Αφορμή ένα ανώνυμο δημοσίευμα για “κλοπή ηλεκτρικού ρεύματος”, που υποτίθεται διέπραξε ένας υποψήφιος στις δημοτικές εκλογές

Νίκος Ι. Καραβέλος* |> Συκοφάντης είναι και τιμωρείται, εκείνος που, εν γνώσει του, ισχυρίζεται ή διαδίδει κάτι ψευδές που δύναται να βλάψει την τιμή και την υπόληψη κάποιου. Αν το γεγονός που διαδίδει ή ισχυρίζεται είναι αληθές, αλλά η διάδοσή του γίνεται για να βλάψει την τιμή και την υπόληψη κάποιου, και πάλι τιμωρείται ως εκ προθέσεως δυσφημιστής.

Επομένως ο διαδοσίας τιμωρείται ακόμη και για αληθές γεγονός , αν τούτο το διαδίδει για να πλήξει το πρόσωπο εκείνου που στοχοποίησε. Δεν μπορεί δε να ισχυριστεί ότι το έκανε από δικαιολογημένο ενδιαφέρον, όταν από δειλία ή συνωμοτική διάθεση δεν φανερώνει το πρόσωπο του, χωμένος πίσω από όσους ψωμίζονται με την συκοφάντηση προσώπων.

Αν, δηλαδή, φανερώνει το πρόσωπο του είναι τιμητής, αν το πράττει για το κοινό καλό, αλλιώς είναι ή συκοφάντης ή δυσφημιστής, Αν όμως κρύβεται πίσω από άλλους, τότε είναι και δειλός και ανάξιος.

Αφορμή των γραμμών αυτών, αποτέλεσε ανώνυμο δημοσίευμα στο διαδίκτυο, για “κλοπή ηλεκτρικού ρεύματος”, που υποτίθεται διέπραξε στο παρελθόν ένας εκ των δύο υποψηφίων στις δημοτικές εκλογές στον Δήμο Ηλιούπολης. Το δημοσίευμα συνοδευόταν από αμφιβόλου εγκυρότητας απεικόνιση εγγράφων, η δε επίκληση τους, θα καθιστούσε κάποιον κατηγορούμενο για βαρύτατα ποινικά αδικήματα, αν τολμούσε επώνυμα να τα επικαλεστεί.

Βασική όμως αρχή του δικαίου και των κανόνων της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, είναι ο σεβασμός του τεκμηρίου αθωότητας, που τόσοι αγώνες το θεμελίωσαν, ότι μέχρι της αμετάκλητης καταδίκης του, ουδείς λογίζεται ένοχος. Δυστυχώς όμως στις μέρες μας εφαρμόζεται η “ηθική” του συμφέροντος και η “λογική” του μη δισταγμού.

Αν οι αντίπαλοι του εν λόγω υποψηφίου γνώριζαν την αλήθεια της πράξης, και ήθελαν να “προστατεύσουν τους ψηφοφόρους”, έπρεπε (καίτοι ανεπίτρεπτο) να το πουν νωρίτερα και όχι ελάχιστες μέρες πριν τις επαναληπτικές εκλογές. Τούτο και μόνο ακυρώνει τις καλές προθέσεις και συγκροτεί πρόθεση προσβολής του αντιπάλου τους.

Ποιοι είναι αυτοί; ΟΙ Ρωμαίοι είχαν ένα αλάνθαστο απόφθεγμα για την περίπτωση που κάποιος κρύβει το πρόσωπο του. Έλεγαν “cui bono?” (Ποιος ωφελείται;). Συνεπώς ψάχνοντας ποιος ωφελείται, ανακαλύπτεις τους φυσικούς ή τους ηθικούς αυτουργούς.

Πάντως ο κόσμος συνήθως αντιπαθεί τέτοιες πρακτικές και τιμωρεί αμείλικτα την απρέπεια και κυρίως την δειλία!

Υ/Γ: Ο γράφων, παρά τον θεσμικό μου ρόλο, επέλεξα να εκθέσω καθαρά και αυστηρά τις απόψεις μου ως δικηγόρος και συγγραφέας και πολιτης, γιατί:

1. Ο σεβασμός του αντιπάλου, υπήρξε, από τότε που διετέλεσα δημοτικός σύμβουλος με τον αείμνηστο Δήμαρχο Δημήτρη Κιντή, θεμέλιος λίθος της πολιτικής και κοινωνικής μου πορείας.
2. Αυτοί που έδρασαν τώρα, έδρασαν και εναντίον μου, με χυδαία δημοσιεύματα, όταν αντιτάχθηκα με νομικά επιχειρήματα στην εγκατάσταση κοινού νεκροταφείου Ηλιούπολης και Αλίμου στην δασική ζώνη του Υμηττού, στη δημόσια γη που υπερασπίστηκα νικηφόρα επί δεκαετίες στα δικαστήρια. Και δικαιώθηκα! Αυτές, λοιπόν, τις σε βάρος μου καταδρομές, (ξέρουν αυτοί που τις διέπραξαν και τους ξέρω) ,δεν συγχώρησα και ούτε θα συγχωρήσω ποτέ!
3. Δεν χωνεύω όσους κρύβουν το πρόσωπο τους.

Αυτά και τέλος!