυπτικά ρούχα, όπως ραντάκια, στράπλες, κολάν, μίνι, σορτσάκια και διαφάνειες για κορίτσια πάσης ηλικίας και σωματότυπου. Αλλά και βερμούδες και εφαρμοστά μπλουζάκια για άνδρες!

Η ηλικία δεν αποτελεί ελαφρυντικό, για να λέμε «ε, νέες κοπέλες είναι!»… Ένας λόγος παραπάνω είναι η νεαρή ηλικία, για να φροντίζουν την εμφάνισή τους, εφόσον θέλουν οπωσδήποτε να ακολουθούν την μόδα!

Μα ζεσταίνονται, τι να κάνουν; Η απάντηση είναι ή να καθίσουν στο σπίτι τους με αιρκοντίσιον ή να βγουν στον δρόμο με ελαφρύ και φαρδύ ρούχο, όπως οι… βεδουίνοι –που ζεσταίνονται απίστευτα κι αυτοί– ή να κάνουν ανάλογη διατροφή…

Βεβαίως συναντούμε και κάποιους/ες, οι οποίοι/ες επιλέγουν τον ευκολότερο δρόμο, λέγοντας «δεν με απασχολεί το σώμα μου, είμαι απελευθερωμένος/η, δεν ντρέπομαι, δεν έχω κανένα σύμπλεγμα και το δείχνω όπως είναι», αποπνέοντας άρωμα κλασικά αναίσθητου ατόμου, υιοθετώντας την τακτική του «όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια»!

Πρωτίστως πρέπει να σέβονται την αισθητική των συμπολιτών τους, οι οποίοι κινδυνεύουν να συνηθίσουν την ασχήμια και την κακογουστιά, πράγμα πολύ επικίνδυνο. Αναλύοντας το φαινόμενο σε βάθος, μπορεί να μην φταίει κάποιος που έχει λάθος οπτική εικόνα για το είδωλό του.

Μεγάλη ενοχή καταλογίζεται και στις βιοτεχνίες ρούχων, που ίσως θα πρέπει να λένε: «Δεν έχουμε στο νούμερό σας σορτσάκι, κυρία μου, δεν βγαίνει στο ΧΧΧLARGE, είναι μέχρι MEDIUM». Το ίδιο και για το κολάν, το οποίο από μαύρο χρώμα –με το τέντωμα για να φορεθεί από την υπέρβαρη– γίνεται… γκρι! Αυτός είναι ένας τρόπος να σταματήσει η απίστευτη κακογουστιά με έναν έμμεσο τρόπο και να υιοθετηθεί ένα υποφερτό στυλιστικό μοντέλο.

Είναι εύλογο πως δεν συνίσταται να ντρέπεται κάποιος για το σώμα του, όμως αφού δεν μπορούμε να πάμε κόντρα στη φύση να επιλέξουμε τον σωματότυπό μας, ας φροντίζουμε τουλάχιστον να τον ενδύουμε σωστά και να μην προκαλούμε ούτε τον οίκτο, ούτε τον γέλωτα…